4 ธันวาคม 2550 12:26 น.
ครูพิม
แว่วเสียทักส่งมาว่าคิดถึง
จากคนไกลคนหนึ่งซึ่งห่วงหา
ส่งความรักส่งใจตามสายมา
แว่วแว่วว่าห่วงใยใจผูกพัน
หนาวแล้วหนอรอพี่อยู่ที่เก่า
เพลงรักเรายังก้องในห้องฝัน
ไม่เคยลืมสัญญาว่ารักกัน
ใจยังมั่นทนรอไม่ท้อใจ
ที่เคยทุกข์เคยท้อต่อชีวิต
ฟ้าลิขิตดูแลเพื่อแก้ไข
ที่หมองหม่นทนช้ำระกำใด
ก็จางไปตามกาลผ่านเวลา
แม้นเหน็บหนาวเพียงใดใจยังมั่น
ไม่คิดปันดวงใจที่ใฝ่หา
ไม่ต้องการบางใครให้เมตตา
รอพี่ยาคนเดียวเกี่ยวใจรอ
เก็บหัวใจห่มใจคราไข้หนาว
ดาราพราวบนฟ้าอีกคราหนอ
ยังเก็บเกี่ยวฝันเราเฝ้าพะนอ
ใจเคลียคลอคลอใจ..ไม่ไกลเลย
1 ธันวาคม 2550 21:48 น.
ครูพิม
บนดอยหนาวแท้หนอ
เด็กน้อยรอผ้าห่มต้านลมหนาว
แม่สุมฟืนเติมไฟให้อีกคราว
ลมยังกร้าวหนาวสะท้านเกินทานทน
ลมหนาวเยือนครานี้มีลมแล้ง
แผ่นดินแห้งระแหงทุกแห่งหน
หนาวสะท้านกายหนาวร้าวกมล
แล้งระคนโหยหาค่าน้ำใจ
มีไหมหนอน้ำใจต้านภัยหนาว
ผ้าห่มสาวที่เหลือเผื่อได้ไหม
เสื้อหลายตัวเหลือตู้อยู่ข้างใน
ส่งมาให้เด็กดงดอยยังคอยคุณ
เสื้อเก่าขาดแม่เย็บให้เติมไออุ่น
ใส่จนพรุนชุนจนเยินเชิญอุดหนุน
หยิบน้ำใจแบ่งเอื้อให้เจือจุน
โปรดการุณหนูขาดแคลนแสนทรมา
หยิบน้ำใจใส่ผ้าห่มต้านลมหนาว
ที่เจ็บร้าวพอต้านไหวจึงใฝ่หา
ยื่นน้ำใจห่มใจให้อีกครา
อุ่นทั่วหล้า..กอดจากใจ..ไทยทุกคน..
บริจาคได้ที่
http://www.loeione.net/modules.php?name=News&file=article&sid=117
ภาพจาก
http://www.bannok.com/autopage/images/ThuJuly2007115524_1.gif