29 ตุลาคม 2545 19:21 น.

รอ.....ใครสักคน......รอ

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

กับช่วงชีวิตหนึ่ง........

ที่ฉันต้องการจะมี

ใครสักคนที่ดี.......

ที่เขาพอจะไปกับฉัน

ใครคนนั้น ใครสักคน

ที่ฉันจะให้.....ใจ

แค่เพียงขอให้เธอมีจริงก็พอ

รอ....รอ....รอ.....

แค่...เพียง...ขอ...ให้...รัก...ฉัน...จริง...ก็...พอบทกลอนไทย

813

love

comment

8 ตุลาคม 2545 19:07 น.

วันคืนผ่าน....ใจฉันไม่เปลี่ยน

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

วันคืนผันผ่าน..ใจฉันไม่เปลี่ยน
ใจฉันวนเวียนรอเธอเสมอ
เธออยู่แห่งไหนฉันใฝ่หาเธอ
ฉันยังคอยเธอ...ทุกคืนทุกวัน

หรือเป็นที่ฉันไม่ดีกับเธอก่อน
ให้เธอต้องเสียใจอยู่เดียวดาย
ฉันรับทุกข์ผลกรรมที่ก่อไว้
เธอจากไปแสนไกลไม่คืนมา

1057

love

comment

7 ตุลาคม 2545 19:25 น.

เนินนาน...ความรู้สึก

คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ
ที่เธอนั้นคอยเติมเต็มให้
ถึงจะไม่มากมายเท่ากับใครๆ
แต่ฉันก็ดีใจที่มีคนห่วงใยกัน
ใช่...ท้องฟ้านั้นแสนกว้างใหญ่
เกินกว่าสายตาจะมองทั้วถึง
แต่สิ่งที่ฉันนั้นคำนึง
คือคำรักหวานซึ้ง
มากกว่าไขว้คว้ามองฟ้าแสนไกล
เพราะไม่ได้เป็นแค่ความฝัน
ที่พลันฉันตื่นแล้วเธอจะจางหาย
แต่เธอเป็นอะไรต่อมิอะไรมากมาย
ที่หาซื้อไม่ได้ด้วยเงินตรา
เธอเป็นคนอ่อนโยน อ่อนไหว
และเธอจะไม่ยอมอ่อนหัวใจให้ใครทั้งนั้น
เธอว่าฉันเป็นคนเดียวที่สำคัญ
ที่เฝ้า..ฝันตามหามาเนินนาน

1075

love

comment

29 กันยายน 2545 18:01 น.