29 กันยายน 2545 15:05 น.
ความห่วงใย
ฉันก็แค่ผู้หญิงที่อ่อนไหว
ถึงมีใครใครมากมายอย่างนี้
ฉันก็แค่ผู้หญิงที่ไม่ดี
แต่รู้ไหมเป็นอย่างนี้เพราะใคร
ฉันเป็นอย่างวันนี้ก็เพราะเธอ
เมื่อใจเธอนั้นเผลอและหวั่นไหว
เธอไม่มีสักนิดความจริงใจ
แอบมีใครอีกคนจนตำตา
ฉันเองก็ไม่ใช่คนโง่นัก
ถึงจะรักแค่ไหนรักยิ่งกว่า
แต่เมื่อรู้เธอมาเพื่อเอ่ยลา
หัวใจชาปวดร้าวเจ็บเกินทน
มันเจ็บปวดมากเสียจนทนไม่ไหว
ในหัวใจต้องร้องไห้อีกหน
รักมากก็เกลียดมากเมื่อเกินทน
ฉันเกลียดคนอย่างเธอซะจริงจริง
......................แหะแหะ.............ไม่ได้ว่าใครนะนี่...........
มันแบบว่าอยากแต่งแบบนี้อ่ะนะ เปลี่ยนบ้าง
เดี๋ยวจะเบื่อกันซะก่อน.................ว่ามั๊ย..........
28 กันยายน 2545 13:00 น.
ความห่วงใย
ฉันยังอยู่ตรงนี้นะที่เก่า
เธอมองเห็นหรือเปล่าตาคู่นั้น
ฉันไม่ได้ห่างหายไปกับคืนวัน
ที่พรากเราจากกันแสนไกล
ฉันอยู่ตรงนี้กับความทรงจำ
ยังรับรู้ทุกถ้อยคำที่เธอให้
เธอรับรู้บ้างหรือเปล่าในหัวใจ
เคยสัญญากันไว้ไม่ลืมกัน
เห็นไหมฉันยังรอเธอเสมอ
ขอเพียงแต่แค่เธอไม่ลืมฉัน
ไกลไม่กลัว...กลัวแต่ไกลหัวใจกัน
เพราะฉะนั้นใกล้หรือไกลถามใจเธอ
......................อืม........................
27 กันยายน 2545 21:47 น.
ความห่วงใย
ในคืนนี้มีดวงดาวพราวฟากฟ้า
ความเหว่ว้าสายลมพามาชิดใกล้
ยามหลับตาก็เห็นแต่หน้าคนไกล
รู้บ้างไหมฉันห่วงใยเธอเหลือเกิน
แม้หัวใจฉันจะเท่ากำมือนี้
ความภักดีคงมีให้มานานเนิ่น
ยังเป็นใครคนหนึ่งที่รักเธอเหลือเกิน
ความห่างเหินมีหรือไม่ถามใจเธอ
ขอเพียงเราสองคนเป็นอยู่อย่างนี้
กี่นาทีกี่วันยังผูกพันเสมอ
ความมั่นคงความจริงใจมีให้เธอ
ไม่เคยเผลอแบ่งใจปันให้ใคร
ได้แต่ส่งความคิดถึงผ่านฟากฟ้า
ท้องนภาคงไม่กว้างเกินไปใช่ไหม
ส่งไปให้คนคนนั้นที่ฉันห่วงใย
ขอให้เขาได้หลับฝันดีกว่าทุกทุกคืน
....................อืม..........................
อารมณ์ประมาณนี้อ่ะนะ.......เหงา เศร้า........
27 กันยายน 2545 18:21 น.
ความห่วงใย
น้องแก้วไม่ได้มาบ้านนี้เสียหลายวัน
มันรู้สึกผูกพันมากมายอยากให้รู้
คิดถึงเพื่อทุกคนที่คอยอุ้มชู
ให้ความรู้ ให้ความรัก ด้วยจริงใจ
น้องแก้วคนนี้ก็แค่อยากจะบอก
ทุกครั้งที่ช้ำชอกและอ่อนไหว
ยังมีเพื่อนเพื่อนคอยเป็นกำลังใจ
คอยห่วงใยใส่ใจดูแลกัน
อยากบอกเพื่อนเพื่อนว่าขอบคุณจริงจริง
ที่ให้ความจริงใจกับตัวฉัน
แม้วันนี้เราทุกคนอยู่ไกลกัน
ระยะทางมิอาจกั้นฉันและเธอ........
.........ไปเที่ยวมาสองวัน ไม่ได้เข้ามาในบ้านหลังนี้เลย.........
.........คิดถึงทุกคนมากๆ เลยค่ะ......จริงใจให้ทุกคนนะคะ.....
24 กันยายน 2545 17:08 น.
ความห่วงใย
อาจเป็นได้แค่คนที่เธอเคยรัก
แค่คนรู้จักเธอให้ได้แค่นั้น
ไม่มีเหลือแม้แต่ความผูกพัน
ความรักฉันไม่มีความหมายในใจเธอ
เพราะตอนนี้ในหัวใจของเธอนั้น
มีแต่ภาพของเค้าอยู่เสมอ
ระหว่างเราแม้จะกลับไปพบเจอ
หัวใจเธอก็ไม่กลับมาเหมือนวันวาน
ฉันมันคงไม่ดีใช่ไหม
เธอถึงทิ้งไปไม่แม้แต่สงสาร
เจอกันก็ทำเป็นมองเลยผ่าน
แค่สงสารกันซักนิดไม่ได้หรือเธอ
...........................อืม......................
หน้าส่วนตัว
827
