5 กันยายน 2550 21:00 น.
ครูพิม
หอบการบ้านกองใหญ่เอาไปตรวจ
ต้องขมวดแนะนำเฝ้าพร่ำสอน
เจ้าทำผิดจิตใจครูสู้อาทร
กลัวเจ้าอ่อนเรียนรู้สู่สังคม
ยามค่ำคืนคิดการอ่านวางแผน
ต้องวางแปลนกิจกรรมให้เหมาะสม
ลำดับขั้นตามทฤษฎีที่นิยม
เขาชื่นชมบูรณาการงานของครู
พาเจ้าทำโครงงานคิดการใหญ่
คว้าด้วยใจคิดค้นพ้นอดสู
ทำงานเป็นขั้นตอนนะโฉมตรู
เจ้างามหรูครูยินดีที่เกิดงาน
ต่างก็ลงมือช่วยด้วยมุ่งมั่น
หน้าที่นั้นรู้แบ่งแจ้งประสาน
หัวหน้ากลุ่มวางแผนเป็นแกนงาน
ผลจึงผ่านงานจึงงามตามต้องการ..
เหนื่อยแค่ไหนไม่อาจบ่นให้คนรู้
โปรดเอ็นดูครูไทยด้วยช่วยสงสาร
ครูสร้างคนสร้างชาติมาแสนนาน
อย่ากล่าวขาน ติเตียนให้..ช้ำใจเลย...
๕ กันยายน ๒๕๕๐
4 กันยายน 2550 19:41 น.
ครูพิม
ข้างนอกงามทรามข้างในมีให้เห็น
ข้างนอกเย็นข้างในร้อนจนอ่อนไหว
ข้างนอกวุ่นละมุนหวานด้านข้างใน
ข้างนอกใสแต่ข้างในดุจใส่เกลือ
ข้างนอกยิ้มข้างในหมองจึงร้องไห้
ข้างนอกไร้ข้างในสวยเพื่อช่วยเหลือ
ข้างนอกแล้งข้างในร้างบ้างจุนเจือ
ข้างนอกเบื่อข้างในชอบมอบแก่กัน
ข้างนอกชมข้างในชังยังมีอยู่
ข้างนอกรู้ข้างในเขลาเศร้ามหันต์
ข้างนอกสุขข้างในทุกข์จาบัลย์
ข้างนอกนั้นบอกไม่ได้เรื่องใจตน
ข้างนอกดีข้างในช้ำระกำแล้ว
ข้างนอกแห้วข้างในบ่มจมสับสน
ข้างนอกจ้าข้างในมัวสลัวจน
ข้างนอกทนข้างในท้อ....ต่อชะตา
ข้างนอกสวยข้างในงามตามลิขิต
คงพิชิตฝันงามได้ไม่กังขา
ข้างนอกก้าวข้างในย่างตามศรัทธา
สู่ปลายฟ้าตามฝันสวย..ไปด้วยกัน..
๔ กันยายน ๒๕๕๐
3 กันยายน 2550 16:38 น.
ครูพิม
ถามใจตัวกลัวอะไรในวันนี้
ทุกสิ่งที่ผ่านเลยเคยได้เห็น
ปัญหามีมากมายหลายประเด็น
ใจลำเค็ญก็เคยสู้อยู่ลำพัง
สุขเคยผ่านวันเคยชื่นตื่นยิ้มสู้
เราต้องอยู่ด้วยศักดิ์ศรีมีความหวัง
กี่ท้อแล้วใจล้าพะว้าพะวัง
ทุกสิ่งยั้งอยู่ได้ด้วยใจตน
เคยหัวร่อต่อวันอันแสนสุข
เคยสนุกกับงานผ่านสับสน
เคยพบเห็นมากมายหลายผู้คน
เคยผ่านพ้นห้วงเหวบ้างเป็นบางครา
ผ่านมาแล้วมากมายหลากหลายเรื่อง
ทั้งฟูเฟื่องจ่อมจมตรมนักหนา
มีสติมุ่งมั่นในศรัทธา
จึงฟันฝ่าเรื่องวุ่นวายได้ด้วยดี
ถามใจตัวกลัวอะไร?
จึงตอบได้ไม่กลัวอะไรนี่
มีความสุขกับวันที่ฉันมี
ต่อแต่นี้จะฝังทุกข์สุขกับงาน..
๓ กันยายน ๒๕๕๐
ภาพจาก
www.o2blog.com/myblog/blog.php?month=9&year=2...
2 กันยายน 2550 13:10 น.
ครูพิม
แว่วเพลงรักทักมาว่าคิดถึง
แว่วเพลงซึ้งที่ส่งให้ห่วงใยฉัน
แว่วคำหวานบอกรักมาหาทุกวัน
โอบกอดกันที่ใจที่ให้มีแรง
เพลงส่งข่าวว่าคนดีพี่ยังรัก
อบอุ่นนักรักร้อยถ้อยแถลง
ไม่ต้องเอื้อนวาจามาแจกแจง
สิ่งที่แจ้งประจักษ์ใจใช่ถ้อยคำ
เพียงแวะมาถามไถ่ในวันว่าง
นั่งข้างข้างคุยจ้อหัวเราะขำ
หลายเรื่องราวผ่านมาล้วนน่าจำ
ถ้อยลำนำขับกล่อมบ้างอย่าร้างนาน
เพียงอยู่ในสายตาว่ายังห่วง
ใจทั้งดวงยินดีมอบตอบคำขาน
ที่สงสัยหลายวันผ่านวันวาร
ว่างดวงมาลย์มอบใครให้เขาจอง
ใจดวงนี้มีรักประจักษ์แน่
มอบให้แด่คนดีไม่มีสอง
แม้นห่างตาแต่ใจใกล้เคียงครอง
กอดตระกองใจกัน..ไว้มั่นคง..
๒ กันยายน ๒๕๕๐