28 กรกฎาคม 2548 14:04 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
มิ่งมิตร........
หากเธอคิดคบเอาเราเป็นเพื่อน
หรือหวังจะเป็นคู่อยู่ร่วมเรือน
อย่าแชเชือนน้ำใจตอบไมตรี
อาจจะดูหยาบไปไร้ความหวาน
แกร่งกรำงานเกินใครไปทุกที่
พยายามทำตนเป็นคนดี
อาจไม่มีเวลาให้ได้พบกัน
ด้วยภาระหน้าที่มีมากเหลือ
เธออาจเบื่อบ่นท้อรอร่วมฝัน
ต้องรอแล้วรอเล่าเฝ้ารอวัน
เห็นทางตันต่อหน้าถ้าก้าวไป
ขอโทษทีบางลีลาถ้าไม่ชอบ
อาจตีกรอบกางกั้นให้หวั่นไหว
เหมือนสืบเท้าก้าวย่างยิ่งห่างไกล
พิสูจน์ใจมิตรรักหนักแน่นพอ
เพื่อนคนนี้รักชีวิตอิสระ
ถ้าหวังจะส่งใจให้สานต่อ
สืบสายใยไมตรีที่ถักทอ
พร้อมคำขอร้องว่าอย่าร้างเลือน
มิ่งมิตร...............
หากเธอคิดคบเอาเราเป็นเพื่อน
แม้ไม่อาจเป็นคู่อยู่ร่วมเรือน
ให้เสมือนเป็นคู่คิดนิจนิรันดร์
18 กรกฎาคม 2548 15:05 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
พี่มันดีเกินไปน้องไม่ชอบ
คือคำตอบสุดท้ายบ่ายวันเสาร์
เป็นมุมมองช่องว่างระหว่างเรา
ที่เธอเอามาอ้างแยกทางเดิน
"บ่ต้องถ่าน้องดอก" เธอบอกกล่าว
เริ่มเรื่องราวนิยามความห่างเหิน
อดีตคือความหลังเรื่องบังเอิญ
"อย่าให้เกินเลยพี่"ต่อนี้ไป
เรารู้จักกันก็มากพอแล้ว
วาดหวังแววอนาคตรักสดใส
ไม่คาดคิดว่าวันนี้อาจมีใคร
คว้าหัวใจของน้องไปครองแทน
เพราะว่าพี่นี้หนอ..หล่อกว่าเขา
จึงไม่เฝ้าไม่ควงไม่หวงแหน
ไม่สร้างภาพผู้นำทำคะแนน
รักไม่มีแบบแปลนไร้แผนงาน
จนวันนี้
พี่มันดีเกินไปสอบไม่ผ่าน
ขอเก็บความประทับใจในเหตุการณ์
เป็นตำนานก่อนจะไปอย่างใจเย็น
พี่มันดีเกินไปน้องไม่รัก
ไม่อกหักไม่ช้ำใจให้ใครเห็น
บ่ออนซอน*นอนเศร้าเหงาลำเค็ญ
เพราะอ้ายเป็นชายชาญพานคำ*แท้
บ่ออนซอน หมายถึง ไม่สนใจ ไยดี ไม่ง้อ ไม่แคร์
พอเม็ด หมายถึง สักนิดเดียว
บ่ต้องถ่า หมายถึง ไม่ต้องรอ
คำ หมายถึง ทองคำ
พานคำแท้ หมายถึง พานทองคำ ตัวจริง เสียงจริง เป็นชายฉกรรจ์ผู้ทะนงตน
18 กรกฎาคม 2548 14:45 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
อ้ายนี้พานคำแท้
ย่านแต่เพิ่นบ่สมโต
ย่านบักโมอยากอายแตง
แล่นตำบักอื๋อน้อย
ถาม..ว่ารักจริงไหมเมื่อใคร..ถาม
ขอ..ตอบตามคำตอบคนชอบ..ขอ
รอ..ต่อไปหากใจปองให้น้อง..รอ
วัน..จะเคลื่อนเลื่อนพ.ศ.ให้รอ..วัน
รัก..ตัวเองมากกว่าใครเรื่องใจ..รัก
หวั่น..ใจนักก็วางจิตอย่าคิด..หวั่น
พันธุ์..อย่างพี่นี้ควรนำไปทำ..พันธุ์
เพราะ..พี่มันรูปก็งามนามก็..เพราะ
แท้..พี่คือชายชาญพานคำ..แท้
เหมาะ..นะแม่แน่ใจดูให้..เหมาะ
เพาะ..ต้นกล้าจะให้ดีที่พันธุ์..เพาะ
จง..รีบเสาะแสวงไว้ดังใจ..จง
พี่..ไม่รักใครเขาเท่ารัก..พี่
หงส์..พันธุ์ดีควรคู่อยู่กับ..หงส์
วงศ์..ไฮโซเขาให้อยู่ใน..วงศ์
ใคร..ประสงค์เอื้อมสอยอย่าคอย..ใคร
หอบ..เสื้อผ้าลงหีบให้รีบ..หอบ
ใส่..กระสอบก็ดีถ้ามี..ใส่
ไป..กับพี่เถิดหนาจะพา..ไป
กังวล..ใจ?ไยน้องต้อง..กังวล?
ไร่..นาพี่มากมายมีหลาย..ไร่
ผล..ไม้หลายชนิดผลิต..ผล
คน..อย่างพี่พออยู่ได้ในเมือง..คน
คือตัวตนคนเรียกขาน "พานคำ*แท้"
บทแรกเป็นผญา (คำคมคนลาว คนอีสาน) ถอดความได้ดังนี้ พี่นี้เป็นผู้สูงศักดิ์ ไม่มีคนคู่ควร หลายคนอยากรู้จัก อยากเข้ามาหาแต่ก็ไม่กล้า อายเขิน ประมาณนั้น
คำ คือ ทองคำ
พานคำแท้ คือ ชายฉกรรจ์ผู้ทะนงตน ยโสโอหัง
14 กรกฎาคม 2548 22:55 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
เราพบกันวันที่ฟ้าสีหม่น
กาลผ่านพ้นแยกทางร้างกันก่อน
นิยายรักน้ำเน่าเราขาดตอน
เธอจากจรไปกับเขาเข้าวิวาห์
หลายปีผ่านผันไปไม่มีข่าว
ทุกเรื่องราวลบเลือนเหมือนสิ้นค่า
มีเพียงความว้าเหว่บางเวลา
ฉันเยียวยาแผลใจทุ่มให้งาน
อาจเพราะรักน้อยไปจึงไม่เศร้า
จนใครเขารับทราบความหยาบกร้าน
ไร้ร่องรอยอกหักรักร้าวราน
ฉันสอบผ่านความช้ำปิดตำรา
รู้ข่าวเธอวันนี้มีลูกสอง
สวมสร้อยทองเพชรหรูดูสง่า
คฤหาสน์โอฬารตระการตา
เป็นภรรยาที่ดีแม่ศรีเรือน
ไม่คาดคิดชีวิตรักกลับหักเห
ผัวเกเรวาดลวดลายหาใครเหมือน
บ้านเคยสุขกลับเศร้าเข้ามาเยือน
ใจสะเทือนเตียงหักรักขาดตอน
เราพบกันวันนี้ฟ้าสีเศร้า
ถ่านไฟเก่าเผาไหม้ไฟเริ่มอ่อน
ไม่เหลือความห่วงใยอาลัยอาวรณ์
คงไม่ย้อนอีกหน..คนละทาง
14 กรกฎาคม 2548 22:44 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
ลูกกก*....ผัวเก่า (อ่านให้เป็นเพลงนะ)
ได้ข่าวว่านางนั้นเป็นแม่ฮ่าง* ใจว่างหลายปี
หย่าขาดจากสามี หัวใจป่นปี้..หม่นหมอง
รักเคยชื่นฉ่ำกลับมาชอกช้ำไปตามทำนอง
อุตส่าห์ประคับประคอง
เลี้ยงลูกทั้งสองจนเติบใหญ่
หัวใจสลายบ่มีผู้ใดมาเคียงข้าง
รักษาสภาพแม่ฮ่าง เป็นแม่ตัวอย่างบ่หวังพึ่งใคร
ฮอย* เก่าเขากอดบ่มีผู้สอดอ้อมแขนมาใส่
ฐานะคนเคยเคียงใกล้
รู้สึกเห็นใจบ่ได้เสแสร้ง
เห็นหน้าคำแพง* เช้าแลง* อ้ายแห่งสงสาร
เหนื่อยหนักมากไหมนงคราญ
สิ* บริการไปซ่อย* เบิ่งแยง*
อ้ายไปนั่งเฝ้าลูกกกผัวเก่ากะมาแสดง
เกลียดชังอ้ายอย่างรุนแรง
หมดสิทธิ์แทรกแซงครอบครัวของเจ้า
ลูกกกผัวเก่า เขาคงสิซัง*อ้ายหลาย
เว้ามาอ้ายนี่อยากอาย เสียดายได้แต่นั่งเหงา
ความฮักคงสิ้น โบยบินบ่เหลือแม้เงา
จบเหมือนนิยายน้ำเน่า
ลูกกกผัวเก่า....เขาซังอ้ายแฮง*
* ลูกกก หมายถึง ลูกชายคนโต
ส่วนผัวเก่า คงไม่ต้องแปล
แม่ฮ่าง หมายถึง หญิงที่ถูกผัวทิ้ง
ฮอย หมายถึง รอย
คำแพง หมายถึง คนที่แสนรัก หวงแหน
เช้าแลง หมายถึง เช้า เย็น
สิ หมายถึง จะ
ซ่อย หมายถึง ช่วย
เบิ่งแยง (เสียงออกนาสิก) หมายถึง ดูแล
ซัง หมายถึง ชัง เกลียดชัง
ซังอ้ายแฮง หมายถึง เกลียดพี่มาก
หน้าส่วนตัว
2409
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
