28 กันยายน 2547 22:38 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
อยู่ห่างกันเฉกเช่นคนละฟ้า
อยู่ห่างกันแยกนภาเลือนลางหาย
คนอย่างฉันเธอดูเห็นเป็นเจ้าชาย
ทั้งที่ฉัน...แค่คลับคล้ายคนเดินดิน
มีแต่ตัวมีแต่ใจที่ไร้ค่า
ไร้ราคาไร้ดาราไร้ทรัพย์สิน
อยู่อย่างนี้นอนบนดิน...กินบนดิน
ไม่อาจบินเอื้อมบางสิ่ง...หญิงของใจ
เธอมองฉันเป็นชายฝันวันข้างหน้า
ติดที่ว่าฉันเป็นใจให้ไม่ไหว
ใจให้หมดแต่ก็ไร้สิ่งอื่นใด
แม้ให้ไปก็ละลาย...กลายเป็นเงา
เรารู้ตัวว่าต้อยต่ำสักเพียงใด
รู้ว่าใจไม่มีค่าอยู่ข้างเขา
ยอมปล่อยใจให้เขาพรากไปจากเรา
จะยอมเหงา จะยอมเศร้า...ตามเขาไป
17 กันยายน 2547 22:39 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
หยดน้ำค้างอยู่กลางแจ้งสู้แรงฝน
ช่างมืดมนบนใบไม้ใกล้รินไหล
จะอยู่ต่อหรือต้องตกจากพงไพร?
เหมือนหัวใจที่มอบไว้ให้แก่เธอ
ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปถึงเมื่อไหร่
เมื่อหมดใจเธอก็ทิ้งได้เสมอ
บอกกันหน่อยอย่าปล่อยใจให้ละเมอ
เธอคือเธอไม่ใช่ใครใจเดียวกัน
เค้าคนนั้นคือหัวใจใช่หรือไม่?
อย่าเกรงใจให้พูดมาอย่าหลอกฉัน
พูดไปเลยคนรู้ใจหรือเพื่อนกัน
ขอแค่นั้นแค่วาจามาจากใจ
หลอกกันไปก็ไร้ค่าอย่าดีกว่า
เสียเวลาอยู่กับฉันให้หวั่นไหว
ถ้ารักก็บอกฉันแล้วจากไป
ไม่เป็นไรไม่คิดโทษโกรธใจเธอ
ก็ขอโทษที่เคยทำให้ลำบาก
เพราะรักมากจากหัวใจที่มันเผลอ
ฉันผิดเองที่มอบใจไว้กับเธอ
ฉันผิดเองคิดว่าเจอ...คนรักจริง
15 กันยายน 2547 22:08 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
มันคงดูเยอะไปแต่ทั้งหมดแต่งมาจากใจจริง
********************************************************
ขอให้เธอไม่เพ้อถึงเขา
ขอให้เค้าเป็นเพื่อนเท่านั้น
ขอให้เธอจริงใจไม่หลอกกัน
ขอให้ฉันนั้นไม่ฝันไป
ขอให้เธอรักฉันอยู่อย่างนี้
ขอให้สิ่งดีดีที่เคยมีไม่เลือนหาย
ขอให้เธอจริงใจใช่เพียงกาย
ขอให้เธอไม่เสื่อมคลายความรักกัน
ขอให้เธอเป็นเหมือนเช่นเคย
ขอให้เธอไม่ละเลยคิดถึงฉัน
ขอให้ใจดวงนี้ยังผูกพัน
ขอให้ทุกคืนวันโทรหากันยังเหมือนเดิม
ขอให้เธอรักเพียงนิดก็ยังดี
ขอให้เธอรักอยู่อย่างนี้ไม่ต้องเสริม
ขอให้เธอเองเป็นเหมือนเดิม
ขอแค่เติมอุ่นไอให้กันก็สุขใจ
ขอให้ฉันได้รักเธอไป
ขออย่าได้ไล่หรือผลักไส
ขอให้เธอเป็นเช่นเดิมอยู่เรื่อยไป
ขอเธอจงเห็นใจคนนี้ที่รักเธอ
ขอโทษถ้าทำอะไรไปพลั้งผิด
ขอให้คิดว่ารักเธออยู่เสมอ
ขอแค่เพียงเดินผ่านหน้าสบตาเธอ
ขอแค่เจอเธอคนนั้นก็เพียงพอ
ขอแค่ได้คิดไม่ปิดฝัน
ขอแค่เท่านั้นแม้ดูไร้ความหมาย
ขอได้แค่นี้คงเพียงพอและมากมาย
ขอเดียวดายปนความหวังก็ยังดี
ขอรักเธออยู่อย่างนี้คงดีกว่า
ขอเวลาให้พิสูจน์ว่ารักแค่ไหน
ขอให้เธอคงไม่เปลี่ยนเวียนหัวใจ
ขอให้เธอคงเป็นไปไม่เปลี่ยนแปลง
ขอให้รักกันไม่ต้องมากมายนัก
ขออย่าให้รักเป็นอย่างดินที่แตกระแหง
ขอให้รักของเราเป็นดั่งเช่นกำแพง
ขออย่าให้แรงรักจากใจไม่เปลี่ยนไป
ขอแค่ได้คุยกันทุกวันไม่ต้องบ่อย
ขอแค่ค่อยค่อยเปิดใจกันไม่หวั่นไหว
ขอให้เราเดินด้วยกันตราบนานไป
ขอเพียงแค่ใจของเรายังรักกัน
*****************************************
เราก็รู้ว่าขอไปก็คงไม่ได้แต่...
ขอเพียงได้ระบายความในก็สุขใจแล้ว
6 กันยายน 2547 22:55 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
พูดทำไมว่ายังรักเราเหมือนเก่า
ทั้งที่เงาของหัวใจก็ไม่เห็น
กลับด้วยกันก็ไม่ไปไม่จำเป็น
คุยตอนเย็นแต่หัวใจไปหาใคร
เจอะหน้ากันก็ไม่ทักทำผ่านหน้า
ไม่สบตาไม่แลดูจะรู้ไหม
อยู่ใกล้กันก็ทำเมินเดินผ่านไป
รู้จักกันเพื่ออะไรถามใจจริง
คอยเป็นห่วง คอยดูแล คอยให้รัก
อยากรู้จักสุดหัวใจของฝ่ายหญิง
ให้รักเราจากหัวใจจริงไม่จริง
ทำทุกสิ่งเหมือนเล่นเป็นละคร
ไปกับใครก็พอรู้ดูแค่เพื่อน
แต่นับวันยิ่งลางเลือนไม่เหมือนก่อน
มีอาการอยู่ทุกครั้งทำแง่งอน
ขออ้อนวอนไม่รักกันก็บอกมา
ปากอย่างใจอย่างพูดทำไม
พูดกันไปเพื่อหลอกล่อพอเถิดหนา
ไม่ต้องแล้วความรักอื่นหมื่นวาจา
เสียน้ำตาแลกกับลืมก็จะทำ
ก็ขอโทษที่เคยทำให้ลำบาก
เคยรักมากจนทำให้ใจถลำ
จากนี้ไปบอกเธอไว้ให้ได้จำ
ทุกทุกคำที่บอกจริงให้ทิ้งไป
ตัวเธอนั้นไม่จำเป็นจะต้องเจ็บ
ให้ฉันเก็บความทรงจำตรงนี้ไว้
ขอให้เธอจงก้าวเมินเดินฉันไป
ฉันเสียใจก็หันไปอย่ากลับมา
สัญญาว่าจะไม่ลืมความหลัง
ใจมันพังก็ช่างมันอย่ามองหา
จะไม่ลืมเรื่องที่ดีทุกเวลา
มองนภาก็จะเห็นเป็นเรื่องเรา
รักเพียงใดก็ได้แค่แลหัวใจ
เพราะยังไงทั้งใจเธอก็เลือกเขา
อย่าให้เป็นเช่นวันเก่าความรักเรา
บทเรียนเก่าเก็บมันไว้ให้สอนใจ
*******************************************
นี่คงเป็นบทเรียนสำหรับเราว่า
อย่าไว้วางใจทาง อย่าวางเชื่อใจใคร
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
หน้าส่วนตัว
1407
