18 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น.
ครูพิม
เจ้าบ่าว..
มาวันนี้ดีใจที่ได้เมีย
เคยได้เสียกับผู้หญิงตั้งหลายหน
มาวันนี้ได้เมียเป็นตัวเป็นตน
หญิงกี่คนที่ได้..ไม่เคยจำ
เจ้าสาว...
มาวันนี้ดีใจที่ได้ผัว
เคยเสียตัวให้กับชายมาหลายหน
มาวันนี้มีผัวเป็นตัวเป็นตน
ผัวกี่คนที่ได้..ไม่เคยจำ..
ตัวใครตัวมัน????????
18 กุมภาพันธ์ 2550 16:38 น.
ครูพิม
คุณพ่อขา ซื้อขนม ให้หนูด้วย
คุณพ่อช่วย ชื้อให้ ไปฝากหนู
คุณพ่อขา ซื้อเผื่อให้ ไปฝากครู
คุณพ่อรู้ จ๊ะลูก ว่าผูกพัน
คุณแม่ขา คุณครู หนูท่านป่วย
คุณแม่ช่วย ซื้อนม ขนมนั่น
คุณแม่ขา เราไป เยี่ยมครูกัน
คุณแม่รู้ ว่าผูกพัน ฉันศิษย์ครู
คุณครูขา หนูไม่รู้ โจทย์ข้อนี้
คุณครูมี คำตอบ ให้กับหนู
คุณครูท่าน ใจดี สมเป็นครู
สอนความรู้ คุณธรรม สอนทำดี
แนะนำทาง ชีวิต ที่ผิดพลาด
ไม่ใช่ญาติ แต่เหมือนแม่ ของหนูนี่
ครูงดงาม น้ำใจ เยื่อใยมี
หนูได้ดี เพราะมีครู ผู้นำทาง..
งานครูหนัก ครูเหนื่อย ครูเมื่อยล้า
งานครูมา ทับถม ต้องสะสาง
งานครูล้น เพราะครูคือ ผู้นำทาง
งานครูกว้าง รอบทิศ เพราะศิษย์ตน..
หนูรักครู คนดี คนนี้นัก
หนูประจักษ์ ว่าครูห่วง จึงฝึกฝน
หวังวันหนึ่ง สำเร็จงาม สมค่าคน
คงสุขล้น เราได้ดี เพราะมีครู..
17 กุมภาพันธ์ 2550 22:22 น.
ครูพิม
ชาวสยามเมืองยิ้มที่อิ่มรัก
มาพร้อมพรักมองย้อนแต่ก่อนหลัง
กว่าจะสร้างบ้านเมืองเรืองจีรัง
มีคนยั้งต่อสู้กู้แผ่นดิน
เสียเลือดเนื้อชีวิตปลิดเพื่อชาติ
ล้วนเก่งกาจกล้าหาญสละสิ้น
เลือดสีแดงหลั่งหยดรดแผ่นดิน
เพื่อลูกหลานไทยสิ้นได้กินดี
กษัตริย์ไทยหลายพระองค์ทรงกู้ชาติ
เอกราชดำรงไว้ด้วยศักดิ์ศรี
สมานสมัครรู้รักสามัคคี
ไทยน้องพี่ได้ตระหนัก..จงรักกัน
มาเถิดผองน้องพี่สุดที่รัก
ร่วมปกปัก...แผ่นดินไทย...ไว้คงมั่น
แม้จะอยู่ ภาคใด ไม่สำคัญ
ขอเรานั้น รักแผ่นดิน ถิ่นแหลมทอง..
ชอบอ่านกลอนปลุกใจแต่ไม่ถนัดเลย
ท่านใดมีข้อแนะนำยินดีรับฟัง
และขอขอบคุณล่วงหน้า.....
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:05 น.
ครูพิม
มารับเพื่อนจากแก่งแหล่งท่องเที่ยว
พาลดเลี้ยวทิวเขายาวราวคลื่นนั่น
จะพาไปไหว้พระธาตุสัจจะกัน
ต่อจากนั้นก็ด่านซ้ายไปเร็วพลัน
ผ่านภูเรือคลื่นทะเลแห่งขุนเขา
ไม่เคยเหงาคนมาเยือนเหมือนเมืองฝัน
ดอกไม้งามสามฤดูเขาว่ากัน
หลากสีสันงดงามยิ่งจริงดั่งชม
ถึงพระธาตุศรีสองรักษ์หยุดพักผ่อน
ไหว้พระก่อนขอวอนไหว้ให้สุขสม
เหล่าผองเพื่อนที่มาอย่าปรารมย์
คงชื่นชมธรรมชาติงามสำราญใจ
แล้วจะพาเที่ยวสวนหินถิ่นป่าเขา
ผ่านลำเนาภูกระดึงจึงอาศัย
นักท่องเที่ยวมากมายทั้งเทศไทย
เที่ยงพงไพรแดนป่าอย่ารำคาญ
จะค่ำแล้วแวะทานอาหารค่ำ
จะทานยำผักกูดหน่อไม้หวาน
ลวกพอสุกกับน้ำพริกชวนเพื่อนทาน
เป็นตำนานท่องเมืองเลยเอ่ยคำลา
ส่งเพื่อนเพื่อนขึ้นรถหมดหน้าที่
หากว่ามีวันว่างก็มาหา
จะต้อนรับสู่เมืองเลยเคยนำพา
แดนดงป่า คนเมืองเลย..ไม่เคยลืม
16 กุมภาพันธ์ 2550 15:49 น.
ครูพิม
พี่บอกน้องเป็นคนดีที่พี่รัก
ผู้สมัครมั่นคงไม่สงสัย
เป็นคนดีที่พี่นี้ภูมิใจ
ให้มั่นใจในรักภักดิ์คนดี
หมั่นทำงานสร้างตัวเพื่อวันหนึ่ง
เป็นวันซึ่งสองเราได้สุขี
เก็บใจกายไม่ให้ใครย่ำยี
เพื่อวันที่เราสองครองรักกัน
เหมือนฟ้าฟาดกลางใจให้ราญแหลก
เขาแจงแจกส่งข่าวมาว่าแปรผัน
ไม่อาจรักคนดีขวัญชีวัน
ไม่ผูกผันเหมือนก่อนสะท้อนทรวง
มีอีกคนที่เขารักเป็นนักหนา
จำจากลาคนดีที่เคยหวง
ไม่อาจยื้อสัญญาวาจาลวง
น้ำตาร่วงเพราะคนดีพี่ให้มา
เป็นคนดีที่พี่ไม่อาจรัก
เป็นคนดีที่หมองพักตร์เศร้านักหนา
เป็นคนดีที่ฉันนี้มีน้ำตา
เป็นคนเลว..ดีกว่านี้...จะดีไหม...
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
2033
