29 มกราคม 2552 14:06 น.
ครูพิม
ผมส่งงานผ่านไหมครับ…
เพียงแค่หลับ..คิดเห็นหน้า..นิจจาเอ๋ย
โต๊ะหลังห้องมองไปได้ชื่นเชย
เจ้ามิเคยดื้อดึงหรือขึ้งใคร
อาร์มเอย
เมื่อก่อนเคยเขียนฝันอันสดใส
ทหารเรืองานหวังเจ้าตั้งใจ
ขยันใฝ่เรียนรู้สู้อดทน
เป็นคนมีน้ำใจใฝ่เรียนรู้
คำแนะครูรู้จำนำฝึกฝน
สงสัยถามยามฝึกสำนึกตน
หวังจึงล้นท้นใจพ่อแม่ก่อตาม
เท่ห์เจ้าเอย
เจ้ากล้าเอ่ยความคิดไกลไร้คนหยาม
นำเพื่อนพ้องน้องพี่นี้ทุกยาม
ก่องานงามสร้างฝันวันกีฬา
เทพบุตรนักกีฬาคนหน้าใส
มีน้ำใจงามงดลดปัญหา
โครงการกีฬาเด่นเน้นต้านยา
น้องพึ่งพาเช้าเย็นเป็นแบบดี
ฟ้าถล่มดินทลายสลายสิ้น
น้ำตารินจินต์จะขาดอนาถนี่
เด็กสองคนต้องพบจบชีวี
เจ้าตีนผี..เมาพับ.มันขับชน
ณ ชั้นฟ้าจงสถิตเถิดศิษย์รัก
จงประจักษ์รักบริสุทธิ์ดุจสายฝน
พ่อ แม่ ครู อยู่หลังตั้งกมล
ขอเจ้าพ้น..จนพบสุข...ทุกภพเทอญ..
26 มกราคม 2552 20:06 น.
ครูพิม
ดวงใจเอ๋ยเอ่ยคำย้ำว่ารัก
ให้แน่นหนักมั่นคงปลงใจหวัง
แม้นเวลานานเนิ่นเกินกำลัง
ใจก็ยังรักมั่นมิผันแปร
ยามไกลกันหมั่นถามติดตามหา
ห่างไกลตาพาเหงาเฝ้าดวงแข
คอยส่งใจไปหาตั้งตาแล
แหงนชะแง้แลจันทร์นั้นสื่อใจ
คอยฝากดาวพราวพร่างน้ำค้างหล่น
ห่มใจคนหม่นหมองให้ผ่องใส
อุ่นจากคำซึ้งซึ้งถึงคนไกล
ยามหลับใหลในฝันนั้นมีเรา
อรุณเยือนเสมือนใจได้ทายทัก
แวะมาตักเติมใจเพื่อคลายเหงา
ฟังบทเพลงบรรเลงแว่วแผ่วแผ่วเบา
ให้ทุกข์เร้าจางหาย...คลายกังวล
ฝากตะวันส่องใจให้คนกล้า
แม้นอ่อนล้าพาใจให้สับสน
ขอสติพี่มั่นหมั่นอดทน
ปัญหาพ้นค้นพบลบทุกข์ไกล
ดวงใจเอ๋ย...เคยไหม..ไม่คิดถึง
นาทีหนึ่ง....ยังนาน...รอขานไข
คอยส่งเสียงเคียงหวังกำลังใจ
อีกห่วงใย..ส่งมอบ....ไว้ตอบแทน..
๒๖ มกราคม ๒๕๕๒
22 มกราคม 2552 20:59 น.
ครูพิม
หากดวงใจสองดวงเฝ้าห่วงหา
แม้ห่างตาแต่ใจใกล้เสมอ
คอยส่งรักส่งใจไปบำเรอ
และมิเผลอแบ่งใจให้ใครครอง
หากดวงใจสองคนดั้นด้นหา
แม้นขอบฟ้าว่าไกลยังหมายข้อง
เสมือนอยู่เคียงใจในหอทอง
ร่วมหอห้องคล้องใจไว้ด้วยกัน
หากดวงใจสองดวงตักตวงรัก
ดวงใจภักดิ์มั่นคงตรงฝั่งฝัน
ถนอมรักด้วยรักฝากจำนรรจ์
ร้อยกำนัลแทนใจไปดูแล
อารมณ์ร้ายหมายล้างหนทางรัก
ให้แน่นหนักดุจราตรีต้องมีแข
รุ่งทิวาตะวันหมั่นดูแล
ใจอย่าแพ้คำคนจนอ่อนใจ
คำลือคนวนเวียนเพียรสร้างเรื่อง
คงเปล่าเปลื่องเฟื่องคำซ้ำหวั่นไหว
ใจจงตรองครองสตินะคนไกล
อย่าเอนไกวใจหมองต้องระทม
หากดวงใจสองดวงยังห่วงหา
ปรารถนามีฝันอันสุขสม
ครองสติอย่าได้ใช้อารมณ์
คงชื่นชม...รักหวาน..ชั่วกาลเอย...
๒๓ มกราคม ๒๕๕๒
21 มกราคม 2552 10:52 น.
ครูพิม
โรงละครโรงใหญ่โลกใบกว้าง
เป็นที่สร้างเรื่องราวพราวหลากสี
หลายบทบาทที่เป็นเล่นให้ดี
ตามวิถีแห่งธรรมน้อมนำใจ
เราเขียนบทกฎเกณฑ์เป็นตัวชี้
ชั่วหรือดีมีหรือจนอาจทนไหว
หากฝึกฝนจนกล้าพายุใด
พัดหัวใจก็ยังต้านทัดทานลม
รู้หน้าที่ตามบทกำหนดแน่
หมั่นดูแลความคิดจิตสุขสม
ไม่ปล่อยใจตามกระแสแพ้จ่อมจม
ต้องขื่นขมจมแย่แพ้ทุกทาง
อยากพบสุขคิดดีมีสุขแน่
บทพ่ายแพ้แก่อยากยากสะสาง
หากปล่อยใจตามอยากลำบากนาง
อาจอ้างว้างทางชีวิตเดินผิดไป
เขียนหัวใจให้อยากหากต้องสู้
เขียนให้รู้ช่องทางสว่างใส
เขียนให้ตนรู้ชอบกอรปการใด
เขียนด้วยใจ....ให้เพียร..เขียนบทงาม
โรงละครโรงใหญ่หากใจแพ้
ชีวิตแก้ยากนักมากคนหยาม
อยากพบสุขคิดดี ทำดีตาม
ทุกโมงยาม...สุขสงบ..พบแสงธรรม
๒๑ มกราคม ๒๕๕๒
18 มกราคม 2552 00:10 น.
ครูพิม
พลิ้วลมหนาวกราวพัดสะบัดไหว
ราตรีใดไหนเล่าหนาวเท่านี้
แว่วเพลงไพรไหวไหวในราตรี
ดอกโศกคลี่ดอกบานตระการตา
พลิ้วลมหนาวดาวงามท่ามกลางฝัน
กี่คืนวันหายหนาวร้าวหนักหนา
กี่ค่ำคืนกลืนกล้ำกินน้ำตา
กี่ทิวาพาหนาวและร้าวไกล
พลิ้วดอกรักเบ่งบานบนลานฝัน
หวาดและหวั่นเหว่ว้าอารมณ์ไหว
ทุกจังหวะบรรเลงเพลงหัวใจ
กล่อมพฤกษ์ไพรไหนเล่าเหงาจะคลาย
พลิ้วแสงจันทร์วันหม่นคนขี้หนาว
ล้านดวงดาวคลี่ห่มพรมมิหาย
ล้านถ้อยคำร่ำหาคราร้างกาย
ก็มิวายคลายร้าวเศร้าได้เลย
พลิ้วคำหวงห่วงย้ำลำนำรัก
ช่างหวานนักคำลวงดวงใจเอ๋ย
เพียงลมปากฝากไว้ให้ชมเชย
ลมรำเพยเพียงผ่านหวานลมลม
พลิ้วเพลงหนาวดาวเอ๋ยเคยฝากสาส์น
สร้างตำนานหวานแห่งรักฤๅจักขม
ให้เกิดหวังพลังแรงแห่งคำคม
รอวันชมชื่นรัก...พร้อมพักใจ..
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
2377
