7 พฤศจิกายน 2551 20:18 น.
ครูพิม
เจ้าเหนื่อยไหมดวงดาวที่ราวฟ้า
ค่ำคืนมาทำงานสานหน้าที่
พอรุ่งสางจางหายในทันที
ค่ำคืนนี้..เราพบกัน..เช่นวันวาน
เจ้าท้อไหมดาวจ๋า..ครางานหนัก
ส่งเสียงทักถามไถ่ได้ขับขาน
จะบรรเลงเพลงรักควักดวงมาน
วางใส่พานมอบไว้...ได้ดูแล
เจ้ายิ้มหน่อยดาวจ๋าอย่าร้องไห้
ถึงคราไกลหลุดร่วงห่างดวงแข
ยามจากกันเหน็บหนาวร้าวดวงแด
ส่งกระแส..จากใจฉัน...นั้นไปเยือน
เจ้าเจ็บไหมดาวจ๋าคราลมพัด
กระหน่ำซัด...บาดซ้ำ ย้ำรอยเฉือน
คราหม่นหมองร้องไห้ได้ใครเตือน
หรือดวงเดือน..เคียงใกล้...ไม่ร้างลา
เจ้าเหงาไหมดาวจ๋าคราไร้เพื่อน
ยามที่เดือนหนีหายไม่เห็นหน้า
คราที่ดาวเวิ้งว้างกลางนภา
รินน้ำตาหรือไม่...ช่วยไขที
ค่ำคืนนี้ดาวจ๋าอย่าเศร้าสร้อย
ฉันจะคอยเคียงใกล้มิหน่ายหนี
จะกางแขนแทนผ้าห่มพรมราตรี
ค่ำคืนที่..ร้างเดือน...ฉันเยือนแทน..
3 พฤศจิกายน 2551 13:51 น.
ครูพิม
แม้นรักนี้ห่างไกลใจมิห่าง
อยู่เคียงข้างทางใจมีไฟฝัน
อุปสรรครักล้าจะฝ่าฟัน
ก้าวพร้อมกันสรรค์สร้างอย่างอดทน
เหนื่อยและล้าคราใดให้หยุดพัก
ที่ว่าหนักจักคลายหายสับสน
ดื่มด่ำกับคำหวงห่วงกมล
มาฝึกฝน..ค้นหา..ค่าแห่งใจ
แม้นใครท้อ..ลาร้างกับทางฝัน
จะช่วยกันดูแลร่วมแก้ไข
จะฉุดดึงจนกล้าร่วมฝ่าไป
อย่าเหลวไหล...อ่อนแอ..แพ้ภาพลวง
กว่าจะมาพบกันในวันนี้
กว่าจะหลอมรวมฤดีที่แสนหวง
กว่าจะเห็นคุณค่าสุดาดวง
น้ำตาร่วงกี่หยด...รดกี่ครา..
ควรถนอมออมรักภักดีไว้
รินห่วงใยส่งถึงซึ้งห่วงหา
ยังยึดมั่นสัตย์ซื่อถือสัจจา
และศรัทธา...ยังสดใส...ไม่เสื่อมคลาย
แม้นรักนี้...ห่างไกล...ยังใฝ่ฝัน
เราพบกัน...ทุกครา..อาทิตย์ฉาย
แรงแห่งรัก...เฉิดฉันท์..เกินบรรยาย
จวบชีพวาย...รักเพียงพี่...นี้ผู้เดียว...
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1153
