14 เมษายน 2550 21:29 น.
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
สำหรับส่วนใหญ่ของชีวิตผม ทุกคนจะเห็นว่า ผมก็เป็นคนคนหนึ่ง ไม่มีปัญหาอะไร เป็นคนร่าเริงแจ่มใส มีความสุขกับทุกๆอย่างรอบตัว นั้นสำหรับชีวิตธรรมดาของผมซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่าเวลา 24 ชั่วโมงต่อวันมันน้อยเหลือเกิน แต่มันกลับทำให้ผมไม่เคยรู้เลยว่า มีอีกอย่างหนึ่งที่ผมรอคอยให้มีใครมาดูแลมัน นั้นคือความเหงา ผมไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะโพล่มาทำให้ผมเห็นและทำให้ผมรู้ว่า ที่ผ่านมาผมมัวแต่ใช้ชีวิตอันยุ่งเหยิงจนลืมจุดนี้ไป จะว่าไปแล้วมันก็เหมือนกับลูกโป่ง เมื่อถูกอัดลม(ความเหงา)เข้าไปมากๆเข้า พอถึงจุดๆหนึ่งไอ้ลูกโป่งมันก็แตกและปลดปล่อยความเหงาที่อยู่ภายในออกมาเต็มหัวใจผม แต่ผมก็ไม่รู้จะจัดการกับมันอย่างไร เพราะผมไม่เคยเจอกับความเหงาที่มากมายแบบนี้ และถึงแม้ว่าผมจะพยายามทำชีวิตให้ยุ่งเหมือนเดิมเท่าไร ผมก็ยังลบมันออกไปไม่ได้ มันคืออะไรกันแล้วผมจะจัดการกับมันอย่างไร ที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดที่จะมองหาคนรู้ใจ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใหนแต่ขอให้เป็นคนที่เข้าใจผมทุกๆเรื่องและแบ่งเบาความทุกของผมได้ ไม่ต้องมากมายแค่ใครสักคนก็ยังดี ผมเคยเก็บเรื่องราวมากมายไว้ในใจ ไม่ว่าจะเป็นทุกหรือสุขผมไม่เคยหวั่นใหวกับทุกสิ่ง แต่ตอนนี้ผมกลายเป็นอีกคน อย่ๆอีกมุมหนึงที่ผมไม่เคยเห็นมันทั้งๆที่มันอยู่ในตัวผมมันก็โพล่ออกมาและทำให้ผมเป็นแบบนี้ มนับอกผมอย่างเดียวว่ามันไม่ได้ต้องการให้ผมมีแฟนหรือคนรักแต่อย่างใด แต่มันบอกว่าพื้นที่ที่ใช้เก็บเรื่องราวและความรู้สึกในใจผมตอนนี้มันเต็มหมดแล้ว มันไม่มีอีกแล้ว มันจะระเบิดอยู่แล้ว มันบอกกับผมว่ามันอยากให้ผมมีแค่ใครสักคนเอาไว้ให้ช่วยแบ่งเบาความรู้สึกของผม ให้เขาคนนั้นมาช่วยแบ่งเบาความรู้สึกและเรื่องราวต่างๆ ให้เขาช่วยเพิ่มเติมกำลังใจให้กับผมอย่างจริงใจ มันบอกว่าใครๆก็รู้สึกแบบนี้ได้ ผมไม่ได้ต้องการคนรักแบบคู่เครองแต่ผมอยากมีคนสนิทที่มกกว่าเพื่อน ตอนนี้ผมมีเรื่องต่างๆและความรู้สึกมากมายอยู่ในใจ และมันมากเกินที่ผมจะรับไว้ได้มันค่อยๆเพิ่มพูลในใจผมมาสิบกว่าปีแล้วไอ้ความเหงาเนี่ย แต่ผมไม่เคยรู้ตัวเท่านั้นเอง ทั้งหมดนี้มันอาจดูคล้ายการเขียน diary แต่ผมคิดว่ามันไม่ใช้ เพราะคงมีคนอีกไม่น้อยที่มีความรู้สึกเดียวกับผม และที่ผมเขียนนี้ก็เพราะว่าอยากให้ที่นผู้อ่านทุกท่านลองมองดูรอบๆตัวคุณ เพื่อนคุณ พี่คุณ น้องคุณ แฟนคุณ ในท่าทางที่ยิ้มแย้มของเขาอาจซ่อนไว้ด้วยความเหงาที่เต็มอกของเขาก็ได้ เพียงแต่เขาไม่บอกให้ใครรู้ หากคุณบอกว่า "ก็ไม่บอกใครจะรู้" คุณคิดว่าการที่เขามีเรื่องมากมายขนาดนั้นทำไมเขาจะไม่อยากบอกกับคุณเพียงแต่เขาไม่รู้จะบอกคุณอย่างไร แล้วเขาอาจไม่รู้ว่าไว้ใจคุณได้หรือไม่ด้วย หากคุณเริ่มแสดงให้คนรอบๆตัวคุณเห็นว่า เขาไว้ใจคุณได้ คุณอาจจะพบอีกมุมหนึ่งของเขาซึ่งมันแสนจะหน้าสงสาร เพราะมันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่สับสนมากมาย แล้วคุณอาจรู้สึกว่าคุณเป็นบุคคลที่มีค่าสำหรับเขามากๆเพราะเมื่อเขาไว้ใจคุณ เขาก็จะเล่าทุกอย่างให้คุณฟัง และเขาก็จะรักคุณมากๆเพราะคุณช่วยแบ่งเบาความรู้สึกในจิตรใจได้
ปล. ที่ว่ารัก ไม่ได้ในฐานะคู่รักเท่านั้น แต่จะรักในฐานะอะไรขึ้นอยู่กับคุณและเขาอยากให้เป็น เมื่อคุณเห็นอีกมุมหนึ่งของเขาซึ่งไม่เคยเปิดเผยคุณอาจจะรักเขาจิงๆก็ได้
5 เมษายน 2550 16:53 น.
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
จากความเหงาและคำถามที่มีมันก็พาให้เรานึกถึงวันเก่าๆ เพื่อพิจารณาถึงผลที่จะตามมาทุกๆด้าน ทั้งถ้าเรามีรักอีก และ ถ้าจะยังไม่มี
เรายังจำได้ วันนั้นเพื่อนของเรายืมโทรศัพท์ของเราโทรหาเธอ แต่เธอก็ไม่คุยกับเพื่อนของเรา เพราะเธอรู้ว่ามันเจ้าชู้ แต่แล้วไอ้เพื่อนคนนั้นมันก็ส่งโทรศัพท์มาให้เราคุย ทั้งๆที่เราพยายามบอกมันแล้วว่า ไม่เอา เราคุยแบบนี้ไม่เป็น (ก็คนมันยังไม่เคยนี่) แต่ธอคนนั้นก็ดันเป็นคนชอบคุย เราเลยไม่ต้องทำรายมาก แค่คุยตามที่เธออยากคุย เราก็จำไม่ได้แล้วว่าคุยรายบ้าง แต่จำได้อย่างนึงว่า เราบอกเธอคนนั้นว่า เราอยากมีเพื่อนมากกว่ามีแฟนน่ะ เธอคนนั้นก็บอกว่า เข้าใจ จากนั้นเราก็สนิทกับเธออย่างรวดเร็วภายในเวลาไม่ถึงเดือนเราก็สนิทกันมากๆ พบกันบ่อยขึ้น คุยกันบ่อยขึ้น แล้วคืนหนึ่ง เธอก็บอกเราว่า เธอขอเป็นแฟนกับเราน่ะ คืนนั้นเรายอมรับเลยว่าคิดไม่ถึงจิงๆว่าเธอจะพูด เราก็ไม่รู้ว่าเป็นความผิดของใคร ผิดที่เธอกล้าเกินไปหรือผิดที่เราไม่กล้าปฏิเศษ และแล้วเราก็บอกตกลงกับเธอ เราไม่เข้าใจเลยว่านี้คือความรักหรือป่าว แต่ในความรู้สึกส่วนตัว เราคิดว่าเราไม่ได้รักเธอ แต่เราไม่รู้จะบอกเธอไงดีตั้งแต่คืนนั้นแล้ว เราคบกันไปเรื่อยๆทำดีต่อกัน แต่บอกตามตรงว่าเรามีโอกาสที่เราจะทำอะไรไม่ดีหลายครั้ง แต่เราคิดว่าการทำอย่างนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างมาก แค่จับเนื้อต้องตัวกันเรายังไม่อยากเลยเพราะเราคิดว่ามันยังเร็วไป นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอไม่ค่อยพอใจเรานักก็ได้ แต่ทำไงได้หละก็มันไม่ดีนี่จะให้ทำไง หลังจากนั้นเราก็เริ่มเห็นหลายๆสิ่งในตัวเธอที่เราชักไม่ชอบ คือเธอชอบผู้ชายโรแมนติก แต่เราไม่ค่อยจะโรแมนติกเท่าไรก็พอรู้ตัว เธอจึงชอบใช้วิธีต่างๆนาๆมาทำให้เราต้องหันไปสนใจ เช่น ชอบร้องไห้ให้กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง เพื่อให้เราไปเอาใจใส่ใกล้ชิดให้มากขึ้น แต่ก็นะ การใกล้ชิดกันมากเกินไปมันก็ไม่ดีเท่าไร เราเธอซึ่งเป็นผู้หญิงนั้นแหละจะเสียหายไม่ใช่เรา เราก็พยายมบอกให้เธอเข้าใจแล้ว แต่เธอก็ยังทำ และยังพยายามหาเรื่องต่างๆ นาๆมาหลอกเราให้เราสนใจเธอ เช่น บอกเราว่ามีผู้ชายคนหนึงพยายามจะลวนลามเธอที่บ้าน พ่อแม่ก็ไม่อยู่ เราจึงต้องรีบไปดู แต่ก็ไม่พบอะไร พบแต่เพียงเธอซึ่งกำลังรอที่จะพูดคำว่าขอโทษที่โกหกที่พูดมาแล้วกี่ครั้งไม่รู้ เหตุการณ์ในครั้งนั้นเองที่มันทำให้เราโมโหมากๆถึงขั้นกลับมาทันทีที่รู้ว่าโกหกเลย และไม่รับโทรศัพท์ด้วย ในที่สุดเราก็ออกมาจากชีวิตของเธอโดยไม่รำลา เพราะไม่รู้จะพูดไงดี ไม่อยากเห็นน้ำตาเธออีก และการจากมาของเรานั้น เราไม่รู้สึกสียใจเลย และทุกครั้งที่เธอหลอกอะไรเรา เราก็ไม่รู้สึกห่วงเลย (ห่วงแบบที่เขาเรียกว่ารักนั้นเราก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นไง) ที่เราทำเราคิดว่าเราทำเพราะเรารู้สึกว่าเขาอุดส่าให้คำว่าแฟนกับเรามา เราน่าจะทำหน้าที่ของแฟนให้ดีที่สุด มันอาจเป็นความผิดของเราก็ได้ ที่เราไม่เข้าใจตัวเองดันไปทำอะไรพวกนั้นอยู่ได้ มีใครบอกได้ใหมว่าที่เราเข้าใจในตัวเรามันผิดหรือถูก คือเราเข้าใจว่าที่เราทำเพราะเราคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของแฟนแต่เราก็ไม่รู้ว่าเรารักเธอหรือป่าว เพราะเราไม่เข้าใจความรัก แล้วที่เราทำมันเรียกว่ารักหรือปล่าว แล้วรักมันคืออะไร
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
Lovers
0 คน เลิฟความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
Calendar
หน้าส่วนตัว
876
