14 ธันวาคม 2548 19:00 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
มวลมิตร......
เราใช้สิทธิ์ในนามคนตามฝัน
ยินหลากถ้อยร้อยคำเขาจำนรรจ์
ที-ซึ่ง-อัน จริงใจไม่มีเลย
ฤาเราเพียงธุลีดินดูสิ้นค่า
ให้พฤกษายืนกร่างอย่างผ่าเผย
คนชื่นชมใบดอกที่งอกเงย
มีใครเคยเอ่ยว่า "ค่าของดิน"
ดินจึงถูกเอาเปรียบเขาเหยียบย่ำ
ร้องครวญคร่ำร่ำไห้ไม่รู้สิ้น
มีไหมใครสักคนเขายลยิน
น้ำตารินดินร่ำไร้ทำนอง
แม้ดอกหญ้ากระจิริดคือมิตรรัก
ก็ไม่ทักทายเราคราเศร้าหมอง
อวดช่อดอกเด่นทำท่าลำพอง
ตอบสนองพสุธา(ที่)ให้หญ้าบาน
การเดินทางของดินดูสิ้นหวัง
หมดพลังอ่อนล้าน่าสงสาร
ขอพักพิงอิงหญ้า...อย่ารำคาญ
นี่คือการเดินทางอย่างสามัญ
มวลมิตร........
เราใช้สิทธิ์ในนามคนตามฝัน
อาจจะดูแล้งไร้ในบางวัน
ขอแบ่งปัน...รอยยิ้ม....คนริมทาง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
หน้าส่วนตัว
1952
