17 ธันวาคม 2551 17:51 น.
ครูพิม
ลมหนาวล่องต้องใจให้เหน็บหนาว
มองฟ้าพราวดาวแต้มแซมฟ้าสวย
ระยิบยับจับตาฟ้าอำนวย
ตระการด้วยแสงวับระยับงาม
ก่อกองไฟสุมฟืนยื่นมือผิง
ขออุ่นอิงพิงเสาเผาข้าวหลาม
หอมกะทิกรุ่นกรุ่นอุ่นทุกยาม
หลายมือตามยื่นมาพร้อมหน้ากัน
มีเผือกมันเผาไฟได้ลองลิ้ม
แบ่งกันชิมอิ่มดีมีสุขสันต์
บ้างจี่ข้าวทาไข่ใส่เกลือกัน
เธอและฉันแบ่งเอื้อมาเจือจาน
มีกล้วยสุกหนึ่งหวีญาติพี่น้อง
ต่างหมายปองรอชิมลิ้มรสหวาน
หลากเรื่องเล่าเว้าหมอลำร้องตำนาน
สายลมผ่านลืมหนาวชมดาวเดือน
มองดวงดาวพราวระยับจับฟ้ากว้าง
คนเดินทางมีเหงาเฝ้าเฉือดเฉือน
ฝากใจห่มพรมรักจักคอยเยือน
เพลงรักเตือนในรู้น้องอยู่คอย
ลมหนาวล่องต้องใจให้เหน็บหนาว
มองฟ้าพราวดาวใสไกลสุดสอย
อุ่นกองไฟใจหนาวร้าวหลุดลอย
อยู่ดงดอยละห้อยหา....พี่อย่าลืม..
๑๗ ธันวาคม ๒๕๕๑
15 ธันวาคม 2551 06:51 น.
ครูพิม
ชะตาชีวิตที่ผกผัน
กางกั้นหั่นใจให้ท้อถอย
แรงใจไหวหวั่นพรั่นหลุดลอย
ใจน้อยพลอยล้าปัญหาแรง
ปัญหาใดใดไม่ท้อแท้
ร่วมแก้ร่วมฝ่ามาแถลง
ใจน้องเคียงใกล้ใช่สำแดง
ฟ้าแกล้งลองใจให้อดทน
ตะวันสาดแสงแห่งวันใหม่
ก้าวไปในหล้าฝ่าลมฝน
ขวากหนามลามลุกปลุกใจตน
ไม่จนพ้นข้ามยามอรุณ
ส่งแรงให้ใจอย่าได้ล้า
ใจข้ามาใกล้ได้อุดหนุน
เติมรักฮักแพงแห่งต้นทุน
ที่ขุ่นผ่อนคลายหายหมองมัว
หมองจางลางเลือนเหมือนฟ้าสาง
ส่องทางสร้างใจหายสลัว
พี่จ๋าบอกใจอย่าได้กลัว
ยิ้มหัวตัวไกลใจแบ่งปัน
ห่วงเอ๋ยห่วงพี่นี้ยิ่งนัก
ส่งรักห่มใจคนในฝัน
ยามท้อหนอใจให้ฝ่าฟัน
มีฉัน..เคียงใกล้...อย่าได้กลัว
13 ธันวาคม 2551 00:10 น.
ครูพิม
ขอฝากจันทร์สุกสกาวบนราวฟ้า
ส่งใจหาคนไกลที่ใฝ่ฝัน
เหนื่อยและท้อขอใจได้แบ่งฝัน
ให้บางเบาเอาใจฉันนั้นดูแล
ขอเป็นผ้าซับเหงื่อเจือจานรัก
คราเหนื่อยหนักร้อนล้าอย่าท้อแท้
ขออยู่ชิดเคียงเรือนมิเชือนแช
เป็นรักแท้แห่งใจอย่าได้เลือน
ขอเป็นผ้าผืนใหญ่มอบไออุ่น
ร่วมเป็นทุนหัวใจใครจะเหมือน
ดุจเป็นดาวเคียงใกล้ได้ชิดเดือน
คราหนาวเยือนโอบกระชับรับอุ่นไอ
ขอเป็นเพลงนิทรามาขับกล่อม
ที่หวานล้อมห้อมรักมิผลักไส
คีตกานต์บรรเลงเพลงแห่งใจ
กล่อมคนไกลให้นิทราทุกราตรี
ขอเป็นหมอนนอนหนุนอุ่นใจนัก
ขอเป็นตักพักใจมิหน่ายหนี
ขอเป็นยารักษาไข้ให้คนดี
ขอแค่นี้มากไปไหม..ให้ตอบมา
แม้นจะอยู่หนใดมิไกลห่าง
บนเส้นทางห่างไกลใช่ปัญหา
จะรอคอยวันพบนั่งสบตา
หลอมชีวา..คว้าฝันสวย...ด้วยสองใจ
9 ธันวาคม 2551 21:34 น.
ครูพิม
หนทางยาวไกลใจค้นหา
ศรัทธาค่าตนค้นเห็นไหม
ผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านร้าวใจ
เป็นไปตามเหตุสังเกตดู
สมหวังยังยิ้มอิ่มใจนัก
สมรักสุขใจไม่อดสู
สมใจในหวังยังชื่นชู
สมรู้อาจผิดคิดแยบยล
ผิดหวังพลั้งบ้างบนทางฝัน
ผิดนั้นแก้ไขไม่สับสน
ผิดแล้วอย่าดื้อยึดถือตน
ผิดค้นข้อผิดคิดทบทวน
ท้อแท้แพ้บ้างในบางครั้ง
ท้อรั้งทางใจอย่าไห้หวน
ท้อได้อย่าถอยร้อยกระบวน
ท้อชวนใจสู้อย่าดูดาย
สุขมากอย่าเพลินจนเลิ่นเล่อ
สุขเอ่อท่วมท้นทุกข์หม่นหาย
สุขเกินเดินผิดคิดจนตาย
สุขหายหากเพลินจนเกินตัว
ทบทวนทุกข์สุขที่คลุกเคล้า
ทบทวนบทเศร้าเรายิ้มหัว
ทบทวนสิ่งใดใจหมองมัว
ทบทวนให้ทั่ว...อย่ามัวเพลิน
ปีใหม่ใกล้ถึงจึงควรเริ่ม
ปีเดิมผ่านไปใดขาดเขิน
ปีเก่าร้าวล้าให้กล้าเดิน
ขอเชิญ..เพื่อนเรา...ร่วมก้าวไป..
8 ธันวาคม 2551 12:02 น.
ครูพิม
เพราะใจ ยังรัก ประจักษ์มั่น
คืนวัน รอคอย เก็บรอยฝัน
ถ้อยคำ จำจด ทุกบทบรรณ
สร้างสรรค์ ร้อยส่ง มิหลงลืม
ลมหมอก หยอกหญ้า เพลาเช้า
ลบเหงา หายหม่น คนเคยปลื้ม
รักเอย เคยให้ ใครหยิบยืม
ด่ำดื่ม ลืมแล้ว โอ้แก้วใจ
ห่างหาย ไกลลับ มิกลับหวน
ทบทวน กลับเห็น เป็นภาพไหว
ลางลาง จางแล้ว แววอาลัย
คนไกล ลบเลือน เหมือนวันวาน
อ้อมห่วง ลวงคำ ย้ำเตือนจิต
หมดสิทธิ์ เขาร้าง ไร้ทางสาน
เพียงถ้อย ร้อยเรียง เสียงกังวาน
เพียงผ่าน ..แล้วเลือน...เหมือนเช่นเคย
ครรลอง ของใจ ใครคนนั้น
แบ่งปัน หลายทาง ห่างอกเอ๋ย
หวังชิด หวังชม ลมรำเพย
ชื่นเชย เพียงคำ ถ้อยจำนรรจ์
ครรลอง ของใจ ใครคนนี้
ภักดี มันคง ตรงฝั่งฝัน
เส้นทาง ยาวไกล ใจผูกพัน
อีกหนึ่ง ใจนั้น...มั่นไหมเอย...
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
2088
