26 ตุลาคม 2549 11:22 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
กอเอ๋ยกอไก่
การศึกษาของไทยสมัยก่อน
เรียนในห้องท่องจำอ่านคำกลอน
หลักการสอนเลข-คัด-เลิก เบิกตำรา
พอเมืองนี้มีดอกเตอร์เกร่อไปทั่ว
ชอบทำตัวเด่นดีศรีสง่า
I come from USA America
ที่ผ่านมาล้าหลังสังคมไทย
จึงต้องปรับการเรียนเปลี่ยนการสอน
ตามขั้นตอนความนิยมสมสมัย
ไม่ต้องจดงดเขียนเรียนออนไลน์
เรียกว่า Child center เห่อกันจัง
กลับมามองของเก่าเรารื้อฟื้น
ไยจึงฝืนพื้นฐานแต่กาลหลัง
ค่านิยมอย่างไทยไม่จีรัง
ตามฝรั่งมังค่าว่าเขาดี
เหล่าเรือจ้างคว้างลำโดนน้ำซัด
พายุพัดสะบัดเวียนเปลี่ยนวิถี
นาวาน้อยค่อยล่มจมนที
ยังพอมีหลงเหลือเห็นเรือลอย
สะบักสะบอมซอมซ่อเรือก็ผุ
คงจะลุถึงฝั่งอย่างเหงาหงอย
ฝันเถิดท่านฝันต่อบนหอคอย
เด็กดงดอยโง่เขลาเราโทษใคร
17 ตุลาคม 2549 12:03 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
..ฝนซาฟ้าครามยามสาย
..ลมสยายปีกล้อมอ้อมสรวง
...สายลมพรมหวังทั้งปวง
....ผ่านห้วงแห่งฝนหล่นพรำ
.....โศกเศร้าเนานานผ่านพ้น
......ทุกข์ท้นทนทานนานฉนำ
.......อ่อนเปลี้ยเสียใจใครทำ
........ลืมเรื่องระกำช้ำใจ
.........หม่นเมฆมืดมิดมัวหมอง
..........ฟ้าร้องคำรามตามวิสัย
...........ทุกข์ท้อทรมานปานใด
............มีใครไหนห้ามปรามมัน
............สดใสซึมโศกโลกสร้าง
..............ใครบ้างแบกโลกโศกศัลย์
...............ฤาใครใสสุขทุกวัน
................แบ่งสรรปันสุข ทุกข์ ตรม
.................คืนผันวันเคลื่อนเดือนคล้อย
..................ร่องรอยวันคืนขื่นขม
...................หันเหเวลาอารมณ์
....................จ่อมจมเจ็บจำทำไม
.....................เปลี่ยนผันวันหม่นฝนซา
......................แสงทองทาบทาฟ้าใส
.......................โศกสุขทุกข์เข็ญเป็นไป
........................ท้าใจให้แกร่งแข็งพอ
บอกตัวก่อนใครไหนอื่น
ให้ตื่นเต็มตาอย่าท้อ
ฝันใฝ่ไขว่คว้าอย่ารอ
เกิดก่อหวังเข้มเต็มมาน
แบบฝึกหัด จงแปลงกลอนหกข้างต้นให้เป็นกลอนแปด
เมื่อฝนซาฟ้าครามในยามสาย
ลมสยายปีกล้อมโอบอ้อมสรวง
เย็นสายลมพรมหวังสิ่งทั้งปวง
ผันผ่านห้วงแห่งฝนที่หล่นพรำ
ความโศกเศร้าเนานานให้ผ่านพ้น
ที่ทุกข์ท้นทนทานนานฉนำ
อันอ่อนเปลี้ยเสียใจจากใครทำ
จงลืมเรื่องระกำชอกช้ำใจ
มองหม่นม่านเมฆมืดมิดมัวหมอง
เสียงฟ้าร้องคำรามตามวิสัย
ถึงทุกข์ท้อทรมานสักปานใด
จะมีใครไหนห้ามปราบปรามมัน
สุขสดใสซึมโศกล้วนโลกสร้าง
มีใครบ้างแบกโลกทนโศกศัลย์
ฤามีใครใสสุขได้ทุกวัน
ล้วนแบ่งสรรปันสุขและทุกข์ตรม
คืนผ่านผันวันเคลื่อนปีเดือนคล้อย
เหลือร่องรอยวันคืนอันขื่นขม
ให้หันเหเวลาปรับอารมณ์
จะจ่อมจมเจ็บจำอยู่ทำไม
เปลี่ยนผันวันฟ้าหม่นเมื่อฝนซา
แสงสีทองทาบทาฟากฟ้าใส
โศกและสุขทุกข์เข็ญที่เป็นไป
ท้าทายใจให้แกร่งและแข็งพอ
บอกใจตัวก่อนใครที่ไหนอื่น
ปลุกให้ตื่นเต็มตาอย่าทดท้อ
ฝันสิ่งใดไขว่คว้าอย่ารั้งรอ
เกิดและก่อความหวังเข้มเต็มดวงมาน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
2140
