23 กรกฎาคม 2547 23:14 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
รอ...ตรงนี้ด้วยหัวใจที่ไขว่คว้า
รอ...เธอพาความรักกลับมาหา
รอ...คนดีอยู่ตรงนี้ทุกเวลา
รอ...แววตาคู่เดินมามองกัน
จะเฝ้ารอคู่กับดาวพราวบนฟ้า
จะเฝ้ารอคู่นภา ณ ปลายฝัน
จะเฝ้ารอด้วยใจเดิมทุกทุกวัน
จะเฝ้ารอ...รอวันนั้น...วันคู่เธอ
รัก...รัก...รักเขียนลงไปที่ใจนี้
จะส่งไปหาคนดีอยู่เสมอ
แม้หัวใจไม่ประสบไม่พบเจอ
จะรักเธอแม้ไม่เจอกันก็ตาม
จะให้รอ...อีกเท่าไหร่หัวใจท้อ
จะให้รอ...อีกนานไหมหัวใจถาม
จะให้รอ...หรืออย่างไรโปรดบอกความ
อย่าให้ฉันเฝ้าทุกยามด้วยความหวั่นใจ
12 กรกฎาคม 2547 00:34 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ดูสายชลปลาปนเปียนหยุดเวียนไหล
ดูแสงไฟราวคลับคล้ายใกล้สลัว
เงาแสงจันทร์เข้าครองงำให้เมามัว
กลัวนะกลัวกลัวเธอเมินเดินจากไป
เหมือนอยู่ใกล้แต่หัวใจไกลสุดหล้า
ข้ามนภาผ่านเมฆาท้องฟ้าใส
หาไม่เจอแม้อนึ่งครึ่งดวงใจ
อยู่หนใดตอบได้ไหม...เสียงใจเธอ
อย่าให้ฉันต้องหวั่นใจอยู่ตรงนี้
รักคนดีอยากให้รู้อยู่เสมอ
หวั่นทุกครั้งที่หัวใจไม่พบเจอ
อยากให้เธอหันมองกันไม่ฝันไป
อย่านะเธออย่าให้ฉันต้องฝันเปล่า
อย่าให้ฉันฟังเรื่องราวที่หวั่นไหว
รักไปแล้วรักไม่ลดให้หมดใจ
ให้รู้ไว้ให้ใจเธอได้ไตร่ตรอง
กลัวเหลือเกิน...กลัวใจเธอเพ้อถึงเขา
กลัวใจเรา...จะรักคนมีเจ้าของ
กลัวและหวั่น...กลัวหัวใจได้แค่รอง
กลัวได้มอง...เธอกับเขา...จากเราไป
8 กรกฎาคม 2547 22:54 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
เธอก็เศร้าฉันก็เหงาจากรักเก่า
คำว่าเราที่เคยมีขอให้หาย
จากกันไปอย่านึกถึงจนวันตาย
เหมือนกับทรายกระทบน้ำจางหายไป
ไม่มีวันจะกลับไปเป็นเหมือนก่อน
คำอ้อนวอนก็ไม่ทำให้หวั่นไหว
ตัดไปแล้วตัดรูปเธอจากหัวใจ
ลากันไปอย่าได้พบกันอีกเลย...
8 กรกฎาคม 2547 22:51 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ในวันนั้นเธอบอกกันว่าฉันผิด
ที่ไปคิดครองหัวใจให้เราสอง
มาวันนี้เธอกลับมาน้ำตานอง
ได้แต่มองดูเขาจากเธอไป
รู้รึเปล่าว่าวันนั้นฉันแสนเศร้า
อยู่กับเหงานั่งอ้างว้างรู้บ้างไหม
ถามตัวเองจริงหรือเปล่าที่เธอไป
น้ำตาตกในมีแต่หวังพังหัวใจ
เธอยอมรับยอมกล่าวหาว่าเธอผิด
ที่จะคิดจากเราไปให้อ่อนไหว
เธอสัญญาว่าจะรักเราด้วยใจ
เพราะอะไรชอบเสแสร้งแกล้งใจเรา
ไปเลยไปขอให้ไกลจากใจฉัน
ไม่มีวันกลับมารักกันให้ฉันเหงา
ลืมวันนั้นลืมหมดแล้วภาพสองเรา
ไปหาเขาก็รีบไปไม่เกี่ยวกัน
ฉันคนนั้น...ฉันคนเก่าไม่มีแล้ว
อย่ามาแคล้วรอความรักจากใจฉัน
สายตาฉันเธอเป็นคนไม่สำคัญ
ตัดขาดกันเธอลืมฉัน...ฉันลืมเธอ
4 กรกฎาคม 2547 21:59 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
เธอบอกกันว่าเลิกคบจบแค่นี้
สิ่งดีดีที่เคยมี...แค่ความหลัง
ภาพหัวใจเป็นสิ่งของที่หักพัง
ไร้ความหวังฟังแต่คำที่ช้ำใจ
ได้แต่เก้อเพ้อรอคอยอย่างหงอยเศร้า
ลบภาพเก่าจากหัวใจ...มันไม่ไหว
นึกทุกครั้งเห็นทุกทีที่หายใจ
อยากจะตายจากเธอไปให้รู้กัน
ไม่มีทาง...รั้งหัวใจให้เป็นอื่น
ไม่มีทาง...ที่ทุกคืนจะลืมฝัน
ไม่มีทาง...จะลืมรูปความผูกพัน
ไม่มีทาง...ลืมทุกวันที่รักเธอ
นึกถึง...วันนั้นวันที่เธอเดินเข้ามา
ส่งสายตาให้ทุกทีตอนที่เผลอ
รวมความกล้าจากหัวใจไปบอกเธอ
พอได้เบอร์ก็โทรหาบอกว่ารัก...ทุกทุกวัน
แต่วันนี้ทำไม...ไม่เหมือนก่อน
ขออ้อนวอนอย่าให้ไปได้แค่ฝัน
เธอบอกว่าหาคนใหม่ไปละกัน
เพราะเธอนั้นมีคนดี...ที่คอยเธอ
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
หน้าส่วนตัว
744
