8 มีนาคม 2547 14:27 น.
ความทรงจำ
บางครั้งเธอก็ทำเมื่อว่าเราเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน
แค่เพียงคนที่ผ่านมารู้จักกันโดยบังเอิญ
แค่คนที่ผูกพันกัน...เฝ้าดูแลกันและกันยามไม่สบาย
แค่คนที่นั่งมองดาราเป็นเพื่อนยามนอนไม่หลับ
แล้วกระซิบบอกฉันว่า*ฝันดี*
บางครั้งเธอก็ทำเป็นมองผ่าน ไม่รู้จักกัน
แค่เพียงคนที่เดินสวนกันที่ถนนหน้าบ้าน
แค่คนที่อ่านหนังสือเพลินเดินมาชน
แค่กล่าวขอโทษแล้วก็เดินจากกันไป
แค่คนที่คุยกับเธอเพียงไม่นานแล้วเธอก็ไปทำอย่างอื่น
บอกฉันได้ไหมว่า...วันนี้ฉันเป็นอะไรกับเธอ
ก็ไม่อยากทึกทักเอาเอง...แม้ว่ามันต้องเจ็บก็พร้อมทำใจ
6 มีนาคม 2547 13:07 น.
ความทรงจำ
นั่งมองพระอาทิตย์ตกดิน
ช่างเหงา...เปล่าเปลี่ยว...ไร้คนเคียงข้าง
ความหวัง...ความฝัน...ช่างเลือนลาง
เมื่อเธอ...มาจากฉันไป
ทิ้งให้อ้างว้าง...อยู่โดดเดี่ยว...เพียงผู้เดียว
5 มีนาคม 2547 12:23 น.
ความทรงจำ
ก็เป็นคนแต่งกลอนไม่ค่อยเพราะ
เรียบเรียงไม่ค่อยเป็น
แต่เมื่อผ่านมาทางนี้....
ก็ยอมรับว่าเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยรู้จักใคร
จนได้มาพบกับทุกคนที่น่ารักและเป็นกำลังใจให้
ชมเชย..ตำหนิ...แนะนำ...กันมานาน
ผ่านทุกช่วงเวลา...ก็อยากจะขอบคุณ
ความรู้สึกที่มีมาให้เสมอมา...ฉันรับรู้อยู่เสมอ...
ฉันจะแวะเวียนเดินไปอีกเส้นทาง...ที่อาจจะพบ
ใครบางคนที่ต้องการใครสักคนเหมือนฉัน...ที่มีทุกคน
4 มีนาคม 2547 10:17 น.
ความทรงจำ
น้ำ...หยาดหยดลงจากฟ้า
ตา...ช่างหมองเมื่อมองเจ้า
ฟ้า...ไฉนเลยจะรู้
หลั่ง...ลงมาไม่ขาดสาย
ริน...ไหลดั่งน้ำตาฉัน
2 มีนาคม 2547 12:22 น.
ความทรงจำ
ฉันก็เป็นเพียงแค่...
คนที่รับฟังเธอทุกคราวที่เธอมีปัญหา
คนที่พร้อมจะเปิดบ้านต้อนรับเธอทุกครั้งที่มาหา
คนที่รอและคุยโทรศัพท์กับเธอจนถึงดึกดื่น
คนที่ยอมเห็นเธอมีความสุข
เธอลืมคนๆนั้นไปหรือเปล่า
ลองทบทวนในใจของเธออีกครั้ง..
ฉันจะยังอยู่ที่เดิมที่ตรงนี้...หัวใจของเธอ
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำ
หน้าส่วนตัว
892
