28 เมษายน 2546 13:56 น.
ความทรงจำ
สายลมพัดพาความทุกข์จากไป
สายน้ำพัดพาความเจ็บไข้ลอยไปกับมัน
ดวงอาทิตย์ส่องให้เห็นความสุขที่มาหา
ดวงจันทร์สะท้อนให้เห็นว่าเธอและฉันยังสบายดี
28 เมษายน 2546 13:52 น.
ความทรงจำ
ขอบคุณที่มีเธออยู่เคียงข้างในวันเหงา
ขอบคุณที่มีน้ำเสียงของเธอไว้ปลอบโยน
ขอบคุณความจริงใจที่มอบให้เสมอมา
ขอบคุณกำลังใจที่ช่วยให้ฉันลุกขึ้นสู้ใหม่
และที่สำคัญขอบคุณที่ช่วยติวหนังสือให้
28 เมษายน 2546 11:44 น.
ความทรงจำ
นะจะไม่ทำอีก..อย่างอนกันสิ
ก็ไม่ได้ตั้งใจ..พูดว่าไม่ได้รักเธอ
ก็........ฉันอายน่ะพอใจยัง
งั้นยิ้มหน่อยสินะคนดี
ให้คนนี้ได้ใจชื้นขึ้นหน่อย
28 เมษายน 2546 11:40 น.
ความทรงจำ
มีคนมารุมจีบ ต่อแถวยาวเป็นหางว่าว
แต่ฉันไม่เคย สนใจแม้แต่นิดเดียว
ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะฉันรักแต่เธอไงล่ะ
28 เมษายน 2546 11:33 น.
ความทรงจำ
ถ้าเราเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเพื่อน..ขอได้โปรดอย่ายัดเหยียด ฐานะเพื่อนมาให้..ได้ไหม
ถ้าฐานะอื่นเธอให้เขาไปหมดแล้ว..ทั้งใจ