18 มีนาคม 2550 13:56 น.
ครูพิม
สายลมร้อนอ่อนแรงแห้งแล้งต่อ
เหมือรักก่อลาร้างก็ห่างหาย
หลายวันผ่านเหลือเพียงความเดียวดาย
ด้วยข้างกายเหว่ว้าน้ำตาคลอ
เก็บกวาดใจที่หมองหม่นจนเริ่มล้า
เก็บน้ำตาที่เคยล้นจนเหี่ยวห่อ
เก็บรักคืนเก็บไว้ให้คนรอ
เก็บใจท้อ...รอเพียงหวังพลังใจ
เริ่มวันใหม่ในวันนี้เริ่มมีหวัง
เริ่มชิงชังความกะล่อนเคยอ้อนให้
เริ่มแล้วหนอใจนี้เริ่มลาไกล
เริ่มวันใหม่ใจก็แกร่ง..มีแรงตาม
ที่จุดเดิมคนเดิมเติมใจให้
ไม่พึ่งใครให้เขาเฝ้าเหยียดหยาม
พึ่งตนเองช่วยตนผลจึงงาม
ใครคุกคามก็อย่าหมาย...ได้พบเจอ
๑๘ มีนาคม ๒๕๕๐
16 มีนาคม 2550 08:23 น.
ครูพิม
อ่านจดหมายเก่าเก่าที่เขาเขียน
ถ้อยคำเวียนวกวนจนน่าขัน
เอ่ยฝากรักฝากใจไว้ทุกวัน
คิดถึงกันไม่มีเบื่อเชื่อไหมคุณ
จดหมายเก่าที่เขาเขียนเวียนมาถึง
เพื่อนคนหนึ่งเขาบอกเอื้อช่วยเกื้อหนุน
ถ้อยคำนี้เพื่อนจ๋าโปรดการุณย์
ผมรักคุณใช่ไหม..ช่วยไขที
อ่านสำนวนชวนสำลักจักจุกอก
น้ำตาตกซ่อนไว้ในใจนี่
บอกกับเพื่อนเธอจ๋าเขาว่ามี
ใจรักที่มั่นคงแน่...รักแท้จริง
เพื่อยิ้มร่าหน้านวลชวนชื่นจิต
เราหมดสิทธิ์แน่แล้วในทุกสิ่ง
เก็บซ่อนรัก..ข่มไว้..ไม่ไหวติง
มองเพื่อนหญิง..เพื่อนรักเรา..เขาสุขใจ
ไม่กล้าเอื้อนเอ่ยใดใดหรือไขแจ้ง
จึงต้องแกล้งยิ้มระรื่นชื่นสดใส
เห็นเพื่อนสุข..แต่เรา..สิทุกข์ใจ
เหยื่อรายใหม่..คือเพื่อนเรา..เศร้าเหลือเกิน
14/03/45
12 มีนาคม 2550 11:22 น.
ครูพิม
เดินทางไกลเหนื่อยนักขอพักก่อน
พอหายร้อนมีเรี่ยวแรงและแข็งขัน
แต่วันนี้อ่อนแรงดุจแสงตะวัน
ที่มีอันต้องดับและลับลา
เหนื่อยหัวใจท้อแท้แพ้ชีวิต
ฟ้าลิขิตขีดเส้นให้หรือไรหนา
จึงพานพบแต่ทุกข์ร้ายในชาตา
ขอพึ่งพาพิงกายในกาลเวลา
หลับสักตื่นพอยืนหยัดในวันรุ่ง
แล้วจงมุ่งหน้าไปไม่กังขา
สิ่งที่ใจพานพบสบสายตา
กาลเวลาพาหนีหายในเร็ววัน
สลัดทิ้งแล้วอ่อนแอแก่ชีวิต
ไม่ขอคิดพึ่งใครในความฝัน
บอกกับตัวกลัวอะไร..ให้ฝ่าฟัน
ก้าวสู่ฝัน..งดงาม...ตามใจตน..
๑๒ มีนาคม ๒๕๕๐
9 มีนาคม 2550 08:33 น.
ครูพิม
รักเอย
รักที่เคย อบอุ่น ละมุนหวาน
นำพาสุข ชื่นใจ ในวันวาร
จิตชื่นบาน รักสมหวัง ดั่งตั้งใจ
รักเอย
รักที่เคย ซ่อนคู่ อยู่ที่ไหน
เป็นรักซ้อน ซ่อนรัก จงหักใจ
เจ็บเกินไป เพราะรักซ้อน ซ่อนอารมณ์
รักเอย
รักที่เคย ผิดหวัง มักขื่นขม
รักข้างเดี่ยว เปลี่ยวใจ ให้ระทม
ทุกข์ตรอมตรม เขาไม่เห็น ซ่อนเร้นใจ
รักเอย
รักที่เอ่ย บอกรัก รักแค่ไหน
รักจริงหรือ รักหลอก บอกกันไป
เขาจะได้ เตรียมรับ กับหัวใจ
รักเอย
หากได้เชย ชื่นชิด พิสมัย
หอมรักที่ อิงแอบ แนบชิดใจ
จะอยู่ไกล ก็คงมั่น นิรันดร
รักเอย
รักที่เคย พบเห็น เป็นบทสอน
จะผิดหวัง สมหวัง พึงสังวร
เป็นสื่อร้อน เผาใจ ได้เช่นกัน....
๙ มีนาคม ๒๕๕๐
8 มีนาคม 2550 09:03 น.
ครูพิม
หนาวบ้างไหม "ปราณรวี " ของพี่เอ๋ย
เจ้าไม่เคยร้างไกลด้วยใจหมาย
สู่ฝันงามตามทางอย่างเดียวดาย
ด้วยรอบกายต่างภาษามาสื่อกัน
เหงาบ้างไหม "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
มีใครเอ่ยใกล้ชิดสนิทนั่น
พี่จึงฝากบทกลอนมาอย่าจาบัลย์
ช่วยเร่งวันคืนกลับรับจอมใจ
อดทนนะ "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
อย่าละเลยฝันดีดีที่สดใส
น้องจากพ่อแม่มาฟากฟ้าไกล
ความห่วงใยตามคุ้มครองผองภัยพาล
อย่ากลัวนะ "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
ขอชมเชยความมุ่งมั่นฝันห้าวหาญ
ต้องต่อสู่กับความเหงาที่เข้าราญ
วันคืนผ่านเจ้าเข้มแข็งด้วยแรงใจ
ฝากเพลงกล่อม "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
พี่ไม่เคยจะร้างห่างไปไหน
ฝากความรักลอยมาว่าห่วงใย
ยามหลับใหล..คนดี..พี่ให้พร..
ขอเชิญน้องพี่ชาวบ้านกลอน..ร่วมส่งกำลังแรงใจ
ให้นักเรียนทุนจากเมืองไทย
ผู้ที่มีฝันงดงาม..ว่าสักวันจะนำความรู้
สู่มาตุภูมิ..เพื่อช่วยเหลือเพื่อนพ้อง..น้องพี่..ที่เมืองไทย
น้องสาวคนนี้นาม "ปราณรวี"
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
933
