29 ตุลาคม 2545 19:21 น.

รอ.....ใครสักคน......รอ

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....




                                      กับช่วงชีวิตหนึ่ง........
                                      
                                      ที่ฉันต้องการจะมี
                                      
                                      ใครสักคนที่ดี.......

                                      ที่เขาพอจะไปกับฉัน

                                      ใครคนนั้น ใครสักคน

                                      ที่ฉันจะให้.....ใจ

                                      แค่เพียงขอให้เธอมีจริงก็พอ

                                     รอ....รอ....รอ.....

                                     แค่...เพียง...ขอ...ให้...รัก...ฉัน...จริง...ก็...พอบทกลอนไทย				
8 ตุลาคม 2545 19:07 น.

วันคืนผ่าน....ใจฉันไม่เปลี่ยน

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

วันคืนผันผ่าน..ใจฉันไม่เปลี่ยน
ใจฉันวนเวียนรอเธอเสมอ
เธออยู่แห่งไหนฉันใฝ่หาเธอ
ฉันยังคอยเธอ...ทุกคืนทุกวัน

หรือเป็นที่ฉันไม่ดีกับเธอก่อน
ให้เธอต้องเสียใจอยู่เดียวดาย
ฉันรับทุกข์ผลกรรมที่ก่อไว้
เธอจากไปแสนไกลไม่คืนมา				
7 ตุลาคม 2545 19:25 น.

เนินนาน...ความรู้สึก

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ
ที่เธอนั้นคอยเติมเต็มให้
ถึงจะไม่มากมายเท่ากับใครๆ
แต่ฉันก็ดีใจที่มีคนห่วงใยกัน
ใช่...ท้องฟ้านั้นแสนกว้างใหญ่
เกินกว่าสายตาจะมองทั้วถึง
แต่สิ่งที่ฉันนั้นคำนึง
คือคำรักหวานซึ้ง
มากกว่าไขว้คว้ามองฟ้าแสนไกล
เพราะไม่ได้เป็นแค่ความฝัน
ที่พลันฉันตื่นแล้วเธอจะจางหาย
แต่เธอเป็นอะไรต่อมิอะไรมากมาย
ที่หาซื้อไม่ได้ด้วยเงินตรา
เธอเป็นคนอ่อนโยน อ่อนไหว
และเธอจะไม่ยอมอ่อนหัวใจให้ใครทั้งนั้น
เธอว่าฉันเป็นคนเดียวที่สำคัญ
ที่เฝ้า..ฝันตามหามาเนินนาน				
29 กันยายน 2545 18:01 น.

อ้อนวอน....ดวงดาว

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

ร้อยเรียงถ้อยคำ...หมื่นพันคำหวาน

                                        ขอให้รักของเรายืนยงและยาวนาน

                                        เหมือนกับไดโดเสาร์ที่เป็นสัตว์ล้านปี

                                        ฉันนั่งอ้อนวอนดวงดาวบนฟากฟ้า

                                        ให้พรนั้นสมดั่งใจปรารถนา

                                        เพราะฉันเฝ้าห่วงหามาเนินนานแสนไกล

                                        เธอเป็นคนที่ฉันรัก....รักหมดหัวใจ

                                        รักมากกว่าใคร  หลายพันทวี

                                        หากคำขอนั้นศักดิ์สิทธิ์

                                        ฉันคงผูกชีวิตไว้ที่เธอคนนี้

                                        เธอเป็นคนอ่อนโยน  แสนดี

                                        และเป็นคนใจดีกับฉันเสมอมา

                                        ถึงแม้ฉันจะเคยทำผิด

                                        แต่เธอไม่คิดติดใจโกรธฉัน

                                        เธอไม่เคยลืมเลือนกัน

                                        แม้วันที่เราห่างไกล				
28 กันยายน 2545 20:11 น.

ต า ม ห า รั ก.....ที่ จ า ก ห า ย

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

เมื่อแสงทองสาดส่องที่ขอบฟ้า               ฉันมองหาคนรักจากไปไหน

หรือเธอลืมสัญญาจากหัวใจ                          เธอมอบให้ครานั้นฉันยังจำ

พอคืนวันผันผ่านใจก็เปลี่ยน                        เฝ้าวนเวียนวกวนหาคำถาม

ว่าคนดีที่ฉันรอมาแสนนาน                          จะจากกันเป็นอื่นหรืออย่างไร

      หากชีวีไม่สิ้น รักไม่สุด                            จะตามฉุดความฝันที่จากหนี

ด้วยสัมพันธ์เปี่ยมล้นด้วยไมตรี                     ที่ใจมีมอบสู่หัวใจเธอ    

หวังว่าคงเห็นค่าคำ คำนี้                                ที่ฉันคิดรัอยเรียงถ้อยคำหวาน

ถึงเมื่อรักจะไม่เหมือนเช่นวันวาน                 แค่มีเธอเคียงข้างก็คงพอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....
Lovings  คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋.... เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....
Lovings  คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋.... เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....
Lovings  คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋.... เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....