15 กันยายน 2547 22:08 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
มันคงดูเยอะไปแต่ทั้งหมดแต่งมาจากใจจริง
********************************************************
ขอให้เธอไม่เพ้อถึงเขา
ขอให้เค้าเป็นเพื่อนเท่านั้น
ขอให้เธอจริงใจไม่หลอกกัน
ขอให้ฉันนั้นไม่ฝันไป
ขอให้เธอรักฉันอยู่อย่างนี้
ขอให้สิ่งดีดีที่เคยมีไม่เลือนหาย
ขอให้เธอจริงใจใช่เพียงกาย
ขอให้เธอไม่เสื่อมคลายความรักกัน
ขอให้เธอเป็นเหมือนเช่นเคย
ขอให้เธอไม่ละเลยคิดถึงฉัน
ขอให้ใจดวงนี้ยังผูกพัน
ขอให้ทุกคืนวันโทรหากันยังเหมือนเดิม
ขอให้เธอรักเพียงนิดก็ยังดี
ขอให้เธอรักอยู่อย่างนี้ไม่ต้องเสริม
ขอให้เธอเองเป็นเหมือนเดิม
ขอแค่เติมอุ่นไอให้กันก็สุขใจ
ขอให้ฉันได้รักเธอไป
ขออย่าได้ไล่หรือผลักไส
ขอให้เธอเป็นเช่นเดิมอยู่เรื่อยไป
ขอเธอจงเห็นใจคนนี้ที่รักเธอ
ขอโทษถ้าทำอะไรไปพลั้งผิด
ขอให้คิดว่ารักเธออยู่เสมอ
ขอแค่เพียงเดินผ่านหน้าสบตาเธอ
ขอแค่เจอเธอคนนั้นก็เพียงพอ
ขอแค่ได้คิดไม่ปิดฝัน
ขอแค่เท่านั้นแม้ดูไร้ความหมาย
ขอได้แค่นี้คงเพียงพอและมากมาย
ขอเดียวดายปนความหวังก็ยังดี
ขอรักเธออยู่อย่างนี้คงดีกว่า
ขอเวลาให้พิสูจน์ว่ารักแค่ไหน
ขอให้เธอคงไม่เปลี่ยนเวียนหัวใจ
ขอให้เธอคงเป็นไปไม่เปลี่ยนแปลง
ขอให้รักกันไม่ต้องมากมายนัก
ขออย่าให้รักเป็นอย่างดินที่แตกระแหง
ขอให้รักของเราเป็นดั่งเช่นกำแพง
ขออย่าให้แรงรักจากใจไม่เปลี่ยนไป
ขอแค่ได้คุยกันทุกวันไม่ต้องบ่อย
ขอแค่ค่อยค่อยเปิดใจกันไม่หวั่นไหว
ขอให้เราเดินด้วยกันตราบนานไป
ขอเพียงแค่ใจของเรายังรักกัน
*****************************************
เราก็รู้ว่าขอไปก็คงไม่ได้แต่...
ขอเพียงได้ระบายความในก็สุขใจแล้ว
6 กันยายน 2547 22:55 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
พูดทำไมว่ายังรักเราเหมือนเก่า
ทั้งที่เงาของหัวใจก็ไม่เห็น
กลับด้วยกันก็ไม่ไปไม่จำเป็น
คุยตอนเย็นแต่หัวใจไปหาใคร
เจอะหน้ากันก็ไม่ทักทำผ่านหน้า
ไม่สบตาไม่แลดูจะรู้ไหม
อยู่ใกล้กันก็ทำเมินเดินผ่านไป
รู้จักกันเพื่ออะไรถามใจจริง
คอยเป็นห่วง คอยดูแล คอยให้รัก
อยากรู้จักสุดหัวใจของฝ่ายหญิง
ให้รักเราจากหัวใจจริงไม่จริง
ทำทุกสิ่งเหมือนเล่นเป็นละคร
ไปกับใครก็พอรู้ดูแค่เพื่อน
แต่นับวันยิ่งลางเลือนไม่เหมือนก่อน
มีอาการอยู่ทุกครั้งทำแง่งอน
ขออ้อนวอนไม่รักกันก็บอกมา
ปากอย่างใจอย่างพูดทำไม
พูดกันไปเพื่อหลอกล่อพอเถิดหนา
ไม่ต้องแล้วความรักอื่นหมื่นวาจา
เสียน้ำตาแลกกับลืมก็จะทำ
ก็ขอโทษที่เคยทำให้ลำบาก
เคยรักมากจนทำให้ใจถลำ
จากนี้ไปบอกเธอไว้ให้ได้จำ
ทุกทุกคำที่บอกจริงให้ทิ้งไป
ตัวเธอนั้นไม่จำเป็นจะต้องเจ็บ
ให้ฉันเก็บความทรงจำตรงนี้ไว้
ขอให้เธอจงก้าวเมินเดินฉันไป
ฉันเสียใจก็หันไปอย่ากลับมา
สัญญาว่าจะไม่ลืมความหลัง
ใจมันพังก็ช่างมันอย่ามองหา
จะไม่ลืมเรื่องที่ดีทุกเวลา
มองนภาก็จะเห็นเป็นเรื่องเรา
รักเพียงใดก็ได้แค่แลหัวใจ
เพราะยังไงทั้งใจเธอก็เลือกเขา
อย่าให้เป็นเช่นวันเก่าความรักเรา
บทเรียนเก่าเก็บมันไว้ให้สอนใจ
*******************************************
นี่คงเป็นบทเรียนสำหรับเราว่า
อย่าไว้วางใจทาง อย่าวางเชื่อใจใคร
25 สิงหาคม 2547 22:07 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ขอโทษ...ที่ทำให้เหนื่อย
เรื่อยเปื่อย...ทำเป็นไม่สน
แต่เธอ...ก็ยังอยู่ทน
ตามจริง...เธอเป็นคนที่ฉันจริงใจ
ยอมรับ...ว่าไม่ดีมากมาย
แต่ว่า...ยอมตายเพื่อเธอได้โยไม่หวั่นไหว
ก็รู้...ว่าเธอเหนื่อยกายและหัวใจ
แต่ทำไม...เธอยังรักกันเสมอมา
ขอบคุณ...ทุกเวลาที่นึกถึง
ขอบคุณ...ทุกครั้งที่คะนึงเฝ้าห่วงหา
ขอบคุณ...ที่ทนอยู่ด้วยกันทุกเวลา
ขอบคุณ...ทุกวาจาที่ให้กำลังใจ
อยากถาม...ว่าเพราะอะไร
เธอยัง...อยู่กับคนที่ไม่เอาไหน
ทั้งที่...ฉันไม่ใช่คนขี้เอาใจ
แต่ทำไม...เธอยังเป็นเหมือนเช่นเคย
คนอย่างฉัน...มันก็ทำได้แค่นี้
เท่าที่มี...คือรักจากใจที่เปิดเผย
แต่สัญญา...ว่าจะรักเหมือนที่เคย
ไม่เผลอเลย...ลืมดูแล เทคแคร์เธอ
รับปาก...ว่าจะดีกว่านี้
เพื่อคนดี...ทำอะไรไม่พลั้งเผลอ
ดีที่สุด...เท่าที่ได้ทำให้เธอ
ขอบคุณฟ้า...ที่ให้ฉันเจอคนรักจริง
**********************************************
เราไม่รับปากว่าจะดีได้แค่ไหน
แต่เราสัญญา...
ว่าจะเป็นคนที่รักเค้าคนนั้นตลอดไป
ดูแลเค้าคนนั้นตลอดไป
16 สิงหาคม 2547 22:21 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
รัก...ไม่ได้ต้องการเงินทองมากองตรงหน้า
รัก...ไม่ได้ต้องการวาจามาเสแสร้ง
รัก...ไม่ได้ต้องการสิ่งของถักทอแพง
แต่รัก...ต้องการอุ่นไอและแรงรักจากหัวใจ
รัก...ไม่ได้ต้องการจนโอเวอร์
รัก...ไม่ได้ต้องการเลิศเลอขนาดไหน
รัก...ไม่ได้ต้องการร้องขอแต่อย่างใด
แต่รัก...คือการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน
รัก...ไม่ได้ต้องการให้รับรู้
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ดูจนหวงแหน
รัก...ไม่ได้ต้องการคำนั้น...คำว่าแฟน
แต่รัก...คือตัวแทนส่งไปหาใจใครคนนึง
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ใจต้องเจ็บ
รัก...ไม่ได้ต้องการให้เก็บจนหวงหึง
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ทุกวันต้องคะนึง
แต่รัก...คือการดึงหัวใจให้ใกล้กัน
รัก...ไม่ได้ต้องการให้เป็นอย่างโน้นอย่างนี้
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ดีตามที่ฝัน
รัก...ไม่ได้ต้องการให้คิดถึงทุกคืนวัน
แต่รัก...คือการผูกพันกันตราบเท่านาน
15 สิงหาคม 2547 10:34 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ถ้า...คืนนี้ยามราตรีไร้แสงดาว
ฉัน...ก็คงปวดร้าวหนาวสั่นไหว
รัก...ของเรายังคงเหงา หรืออย่างไร?
เธอ...ผู้ให้คำตอบโปรดบอกมา
มัน...เป็นอะไรไม่รู้อยู่ในฝัน
จะ...ทักกันก็ไม่กล้าช่างเจ็บหนา
ผิด...รึเปล่าที่ไม่กล้าตาสบตา
ไหม...บางบางเหมือนวาจาเราสองคน
ช่วย...ฉันหน่อยช่วยให้พ้นจากความเศร้า
บอก...เรื่องเราทั้งสองคนพร้อมเหตุผล
ใจ...ของฉันมันไร้หวังเพราะกังวล
ด้วย...ใจทนจะเฝ้ารอคำจากใจ
โปรด...อย่าแกล้งเสแสร้งใจให้ฉันเพ้อ
อย่า...นะเอออย่าให้ฉันต้องหวั่นไหว
เก็บ..เอาไว้อยู่อย่างนั้นมันเป็นไง
ไว้...ในใจอยู่ทำไมเหนื่อยเหลือเกิน
ให้...คำตอบออกมาเลยไม่เคยเจ็บ
ต้อง...ทนเก็บดูท่าทางที่ห่างเหิน
หวั่น...หัวใจเพราะรักมาก...มากเหลือเกิน
ใจ...ทำเมินฉันไม่ชอบโปรดตอบมา
อยู่...อย่างนี้สู้บอกกันมันดีกว่า
ที่...ดวงตาเหมือนหลอกกันมันโหยหา
ตรง...หัวใจมีแต่เธอทุกเวลา
ใจนี้...สั่งมาจะต้องถามจนความคลาย
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
หน้าส่วนตัว
891
