28 กันยายน 2550 10:12 น.
คอนพูทน
คนมือคันปั้นคำมานำคิด
ไม่วิจิตรบรรจงคงประจักษ์
ขอบคุณถ้อยร้อยทอมารอทัก
มิตรที่รักถักรสทุกหยดริน
ที่เวิ้งว้างร้างวุ่นละมุนไหว
บ้านกลอนไทยกล่อมท่านทุกย่านถิ่น
ประดุจเดือนประดับดาวสกาวดิน
ยิ้มเมื่อยินดียลกมลเยือน
อนุรักษ์อักษราภาษารื่น
พาชื่นมื่นฉ่ำมองช่ำชองเหมือน
มาร่วมเรียงเคียงรังยังชานเรือน
ผิดถูกเตือนเพื่อนต่างแต่งสร้างเติม
ไมตรีจิตแจ่มจันทร์จึงบรรเจิด
สุดประเสริฐสานสดหยาดหยดเสริม
ทุกคำคล้องร้องครวญชิดชวนเคลิ้ม
ช่างหวานเยิ้มแย้มยามงามระยับ
มิตรอักษรกลอนศรีวจีสวย
ประพนธ์ด้วยพาเด่นเห็นสดับ
ระริกว่อนร่อนไหววิไลวับ
งามประทับทรวงสะท้อนบทกลอนไทยฯ:
22 กันยายน 2550 09:34 น.
คอนพูทน
รุ่งทิวาตาวันก็พลันส่อง
วิหคร้องหวนรับคำขับขาน
อาทิตย์พร้อม..ร้องเพลงบรรเลงงาน
กอไผ่ผสานสีซอ..ล้อสายลม
หนาวน้ำค้างพร่างพรูไก่อูขัน
เสียงรับกันสนั่นนานสนานขรม
แสงใหม่ทาบอาบทอมารอชม
ลุกแล้วล้มนอนลงยังคง..มาว
ประคองร่างพลางทอดสายตาทั่ว
กลิ่นสาบตัวเราเองวังเวงหนาว
น้ำค้างพรมลมพร่างกลางแสงพราว
ลองย่างก้าวแดดแยงเข้าแทงตา
ทิวาวันพลันเคียง..คนเมาค้าง
เดินตรงบ้างทางเบี้ยวดังคนบ้า
แดดอุ่นอุ่น..กรุ่นโชยลมพัดช้า
ลืมเวลาคืนเลือนเหมือนทุกวัน
ตาปรือปรอยเปรี้ยวปากอยากจะถอน
ใจรอนรอนเร่งรี่..ร้านที่ฝัน
แลลุกลนล้มล้าขาพันกัน
เถอะช่างมัน..มากมายหักรายเมา
................................
26 กรกฎาคม 2550 10:25 น.
คอนพูทน
โอ้ยอดรักพักตร์พริ้งมิ่งระย้า
ฉันกลับมาฟ้าสดใสวิไลแสน
จากปลายรุ้งมุ่งมั่นมาดหมายแม้น
เพราะหวงแหนห่วงหาผกากรอง
ฝากดวงใจแด่เจ้าเฝ้ารักษา
ฝากชีวาพาสมภิรมณ์สอง
คงครวญคำจำเรียงคู่เคียงครอง
ยังหวังปองปกปักพิทักษ์นาง
นานจากกันนั่นรักหนักเหนี่ยวหน่วง
ข้าวขาดรวงทรวงซมระบมบ้าง
ขาดคู่คิดชิดเชยเลยเวิ้งว้าง
มองฟ้ากว้างทางไกลให้หวนคืน
แม้นเหนื่อยนักพักกายสุดปลายฝัน
พรธวัลกัลยาเคียงมาชื่น
ปล่อยเปล่าเปลี่ยวเดียวดายหายยั่งยืน
เริงรักรื่นรสรุ่มชุ่มแดดวง
ดั่งวิหคผกผินกรุ่นกลิ่นเก่า
เนิ่นนานเนาเรารักษ์นักแหนหวง
จะซบกอดยอดขวัญบุหลันยวง
เคยคลอควงรวงข้าคืนมาเคียงฯ:~
4 เมษายน 2550 16:55 น.
คอนพูทน
สินค้านำเข้าตัวเขื่อง
ช่วยมาชูเมือง
เชียงใหม่ใสอร่ามยามมอง
แพนด้าผู้ดีทั้งสอง
งามแลมาลอง
สืบสานสันถวไมตรี
จากจีนบินไกลไทยนี้
สิทธิเสรี
หมดลงคงชื่นเพียงชม
ปีเดือนเลือนผ่านนานนม
ฤดูสัตว์สัดผสม
ผิดหวังจากหวังตั้งไว้
หนังโป๊เปิ้นหามาให้
คงจะถูกใจ
เปล่าเลยเฉยช่างเฉื่อยชา
คนลุ้นไฉนเล่ามิคิดล้า
จับกางวางยา
รีดเชื้อเพื่อทำผสมเทียม
หนอมนุษย์สุดโหดหักเหี้ยม
หมีเจ็บนอนเจียม
ผิดใดไยทำ..กับฉันได้..ฯ
...........................
30 มีนาคม 2550 11:20 น.
คอนพูทน
ร่มธงไตรรงค์ไทย
นั่นใช่ใครไหนชูครอง
เพื่อนพี่พรรคพวกผอง
ล้วนเกิดใต้ชายคาเดียว
ต่างที่และถิ่นฐาน
บรรพกาลนานกลมเกลียว
ร่วมรักร้อยรวงเรียว
สำนึกค่าสามัคคี
แตกแยกแค่แตกต่าง
ความคิดบ้างบางครั้งมี
เลิกละกันเสียที
คิดการชั่วแต่ตัวตน
บุญคุณอย่าขาดแคลน
มาดแม้นเถิดเกิดเป็นคน
ทำศรีดีสักหน
ได้จารึกระลึกจำ
ตอบแทนคุณแผ่นดิน
ก่อนชีวินสิ้นบ่วงกรรม
แสงเทียนส่องทางธรรม
เกิดเป็นไทยทดแทนเทอญ..ฯ
.........................................