12 มิถุนายน 2549 12:15 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
ช......ว่า
ลืมพี่เถิดน้อง............
แม้นหมายปองครองอยู่เป็นคู่หมาย
หรือวาดหวังไว้เพียงคู่เคียงกาย
เป็นนิยายน้ำเน่าเศร้าระทม
หากว่าโชคชะตาฟ้าลิขิต
ให้เป็นมิตรชิดใกล้ได้อุ้มสม
คงไม่ทำให้น้องต้องหมองตรม
เศร้าโศกซมขมจิตพิษรักรุม
แต่เส้นทางชีวิตเราผิดต่าง
เป็นคำอ้างค้างใจดังไฟสุม
เป็นเหตุให้เราสองมองต่างมุม
ถึงจะทุ่มเทใจไม่หวลคืน
ญ.......ตอบ
ลืมน้องเถิดพี่...........
ถึงวันนี้หัวใจไม่อาจฝืน
ที่ผ่านมาสองคนทนกล้ำกลืน
หาจุดยืนหัวใจไม่ต้องทน
ไม่ต้องรอชะตาฟ้าลิขิต
กลับไปคิดสังเกตหาเหตุผล
เราต่างชอบทำไปตามใจตน
นิสัยคนไม่ชอบ "การครอบครอง"
แสวงหาชีวิตอิสระ
ไร้พันธะจะพ้นความหม่นหมอง
หากพบผู้พึงใจที่หมายปอง
รีบจับจองห้องใจ...ไม่ต้องรอ
24 พฤษภาคม 2549 02:43 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
ปลอบน้อง.......
ให้อดทนแม้หม่นหมอง...อย่าร้องไห้
หากรอบข้างวันนี้ไม่มีใคร
จงหอบใจกลับบ้านสถานเนา
บนถนนสายนี้...สายชีวิต
อาจพลั้งเผลอพลาดผิดคิดขลาดเขลา
อีกหลายด่านฟันฝ่าข้างหน้าเรา
จงเลือกเอาไขว่คว้าอนาคต
เธออาจมีความหวังพลังฝัน
ด้วยวัยวันสดใสใจกำหนด
หากเส้นทางที่เห็นเป็นทางคด
นั่นแหละคือแบบบททดสอบใจ
กว่าจะถึงปลายทางวันข้างหน้า
เธออาจล้าอิดโรยและโหยไห้
ฟากฟ้าที่มองเห็นอาจเส้นชัย
หรืออาจไกลเกินกว่าจะคว้ามัน
โลกอ้างว้างและเหงาเกินเราคิด
ล้วนมีสิทธิ์ถ้วนหน้านักล่าฝัน
อาจพบสุข-ทุกข์บ้างเป็นบางวัน
สิ่งสำคัญคือ...หวัง...กำลังใจ
ปลอบน้อง.......
ให้อดทนแม้หม่นหมอง...อย่าร้องไห้
หากรอบข้างวันนี้ไม่มีใคร
ฟ้าอำไพที่เห็นเป็นของเธอ
30 เมษายน 2549 01:15 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
ไปนำอ้ายบ่หล่า?
บ้านอ้ายอยู่ปลายนาขอบฟ้าเขียว
ลำประโดงโค้งคุ้งคือรุ้งเรียว
อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายใต้เงาจันทร์
เป็นได้เพียง..เถียงนา*ในป่าเหงา
สีทึมเทาราวร้างกลางทุ่งฝัน
ตะวันแดงยามค่ำย่ำสายัณห์
วิหคน้อยร้อยพันจำนรรจา
จิบน้ำค้างกลางหาวคราวฟ้าสาง
สลัวรางไม้ดอกห่มหมอกหนา
กลิ่นดอกหมากหอมหวานผ่านลมมา
ชุบชีวาหดหู่ให้สู้งาน
มวลไม้ใบไหวร่ายร้องทายทัก
นั่นคือนักจำเรียงเสียงผสาน
จักจั่นบรรเลงเพลงสำราญ
เคียงวิมานแสนงามนาม "เถียงนา"
ถ้าเบื่อบ้านหลังใหญ่ไฟแสงสี
ลองมาอยู่ที่นี่สักปีหนา
อาบน้ำสร้าง* กลางแจ้งแสงจันทรา
กินข้าวปลาพักผ่อนนอนฟัง ลำ*
เป็นตาอยู่กับอ้ายได้บ่หล่า?
นอนเถียงนาฟ้างามในยามค่ำ
ฟังกอไผ่สีซอคลอลำนำ
ถ้ารับคำอย่ารอช้า "เถียงนา" คอย
ถ้ารับคำ "เถียงนา"น้อยยังคอยนาง
อภิธานศัพท์
ไปนำอ้ายบ่หล่า? หมายถึง ไปกับพี่ไหมน้อง?
เถียงนา หมายถึง กระท่อม เพิงพักหรือขนำ(ในภาษาปักษ์ใต้)
น้ำสร้าง หมายถึง น้ำจากบ่อน้ำซับ บ่อน้ำตื้น
ลำ หมายถึง บทขับร้องของคนอีสานหรือเรียกอีกอย่างว่ากลอนลำ
เป็นตาอยู่กับอ้ายได้บ่หล่า ? หมายถึง จะอยู่กับพี่ได้ไหมล่ะน้อง?
11 เมษายน 2549 00:52 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
.ว่าจะอยู่ที่นี่..สักปีหนึ่ง
..พอล่วงถึงวันที่เข้าปีสอง
...มีหลายอย่างทำไม่หมดต้องทดลอง
....จึงจำต้องจดจ่ออยู่ต่อไป
.....กาลเวลาเจ้าเอยล่วงเลยผ่าน
......ลุถึงวาร- ดิถีขึ้นปีใหม่
.......บางวันเริ่มสับสนกังวลใจ
........เมื่อมีใครถามหา "อนาคต"
........."จะอยู่เพื่ออะไร?" ใจเราถาม
..........ฝันงดงามปานใดใจกำหนด
...........ไขว่คว้าหวังรางเลือนเหมือนประชด
............ยังเก็บกดบางสิ่ง..ไม่นิ่งพอ
............ปณิธานครั้งใหม่ตั้งใจว่า
..............สักปีหน้าได้ไหม..ใจมันขอ
...............อนาคตจดจำคำว่า "รอ"
................กลายเป็นอนางออยู่ต่อไป
..................ฝันเจ้าเอยฝันคว้างกลางอากาศ
...................กี่ครั้งวาดก็เพียรมาเขียนใหม่
....................กี่ครั้งที่ฝันดับกับหัวใจ
.....................ฝันกี่ครั้งก็ได้...ไม่ต้องนับ
......................จวบจนถึงวันนี้..หกปีกว่า
.......................วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ
.........................หลากเรื่องราวร้ายดีที่ได้รับ
...........................คงคุ้มกับ"ตีนกา" ที่มาเยือน
8 เมษายน 2549 01:43 น.
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
มื้อแลงว่างบ่?
รับช่วงต่อบริหารบ้านเมืองหน่อย
เราชาวไร่ชาวนาตั้งตาคอย
สมานรอยร้าวฉานบ้านเมืองนี้
ที่ผ่านมาล้วนเห็นคนเด่นดัง
เข้ามานั่งพูดจาด่าเสียดสี
ก็ต่างคนต่างใจใช้วจี
ไม่เห็นมีสักหนคนจริงใจ
เพียงเข้ามากอบโกยโดยสะดวก
ดันพรรคพวกให้เด่นให้เป็นใหญ่
พอชั่วครู่แตกคอก็ออกไป
ทนอยู่ได้ก็ทนให้คนชัง
ไม่ต้องการคนเก่งกาจมาดสุขุม
ไม่เอาเจ้าบุญทุ่มกลุ่มเงินถัง
ไม่อยากพบไม่อยากเห็นคนเด่นดัง
เข้ามานั่งวาดวางสร้างวิมาน
ขอคนที่จริงใจและใสซื่อ
คนร่วมมือร่วมจิตรมิตรสมาน
ไม่สร้างภาพลวงคนเป็นผลงาน
มาประสานรอยร้าวชาวประชา
มื้อแลงว่างบ่?
รับช่วงต่อตอนแย่แก้ปัญหา
เป็นนาย-กอ*รอวันคั่นเวลา
รอจนกว่าเห็นคนดีที่จริงใจ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
1362
