7 มีนาคม 2550 08:23 น.
ครูพิม
ก็เพราะรัก จึงต้องทนจนหมองไหม้
ก็เพราะใจ ดวงนี้ยังมีหวัง
ก็เพราะรอ พี่ต่อก่อพลัง
ก็ใจฝัง แรงใจไฟยังมี
ถึงจะอยู่ แสนไกลเกินไขว่คว้า
ถึงเหว่ว้า ก็อยู่ได้ไม่หน่ายหนี
ถึงต้องอยู่ กับสัญญามานานปี
ถึงพี่มี ใครต่อใครไม่ว่ากัน
ถึงตาพี่ จะมองใครในวันนี้
ถึงตาพี่ มีใครใครในความฝัน
ถึงตาพี่ เปลี่ยนเป้าหมายไปทุกวัน
ถึงตาพี่ คู่นั้นมันแสนซน
ก็ยังรัก ภักดีมีใจมั่น
ก็ยังฝัน ก้าวไปไม่สับสน
ก็ยังยึด คำสัญญาประสาจน
ในกมล รักเดียวนี้...คือพี่ยา
6 มีนาคม 2550 12:51 น.
ครูพิม
สายลมแล้งพัดมาพาลมร้อน
ให้มองย้อนทางหลังยังมองเห็น
รอยร้าวรานหาญหักรักเคยเป็น
เขาซ่อนเร้นซ่อนใครในแววตา
กว่าจะผ่านวิกฤติชีวิตเศร้า
เจ็บปนเหงา...เหงาปนขมตรมหนักหนา
มีรอยยิ้มพิมพ์ใจในแววตา
มาพึ่งพาเพื่อนเพื่อนเยือนบ้านกลอน
หลายบทกลอนสอนใจให้ข้อคิด
ก่อเกิดมิตรสหายไม่ถ่ายถอน
รักจึงก่อเกิดมีที่บ้านกลอน
เอื้ออาทรห่วงใยในสัมพันธ์
มิตรออนไลน์ให้โทษนี้มีที่อื่น
แต่สดชื่นมิตรแท้มิแปรผัน
มีที่นี่จริงใจให้แก่กัน
เพื่อสานฝันต่อความคิดมิตรมอบมา
จึงขอบคุณเพื่อนบ้านกลอนขอนอนฝัน
มาสร้างสรรค์งานกวีที่สูงค่า
เป็นสื่อจากหลายดวงใจมอบให้มา
ล้วนสมค่า คมความคิด มิตรให้กัน..
ขอขอบคุณเพื่อนๆที่มีส่วน
สร้างสรรค์งาน
และคอยเป็นกำลังใจให้แก่กันตลอดมา
ขอบคุณจริงๆ
3 มีนาคม 2550 10:52 น.
ครูพิม
ทำบุญกันวันนี้มีความสุข
ละความทุกข์หมองใจให้ไกลห่าง
เรื่องทุกข์ร้อนอ่อนใจให้ละวาง
เห็นแนวทางสร่างทุกข์พบสุขกัน
ไม่โกรธเกลียดผู้ใดให้ใจหมอง
ไม่เรียกร้องให้ใครได้เห็นฉัน
จะอยู่อย่างเพียงพอรอแบ่งปัน
น้ำใจนั้นพอมีเอื้อเพื่อช่วยชู
แม้นมีเรื่องหมองเศร้าที่เหงาหงอย
อย่ารอคอยให้ใครปลดเรื่องอดสู
ปล่อยละวางช่วยตนก่อนช้อนชื่นชู
เพราะเรารู้เหตุแท้ที่แปรไป
จะคิดดี พูดดี ทำดีด้วย
เป็นสื่อช่วยชีวิตให้สดใส
ไม่เบียดเบียนกล่าวร้ายให้ผู้ใด
แต่ห่วงใย..มอบให้เพื่อน..เหมือนเช่นเคย
ทุกข์หรือสุขอยู่ที่ใจใช่วัตถุ
จะบรรลุสุขได้ให้วางเฉย
ไม่โกรธแค้นแน่นทรวงลุล่วงเลย
ชีวิตเอ๋ย...เดินทางธรรม..นำสุขจริง...
ไปทำบุญมาค่ะเพื่อนๆ
จะสุขหรือทุกข์..พระท่านบอกว่า อยู่ที่ใจ
เมื่อพิจารณาแล้วก็เห็นเป็นจริง
ไม่ปรุงแต่งจิตใจ..
ให้ลุ่มหลงไปตามวัตถุ
และสังคมที่แปรเปลี่ยน...
ปล่อยวาง...ไม่ยึดถือ
คิดดี พูดดี ทำดี
แค่นี้ก็จะพบสุขจริงๆ
2 มีนาคม 2550 08:34 น.
ครูพิม
ถามเพื่อนพ้องน้องพี่อยู่ดีไหม
มีเรื่องที่ร้อนใจบ้างไหมหนอ
หากแม้นมีน้องพี่อย่ารีรอ
บอกเถิดหนอยินดีฟังอย่างตั้งใจ
หากแม้นเพื่อนอกหักหรือรักคุด
ขอให้หยุดทุกข์ตรมระทมไหว
สลัดทิ้งความเหงาเศร้าทันใด
มีจิตใจเบิกบานตามกาลเวลา
หากแม้นเพื่อนคิดอ่านงานทั้งผอง
ให้สำเร็จดั่งใจปองนั่นเถิดหนา
อุปสรรคใดใดไม่นำพา
สิ่งขวางหน้าใดใดอย่าได้มี
หากว่าเพื่อนคนใดกลับไปบ้าน
สุขสำราญกับครอบครัวอย่างเต็มที่
ความทุกข์ร้อนอ่อนใจอย่าได้มี
ชั่วชีวีเพื่อนประสบพบดีงาม
หากแม้นเพื่อนท่านใดใจมีรัก
ให้ประจักษ์ห่วงใยเฝ้าไต่ถาม
ถนอมรักถนอมใจใคร่ติดตาม
ทุกโมงยามเข้าใจกัน..นั้นสุขใจ
ถามแค่นี้ก่อนนะ..จะกลับบ้าน
ต้องหอบงาน..กองโต..โอ้ยังไหว
หยุดสามวัน..เร่งสะสาง..อย่างเร็วไว
พบกันใหม่..อังคารหน้า..นะเพื่อนเอย...
๒ มีนาคม ๒๕๕๐
วันนี้เป็นวันศุกร์แห่งชาติ....
ขอให้เพื่อนๆเดินทางกลับบ้าน
สู่อ้อมกอดของครอบครัว..
ด้วยความปลอดภัย..
1 มีนาคม 2550 09:00 น.
ครูพิม
หากแม้นเกิดชาติใหม่ได้อีกครั้ง
น้องก็ยังรักพี่ไม่หนีหาย
แม้นฟ้าดินจะล่มถล่มทลาย
ยินดีตายร่วมด้วยช่วยประคอง
จะตามติดชิดใกล้ในทุกเมื่อ
คอยช่วยเหลือเจือจานงานทั้งผอง
คราเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าน้ำตานอง
ก็จะรองรอรับซับน้ำตา
ถึงยากจนข้นแค้นแสนสาหัส
คอยเร่งรัดเป็นแรงใจนะพี่จ๋า
มีน้ำเย็นยื่นให้สบสายตา
ความเหนื่อยล้าคงลาร้างห่างจากเรา
ยามเหว่ว้าอาดูรหรือสูญสิ้น
ขอยุพินอยู่ใกล้ช่วยคลายเหงา
ขอแบ่งปันทุกข์ร้ายได้บรรเทา
ตามเป็นเงาเคียงใกล้ไม่หน่ายเลย
พี่เป็นฟ้าน้องยาขอเป็นนก
เป็นอุทกขอเป็นปลาเคียงเขนย
พี่เป็นผึ้งภุมรินเที่ยวบินเชย
กอดกกเกยเคลียบุปผาน่าภิรมย์
แม้นหากเกิดชาติใดขอให้น้อง
เป็นคู่ครองของพี่ที่สุขสม
เป็นคู่รักคู่แท้แน่ภิรมย์
เป็นคู่ชม..คู่สร้าง...อย่าร้างกัน
๑ มีนาคม ๒๕๕๐
หน้าส่วนตัว
1067
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
