23 มีนาคม 2552 19:57 น.
ครูพิม
ฝ่าลมร้อนก่อนบ่ายไปขอบฟ้า
ข้ามนภาฝ่าลมชมเวหน
ปะทะลมเวรัมภาดูน่ายล
พัดหมุนวนจนคลุ้งท้องทุ่งนา
ฝ่าลมร้อนอ้อนใจคนไกลห่าง
ระยะทางกางกั้นด้นดั้นหา
โทรจิตติดตามยามร้างลา
ร่างสัญญาแห่งใจให้ลงนาม
หนึ่งคือรักภักดีมีใจมั่น
มิแบ่งปันหั่นใจเป็นสองสาม
รักเพียงหนึ่งซึ้งพอขอติดตาม
ทุกโมงยามอย่ากังวลจนหวั่นใจ
สองคือหวงห่วงใยยามไข้ร้อน
คอยอาทรป้อนยาคราอ่อนไหว
อุปสรรคปัญหามาวันใด
ยินดีไปไขปัญหาอย่ากังวล
สามคือความเข้าใจไม่งอแง
อย่าอ่อนแอแพ้คำใดให้สับสน
ถ้อยคำลือคือพิษจิตทุกข์ทน
ขอกมลคนดีนี้เชื่อคำ
แม้นหลงลืมสัญญาในครานี้
รักที่มีนี้เข้าใจใช่ถลำ
จะขอคืนสัญญาให้คนใจดำ
ลงชื่อย้ำ...พร้อมพยาน...นั้นสามคน....
๒๓ มีนาคม ๒๕๕๒
21 มีนาคม 2552 11:16 น.
ครูพิม
น้ำแห้งขอดตลอดโค้งฝั่งโขงแห้ง
ถึงหน้าแล้งแก่งงามอยากถามสาว
เขียนจดหมายหลายฉบับกับเรื่องราว
ที่เป็นข่าวจากบ้านนอกมาบอกกัน
ว่าผู้เฒ่าเฝ้าคอยละห้อยหา
กลับคืนนามาเบิ่งแหน่แกโศกศัลย์
คิดถึงลูกปลูกแฟงแตงฟักมัน
รอสาวนั้นวันสงกรานต์อาจกลับมา
เมื่อวันก่อนตอนเย็นเห็นนั่งหงอย
พ้อละห้อยคอยกันหลายพรรษา
เก็บข้าวหอมเอาไว้หลายเพลา
กลับคืนนาเมือไหร่คงได้กิน
ยายบ่ค่อยแข็งแฮงแรงเริ่มล้า
หลายเพลาคราเหงาเฝ้าถวิล
คึดฮอดมันนั้นหนาน้ำตาริน
หากเพื่อนยินถ้อยเว้าให้ฟ้าวคืน
สายน้ำโขงโค้งคดลดแล้วเพื่อน
ส่งข่าวเตือนเหมือนเก่าเฝ้าสะอื้น
มาเบิ่งแยงแม่เพิ่นนะขวัญยืน
ทุกเช้าตื่นฝืนกายหมายพบนาง
น้ำแห้งขอดตลอดโค้งโขงคอยท่า
สาวคืนนามาพบกันตะวันสาง
ร่วมทำบุญอุ่นใจไม่จืดจาง
ทุ่งนาร้าง...คงฟื้น...ตื่นอีกที...
๒๑ มีนาคม ๒๕๕๒
ภาษาเลยวันนี้
เบิ่งแยง หมายถึง ดูแล
แข็งแฮง หมายถึง แข็งแรง
คึดฮอด หมายถึง คิดถึง
เว้า หมายถึง พูด
ฟ้าว หมายถึง รีบ
เพิ่น หมายถึง ท่าน
17 มีนาคม 2552 21:57 น.
ครูพิม
น้อยไปหรือที่ให้ไยทิ้งฉัน
ลืมคืนวันสัญญาครารักหวาน
ร่วมปลูกรักถักทอรอพบพาน
พร้อมก้าวผ่านวารวันที่ผันแปร
ทุ่มเททั้งชีวิตลิขิตฝัน
ผ่านคืนวันเหน็บหนาวร้าวดวงแข
จะทุกข์ยากอย่างไรก็ไม่แคร์
ยินดีแก้แลฝ่าปัญหากัน
ด้วยจริงใจใจจริงของหญิงหนึ่ง
ที่ใจซึ้งตรึงรักสลักมั่น
มีรักแท้วางให้เห็นเป็นเดิมพัน
แต่คืนวัน...นั้นเห็น..ความเป็นไป
เหนื่อยแล้วหนอ
ด้วยเริ่มท้อต่อเหงาเขาผลักไส
เจ็บแล้วหนอเจ็บช้ำระกำใจ
เจ็บเกินใครไหนเหน็บเจ็บเหมือนเรา
บอก...บอกกันสักคำ
ที่ฉันทำไร้ค่าหรือว่าเขลา
หมดแรงล้มตรมใจไล่คว้าเงา
บอกใจเรา..ให้หยุด..หลุดเสียที
น้อยไปหรือที่ให้ไยหลอกฉัน
จึงแบ่งปันรักขายแล้วหน่ายหนี
เก็บใจช้ำกล้ำกลืนฝืนฤดี
คืนถิ่นที่...มีเงา..คอยเฝ้าเยาะ...
๑๗ มีนาคม ๒๕๕๒
14 มีนาคม 2552 16:18 น.
ครูพิม
พายุร้อนพัดแรงกวัดแกว่งไกว
ลู่ลมไหวไกวโยนโอนเอนหา
หวีดลมครวญหวนพัดกระหวัดมา
หวาดผวาคว้าหมอนเมื่อค่อนคืน
เสียงโครมครามลามไล่ใจตระหนก
ฝนฟ้าตกอกสั่นขวัญสะอื้น
ลมคะนองล่องมาฟ้าร้องครืน
ปลุกให้ตื่น..ยืนมอง..ลอดช่องไฟ
เห็นต้นไม้หักโค่นโดนบ้านยับ
รีบขยับกอดตนจนหวั่นไหว
หวีดกรีดร้องก้องมาผวาไกว
ฟ้าทำไมพิโรธโกรธรุนแรง
พอรุ่งสางข้างบ้านลานมะม่วง
ช่างเป็นช่วงเหมาะสมอารมรณ์แฝง
ต่างบอกเล่ากล่าวแลกคอยแจกแจง
ต่างแสดงทรรศนาหาเหตุกัน
ลุงแดงบอกผีฟ้าถึงคราโกรธ
จึงลงโทษด้วยหมายร้ายมหันต์
เพราะลูกหลานไม่รักสมัครกัน
มัวแข่งขันปั้นแต่งแบ่งสีตน
ลุงมั่นบอกฟ้าโกรธพิโรธเพราะ
เราลัดเลาะเปราะป่าต้นฟ้าฝน
เผาป่าไม้วายวอดจอดแล้วคน
ท่านจึงพ่นพิษร้ายใส่กลับคืน
ยายแม้นบอกฟ้าโกรธพิโรธเพราะ
ผู้ใหญ่เจาะนมเด็กกินแผ่นดินสะอื้น
พัฒนาเด็กไทยไม่ยั่งยืน
ท่านเลยยื่นแสงฟ้ามาลงทัณฑ์
ถือกระติบหยิบข้าวก้อนหย่อนลงบาตร
อนุญาตขอพรวอนพระนั่น
โปรดคุ้มครองผองไทยไกลจาบัลย์
ช่วยไทยนั้นพ้นโศกวิโยคเทอญ..
๑๔ มีนาคม ๒๕๕๒
11 มีนาคม 2552 23:12 น.
ครูพิม
ในวาระถึงวันคล้ายวันเกิด
พรประเสริฐใดใดในโลกหล้า
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทวยเทพทุกชั้นฟ้า
อัญเชิญมาประสานประทานพร (กุ้งก้ามกราม)
สบสิ่งหวังตั้งใจในชีวิต
ดั่งลิขิตฟากฟ้าสโมสร
อายุมั่นขวัญยืนนิรันดร
ให้งามงอนพิมญดาร่าเริงใจ (กันนาเทวี
มีคนรักรายล้อมพร้อมกูลเกื้อ
สุขล้นเหลือดังหวังและฝังใฝ่
ทั้งรูปสวยรวยความดีมีน้ำใจ
ทั้งมีสุขสดใสในชีวิน ( นิลวรรณ)
ขอให้สวยทั้งกลางวันและกลางคืน
ยิ้มระรื่นชื่นบานมากทรัพย์สิน
อยากกินอะไรให้ได้กิน
แข็ง(แรง)เหมือนหินทั้งร่างกายแล้วหัวใจ (แมวแต้ม)
ให้ใจนี้มีบุญหนุนรักษา
มีดวงตาเห็นธรรมนำผ่องใส
เทวดานางฟ้าช่วยอวยชัย
ทำอะไรสำเร็จง่ายสมหมายปอง (รัมณีย์)
ให้มีรักสลักมั่นมิหวั่นไหว
ด้วยดวงใจใสสดหมดเศร้าหมอง
อุ่นไอรักภักดีที่หมายครอง
สุขสนองปองมั่นนิรันดร์กาล (ฝากฝัน)
สุขภาพพลานามัยให้แข็งแรง
จิตใจแกร่งแน่นหนักมีรักหวาน
ญาติพี่น้องเพื่อนรักภักดิ์ดวงมาน
เทพประทาน..พรดี..เป็นศรีเอย..(ครูพิม)