28 กันยายน 2547 16:14 น.
ความทรงจำ
ไม่เป็นไร ยังไงเราก็ไปดูบาสอยู่แล้วนี่ อาจจะไม่ไปก็ด้ายยย ไปดิ นี่เธอ ชั้นขี้เกียจไปดูก็ไม่ได้ อยากจะรีบกลับบ้านไปนอนน่ะ โห! แต่ก็ได้ เดี๋ยวจะเดินผ่าน แค่เดินผ่านนะ คร้าบบบ ได้หมดแหละ แล้วนี่ไม่มีเรียนเหรอ มีสิกำลังจะไป เราล่ะ ไม่ต้องเอ่ยปากไล่ก็ได้ ง่า ไม่ได้ไล่ เธอก็ดึงแขนอาร์กเบาๆ ดูสนิทสนมกันมากเลย เดี๋ยวไปละ ฮับ เมื่ออาร์กเดินไป เธอก็ดื่มชาเขียวในมือต่อ ใครเหรอ ผมถามขึ้น ห๊ะ! ใครคับ คนเมื่อกี้น่ะ อ๋อ พี่อาร์ก เป็นพี่straffสีดอตเอง ก็สีพี่ด้วยนี่ สนิทกันมากเหรอ ก็ถือว่าสนิทนะ กลุ่มดอตไปบ้านพี่แกออกบ่อย ไปบ้าน?? อืมดิ ก็ไปไง กลุ่มดอตเล่นบาสกะพี่เค้าทุกวันอ่ะ แล้วเราไม่เล่นเหรอ ไม่อ่ะ เล่นไม่เป็น555 สอนให้เอามั้ย จะไหวเหรอ ไหวดิ ตอนเย็นวันนี้เจอกัน เอางั้นเหรอ พี่เลิกกี่โมงกันล่ะ ก็4โมง ผมตอบอึกๆอักๆ ดอตไม่รอหรอกนะ วันนี้ไม่มีซ้อมแสตนด้วย โหยยย รอหน่อยดิ ไม่เอา ถ้าไม่ซ้อมเราเลิกแค่บ่าน2 20เองนะ ให้รอถึง4โมงเราก็แก่เลยสิ รอนะ เอางี้ ดูก่อนแล้วกัน ยังไม่รู้มีอะไรด่วนรึเปล่า เธอพูดจบก็เขย่าๆขวดชาเขียวบ่งบอกให้รู้ว่ามันหมดแล้ว(เหมือนเวลาของผมหมดแล้ว แย่จังT^T) หมดยังพี่เบด หมดแล้ว อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอ เมื่อผมเห็นท่าทางตกอกตกใจของเธอเพราะคำพูดของผม ผมก็เลยรีบแก้สถานการณ์ ล้อเล่นหรอก ปะไปเรียนกันเหอะ เดี๋ยวพี่เดินไปส่งนะ ตามใจสิ / ไม่อยากจะบอกหรอกนะ ว่าที่เขาพูดเมื่อกี้สร้างความแปลกใจ ตกใจ อึ้งได้รวมๆกัน แต่นี่เขากลับบอกว่าล้อเล่น ฉันควรจะทำไงดีเนี่ยยย แล้วสุดท้ายวันนี้ฉันก็รีบหนีกลับบ้านก่อน เขาจะรอหรือว่าไม่รอฉันก็ไม่สนอ่ะ(ใจร้ายจังเลยอ่านู๋ดอต:ความทรงจำ) ไม่รู้ว่าถ้าไปเจอเขาแล้วจะวางตัวยังไงดี กริ๊งๆๆ ฉันเอื้อมไปรับโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง คะ ไม่ต้องทำเสียงหวานก็ได้แก ชั้นเอง เสียงล้อของไอ้นุ่นดังมาตามสาย ไม่ได้ทำเสียงหวานเว้ย เออ มีไร แล้วฉันก็คุยกับมันไปเรื่อย จนมือถือของฉันดัง แปปนะแก ฉันพักสายไอ้นุ่นแล้วก็หยิบมือถือดูเบอร์คนโทรเข้าก่อนกดรับสาย อืม มีไร ใช้สายอยู่เหรอ เขานั่นเอง อืม คุยกะเพื่อนอยู่ มีไรเปล่า พอดีง่วงอ่ะ อยากให้ชวนคุยหน่อย อืม..เอาไงดีอ่ะ อืมขอเวลาสัก..สัก..สัก10นาที ก็ฉันประมาณเวลาไม่ค่อยเก่งนี่น๊า แล้วนี่ก็กำลังคุยติดพันอยู่ 5นาทีไม่ได้เหรอ อ่ะก็ได้ 5นาทีก็5นาที 5นาทีนะ เดี๋ยวเบดโทรไปหานะ อืมมม.. วางแล้วนะ อืมมม..ก็รีบวางสิ ขอโทษที่รบกวนนะ อืม พอฉันวางแล้วยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาปุ๊บ ใครโทรมา พี่เบดเหรอ อืม บอกพี่เบดด้วยว่าขัดจังหวะมากๆ อ่าจ้าๆ อย่าลืมบอกนะแก เออๆ พอฉันวางโทรศัพท์ลงกับแป้น บิดขี้เกียจเล็กๆแล้วเขาก็โทรมา ว่าไง ฉันกรอกเสียงลงไป ช่วยคุยให้หายง่วงทีดิ คุยเป็นเพื่อนหน่อย ก็ได้ๆ วันนี้เราคุยโทรศัพท์เยอะแล้วนะ แสบคอไปหมด เหอๆ ไมไม่พักล่ะ คุยกับใคร ก็มันเสียอารมณ์ คุยกับนุ่น พักผ่อนมากๆนะ เดี๋ยวไม่สบายเอาคุยโทรศัพท์นานๆอ่ะ อ่านะ ยังไงก็ไม่ค่อยสบายอยู่แล้วอ่ะ ก็รีบๆนอนสิ จะได้ไม่เป็นหนักกว่าเดิมไง ขอบคุณค่าาาาา พูดเพราะมั่งเหอะ อ่านะ เดี๋ยวจะไม่พูดแล้ว555 ตอนนี้วี่ก็ไม่สบาย 555+ ฉันเสหัวเราะกลบเกลื่อน ทำไมเขาต้องพูดชื่อผู้หญิงคนนี้ให้ฉันฟังโคตรบ่อยเลยนะ เข้าใจมะอ่า ว่าไม่อยากได้ยิน ไม่อยากได้ยินอ่าาาา -*- T^T(เขาจะไปรู้ได้ไงล่ะ ก็คิดในใจ^^) คุยกับพี่วี่ด้วยเหรอ ช่วงนี้อ่ะไหนว่าจะไม่คุยไง เออเนาะ ฉันก็บ้าตามเขาไปอีก ก็มันอดไม่ได้น่ะ ไม่รู้สิเหมือนเป็นหน้าที่อ่ะ อืม ขอเปลี่ยนเรื่องได้มะ คุยเรื่องนี้ตอนนี้หลับแหงๆ ตอนนี้เป็นเวลา23.24 อ่ะ!ได้ๆ ดีนะที่เขายอมเปลี่ยนเรื่องง่ายๆด้วยเหตุผลไร้สาระฟังไม่ขึ้นเป็นที่สุดแบบนี้ พี่ตื่นละ เดี๋ยวไปอ่านหนังสือต่อ ง่ะ ไหงงี้อ่า บทจะคุยก็คุย บทจะวางก็วาง ก็ตอนนี้ตาสว่างแล้วนี่ อืมๆ ไปอ่านหนังสือเหอะ วางก่อนนะ นะ เดี๋ยวจะโทรไปหาใหม่ ฮับ อืม เมื่อวางโทรศัพท์ลงกับแป้นแล้ว ฉันก็รีบกดหน้าลงกับหมอนลายบี1บี2คู่กาย ทำไมอยู่ๆน้ำตามันรื้นๆคลอๆอยู่ในตาแบบนี้ล่ะ เป็นไรว่ะเนี่ย หรือว่าไม่น่า ฉันคงไม่ได้รักเขาหรอกนะ รักไม่ได้ๆ ก็รักไปก็เจ็บเปล่าๆก็เขาน่ะเอาแต่พร่ำเพ้อถึงแต่พี่วี่ๆคงไม่เหลือพื้นที่จะคิดถึงใครแล้วล่ะ(T^T) / ผมแกล้งเอาชื่อวี่มาอ้างแต่ดูเธอก็เหมือนเดิม คุยได้ไม่นานก็เปลี่ยนเรื่องแต่คราวนี้เหตุผลมาแปลก สงสัยเธอคงเพลียอ่ะคุยโทรศัพท์มาทั้งวัน - - วันนี้ผมนั่งเล่นหมากรุกอยู่กับไอ้หยกและมีไอ้ไท้เป็นกรรมการ ใครแพ้ต้องบอกรักผู้หญิงนะเว้ย ไอ้ไท้ประกาศขึ้นมา เฮ้ย!ไม่เอาเว้ย งี้ไอ้หยกก็ได้เปรียบดิวะ เดี๋ยวมันก็ไปบอกซ่าแฟนมันอ่าดิ ถ้ากูแพ้กูไม่บอกซ่าก็ได้ แต่มึงต้องบอกวี่ เฮ้ย! ผมร้องเสียงหลง ก็ผมเลิกชอบวี่ไปแล้วนี่จะให้ไปบอกรักมันก็จะยิ่งลำบาก พักนี้ผมยิ่งหลบๆวี่อยู่ด้วย ไง กล้าเปล่าๆ ไอ้หยกจัดวางหมากแต่ละตัวให้เข้าที่แล้วก็หันมายักคิ้วแผลบๆให้ เอาก็เอา แล้วเราก็ลงมือเล่นกัน ผมชนะไปอย่างฉิวเฉียด เฮ้ย!ไอ้หยก มึงบอกดิๆ ผมทวงคำสัญญา เออได้ๆ โทรศัพท์นะ มันหันมาถามผม ได้เว้ย แต่ต้องไม่ใช่ซ่า เออ กูรับปากแล้วนี่ มันก็บอกรักคับ บอกจริงๆแต่บอกกับแม่มัน!!! โคตรเจ้าเล่ห์เลยมึง 555 ผมเก็บกระดานหมากรุกโดยที่มีไอ้ไท้หัวเราะอย่าง(โคตร)ขำช่วยอีกแรง แล้วโทรศัพท์มือถือผมก็ดัง ปรากฏว่าวี่โทรมา(เหมือนจะรู้) ผมจึงต้องกดรับอย่างเสียไม่ได้
24 กันยายน 2547 14:46 น.
ความทรงจำ
เมื่อกี้ทำไรว่ะไอ้เบด ห๊ะ! ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เลยเว้ย เมื่อกี้เห็นชัดๆว่าเล่นกะดอต ก็แค่แกล้งเล่นอ่ะ มีไรล่ะ ผมพูดไปด้วยสีหน้าบริสุทธิ์สุดๆ เปล่าไม่มีไร ไปเหอะไปเรียนได้แล้ว อืมๆ ผมรับคำไอ้ไท้แล้วก็ลุกไปซื้อขนมกรุบกรอบ3-4ถุงเพื่อกันหลับ มีไอ้โด้คนเดียวที่แยกไป(ก็มันไม่มีเรียน) มึงจะไปไหนต่อว่ะ คงไปเป็นเบ๊ตามไอ้ดอตมันน่ะ กันหมาไว้หน่อย ไม่รู้มันจงใจรึว่าแค่แกล้งพูดเล่น เอองั้นพวกกูไปเรียนก่อนนะเว้ย เดี๋ยวสาย เออๆ เมื่อผมขึ้นรถตรงจะไปเรียน ก็มีข้อความเข้า พรุ่งนี้มาหาที่ห้องด้วย จะเลี้ยงเป๊ปซี่ มาจากเธอนั่นเอง ผมอมยิ้มนะ ประโยคที่ดูแสนจะธรรมดาแต่ก็ทำให้ผมมีความสุขได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยิ้มไรว่ะไอ้เบด ก็ไม่มีไรนี่ ดูmessageแล้วขำ ของใครว่ะ ไหนขอดูหน่อย ไอ้หยก ผมเรียกมันเสียงเขียวพร้อมกับรีบเก็บมือถือเข้ากระเป๋าเสื้อ ผู้หญิงแหงอย่างงี้ มันยังไม่วายแซว เงียบไปเลยๆ เมื่อผมเรียนเสร็จก็รีบตรงรี่กลับมาบ้านเลย พอถึงบ้านปุ๊บผมก็รีบตรงไปหยิบโทรศัพท์บ้านยกหูต่อหาเธอทันที ขอสายดอตคับ ใครพูดน่ะ เสียงไอ้โด้แหงๆ ใครอ่ะพี่โด้ ของดอตอ่าดิ ไม่ต้องมาขู่เพื่อนดอตเลย จะไปไหนก็ไป ฮัลโหล ว่างอยู่รึเปล่า ก็ว่างอ่ะ ทำไรอยู่ อ่านการ์ตูนอยู่ กวนมั้ย ไม่ๆ แล้วมีไรอ่ะ ไม่มีไรโทรมาไม่ได้เหรอ เปล่า ได้ดิ กินข้าวยัง ตั้งนานแล้ว แล้วพี่อ่ะ เพิ่งกลับถึงบ้าน หิวมากเลยอ่ะ ปลายเสียงผมอ้อนนิดๆ(แบบว่าอยากให้เธอสงสารอ่ะ) ก็ไปกินดิ ไม่ได้ล่ามโซ่ไว้นี่ เออๆ เป็นงั้นไป ผิดเองอ่า เปล่า ก็แค่กลัวจะหิวแค่นั้นเอง ไม่มีไรกินน่ะ อ่านะ เสียงทีวีบ้านเธอดังแว่วเข้าโทรศัพท์มา ดูไรอ่ะ ดูไรก็ไม่รู้ แม่ดูน่ะ ไมไม่ขึ้นไปข้างบน สายไม่ว่างหรอก พี่โด้ใช้ พรุ่งนี้ให้ขึ้นไปกี่โมง ทำอย่างกะพี่ว่างหลายช่วงงั้นแหละ เฮอะ 555 แค่ล้อเล่นนิดหน่อยเอง อย่าโกรธนะ นะๆๆ ก็ไม่ได้โกรธ มาแล้วกัน ไม่งั้นวันต่อไปดอตเอาไปให้ที่พี่นั่งทานข้าวแน่ๆ อืมเดี๋ยวไป เสียงสัญญาณแทรกของมือถือดังขึ้น ดอตโทรศัพท์ เหรอ เออใช่แฮะ งั้นแปปนึงนะ เธอทำเสียงขลุกขลักๆอยู่แปปนึงแล้วเสียงตะโกนก็ดังขึ้น ผมได้ยินชัดเลยอ่ะ พี่โด้ๆมือถือๆ ใครโทรมา เม้มไว้ว่าตัวfอ่ะ ใครก็ไม่รู้ เอาขึ้นมาๆ แล้วสักพักเธอก็มา โทษนะ พี่โด้น่ะ ไรไม่รู้ ของตัวเองไม่สนใจเลย ก็งี้แหละ ฮ้าวววว. ง่วงนอนเหรอ ก็นิดหน่อยอ่ะ ใกล้หลับแล้ว เหรอ อืม ทำไงดีอ่ะ อยากคุยอ่าาา แต่ง่วง 555ไปนอนไป เดี๋ยวค่อยคุยวันอื่นก็ได้ เดี๋ยวดอตก็เตรียมจะขึ้นห้องแล้วล่ะ เหรอ อืม ผมก็ส่งข้อความไปหาเธอ จะวางแล้วเหรอดอต ก็พี่ง่วงไม่ใช่เหรอ แปปนะ ข้อความเข้า เธอเงียบไปอึดใจ บ้า ส่งไรมาก็ไม่รู้ อ่านไม่เห็นรู้เรื่อง ไม่รู้เรื่อง จริง? อืม แค่นี้ก่อนนะ พี่ไปนอนเหอะนะ นะ อืมๆ แค่นี้นะไม่กวนละ ฮับ เธอวางไปแล้วผมก็เลยวางตาม อย่างน้อยวันนี้ก็ได้คุยกับเธอล่ะ^^ / Miss you na. ^_^ have a sweet dream na ja. Bye bye ja!! ฉันเปิดอ่านมันไม่รู้กี่รอบแล้ว ไม่รู้สิพอเปิดอ่านทีไรก็จะพลันนึกไปถึงหน้าเจ้าของข้อความนี้ทุกที พอนึกถึงก็รู้สึกจี๊ดๆที่ใจยังไงก็ไม่รู้ อย่าบอกนะว่า เรา เป็นบ้าไรเนี่ยเรา อ่านอยู่ได้ นอนดีกว่า / นี่นายเมธัส เดี๋ยวเอานี่ไปไว้ที่ห้องอาจารย์หน่อย รู้มั้ยคับมันคืออะไร มันคือเอกสารนั่นเอง^^ ไอ้หยก มึงเอาไปเก็บแทนหน่อยดิ 20 โหย เก็บเองไป เออๆ 20ก็20 แต่เดี๋ยวกูค่อยให้ ไปละรีบ ผมก็รีบวิ่งไปห้องเธอ มันจะรีบไปไหนว่ะ ไท้ที่เพิ่งออกมาจากห้องถามหยกเมื่อเห็นหลังเบดไวๆ ไม่รู้มัน - - สารนันท์ ออกมาแต่งประโยคหน้าห้อง ผมวิ่งมาทันเห็นห้องของเธอยังไม่เลิก ก็ค่อยเบาใจไปได้หน่อย เวลาเรียนเธอใส่แว่นด้วยแฮะ ดูน่ารักไปอีกแบบ จารย์ออดแล้ว มีคนนึงในห้องเธอแย้งขึ้นมา เอาล่ะ หัวหน้าบอก พออาจารย์ออกจากห้อง นักเรียนที่เหลือก็ทยอยกันออกมา ผมก็เลยเดินไปชะเง้อๆอยู่ที่ประตูหน้า เออน้อง ดอตอยู่มั้ย ไอ้ดอตๆ มีคนมาหา เด็กหนุ่มคนนึงที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องช่วยเรียกให้ ขอบใจน้อง มันก็ยักคิ้วกวนๆแล้วก็เดินลงบันไดไป ป่ะ ไปซื้อเป๊ปซี่กัน ห๊ะ! ไปดิ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก เหลือแค่10นาทีเองนะ เธอก้าวเดินอย่างรีบๆ ไม่ต้องรีบก็ได้ ถ้าไม่ทันค่อยกินวันอื่น ก็ผมกลัวเธอจะเหนื่อยน่ะ ก็ไม่ได้รีบ เอาเหอะน่า เมื่อเธอซื้อกระป๋องเป๊ปซี่เสร็จก็ยื่นมาให้ผม เอ้า! ขอบใจนะ ไม่เป็นไรค่าา เอาเป็นว่าเราหายกัน หายกัน หมายความว่าเธอไม่อยากจะยุ่งกับผมเลยใช่มั้ยเนี่ย พี่เบด เป็นไรเปล่าดูซึมๆ เมื่อกี้ก็ยังดีอยู่เลยนี่น๊า เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้ มือเย็นน่ะ เหรอ จับดูดิ เธอก็แตะๆนิ้วลงบนมือของผม เมื่อได้จังหวะผมก็รวบมือเธอไว้ พี่เบด! ไม่อยากยุ่งกับพี่มากเลยเหรอ เปล่านี่ ไมคิดงี้อ่ะ ปล่อยได้แล้ว เมื่อมือของเธอเป็นอิสระ เธอก็รีบเขยิบออกห่าง ไหนว่า.. ไม่ได้ไม่อยากยุ่งนะ แค่ไม่อยากโดนแบบเมื่อกี้อีกเท่านั้นเอง เออเนาะคนเรา พูดไปก็หน้าแดงไป จนผมอดไม่ได้เลยยื่นมือไปขยี้หัวเธอเล่นด้วยความเอ็นดู ดอต อ้าว!พี่อาร์ก
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำ
หน้าส่วนตัว
1000
