20 เมษายน 2550 12:53 น.
ครูพิม
ไหนว่ารักภักดีมีใจมั่น
ความสัมพันธ์มั่นคงอย่าสงสัย
ไหนบอกว่าต่อแต่นี้ไม่มีใคร
น้องอย่าได้ระแวงรักพี่นักเลย
ไหนสัญญาแม้ว่าไกลใจไม่เปลี่ยน
ยังวนเวียนห่วงคำพร่ำเฉลย
ไหนว่าไกลใจพี่นี้ไม่เคย
จะละเลยลืมเลือนน้องผู้ต้องใจ
ไหนว่าพี่นี้ซื่อตรงมั่นคงแท้
ไม่ผันแปรแลหญิงอื่น.ไม่หวั่นไหว
แต่นี่เราจากกันไม่ทันไร
พี่ก็ควงคนใหม่....ให้ตำตา
ไม่ตัดพ้อรอหวังอย่างวันก่อน
จำใจจรจากไกลไม่ห่วงหา
ไม่ขอเก็บหรือจดจำคำสัญญา
ที่ไร้ค่า...จากคนไกล...ผู้ใจดำ
เมื่อไม่รักก็ไม่ว่าอย่ากลิ้งกลอก
ที่เคยหลอกอภัยให้ไม่ห่วงหา
ให้รักเขาอย่าได้เป็นเช่นผ่านมา
และน้ำตา..อย่าให้มี..นะพี่เอย..
19 เมษายน 2550 14:34 น.
ครูพิม
กลัวพี่ร้างห่างไกลกลัวใจเหงา
กลัวใจเบาห่างกันน้องหวั่นไหว
กลัวคนใกล้มือถึงดึงฉุดใจ
กลัวเปลี่ยนไปลืมเลือนน้องคงหมองตรม
กลัวยามเหงาพี่ไม่ทนจนใจเจ็บ
กลัวจนเหน็บหนาวใจมิใคร่สม
กลัวพี่เพลินคำหวานหว่านคารม
กลัวจ่อมจมทุกข์ซ้ำกระหน่ำมา
กลัวว่าพี่เปลี่ยนใจแล้วไม่บอก
กลัวพี่หลอกให้รอเก้อและเพ้อหา
กลัวคืนวันพาพี่ลับกับเวลา
กลัวน้ำตามิเหือดแห้ง..เพราะแล้งใจ
กลัวพี่ซุกซ่อนใครในใจพี่
กลัวคนดีลืมสัญญาวันฟ้าใส
กลัวพี่ลืมคนอยู่หลังพลั้งผลอไป
แอบมีใหม่น้องคงช้ำระกำตรม
ไม่อยากอยู่อย่างหวาดกลัวหัวใจช้ำ
ทุกคืนค่ำรอวันชื่นภิรมย์สม
วันพี่หวนคืนกลับรับชื่นชม
สิ้นระทมสิ้นกลัวแล้ว....พี่แก้วเอย....
9 เมษายน 2550 11:52 น.
ครูพิม
เย็นทั่วหล้ามหาสงกรานต์
เหล่าลูกหลานคืนดินถิ่นอีสาน
พร้อมของฝากมากมายหลายรายการ
เราสราญ..สุขใจ..ได้พบกัน
เมื่อเย็นย่ำ ตายาย ปู่และย่า
มาพร้อมหน้า นั่งเรียง..เคียงสุขสันต์
เสียงพร่ำสอน..อวยชัย..ให้พรกัน
แล้วสังสรรค์ทานข้าวปลา...ยกมาพลัน
เสื้อหลากสี มีลาย ใสสวยสด
ลูกหลานหมด ทุกข์ร้อน..ที่ผ่อนผัน
ญาติผู้ใหญ่ คอยลูกหลาน มานานวัน
ได้พบกัน..มีสุขล้ำ..ฉ่ำหัวใจ
ขอเพื่อนไทย ทุกถิ่นที่ นี้มีสุข
ร่วมสนุก สนานกัน..วันสดใส
จะเล่นน้ำ..สาดน้ำ..มีน้ำใจ
ระวังภัย...ให้กัน...นั้นสุขจริง...
7 เมษายน 2550 12:30 น.
ครูพิม
วันต้องจ่าย ค่าระดม ทรัพยากร
แม่เดือดร้อน พ่อลำเค็ญ เห็นแล้วหนอ
เก็บเงินมา เพื่อใช้จ่าย วันที่รอ
ลูกของพ่อ เข้าโรงเรียน พากเพียรกัน
แม่กำเงิน ก้อนสุดท้าย ในเดือนนี้
เงินที่มี เก็บกำไว้ ให้ลูกนั่น
เจ้าเด็กน้อย จะรู้ไหม..เหงื่อใครกัน
คืนและวัน..อดและออม แม่ยอมพลี
จะกินขนม อร่อย..พลอยคิดถึง
ลูกสาวซึ่ง อยู่บ้านนา ห่างมานี่
ทำงานใน เมืองใหญ่ รายได้มี
ก็พอที่ ส่งให้ ลูกได้เรียน
ทางโรงเรียน เรียกเก็บเงิน ระดมทุน
เพื่ออุดหนุน การศึกษา ด้านอ่านเขียน
ขอเถิดนะ ลูกเอ๋ย ตั้งใจเรียน
ขยันเพียร....แม้เหนื่อยท้อ..พ่อยอมทน
2 เมษายน 2550 14:17 น.
ครูพิม
สบายดีหรือไหมพี่ชายจ๋า
ทำงานมานานปีพี่รวยไหม
ครอบครัวพี่มีสุขหรืออย่างไร
ช่วยขานไขส่งข่าวมาอย่าปิดบัง
ปิดเทอมนี้น้องต้องลาพี่กลับบ้าน
ต้องหอบงานกองใหญ่แบกใส่หลัง
พี่ทำงานต้องรอบคอบชอบระวัง
เดี๋ยวพลาดพลั้งโดนนายด่าขายหน้าเอา
พักผ่อนบ้างนะพี่น้องนี้ห่วง
งานทั้งปวงก็ทำด้วยช่วยคลายเหงา
พาน้องแฝดไปเที่ยวบ้างอย่าดูเบา
จิตซบเซา..อาจสดชื่น..ทุกคืนวัน