16 กุมภาพันธ์ 2550 16:05 น.
ครูพิม
มารับเพื่อนจากแก่งแหล่งท่องเที่ยว
พาลดเลี้ยวทิวเขายาวราวคลื่นนั่น
จะพาไปไหว้พระธาตุสัจจะกัน
ต่อจากนั้นก็ด่านซ้ายไปเร็วพลัน
ผ่านภูเรือคลื่นทะเลแห่งขุนเขา
ไม่เคยเหงาคนมาเยือนเหมือนเมืองฝัน
ดอกไม้งามสามฤดูเขาว่ากัน
หลากสีสันงดงามยิ่งจริงดั่งชม
ถึงพระธาตุศรีสองรักษ์หยุดพักผ่อน
ไหว้พระก่อนขอวอนไหว้ให้สุขสม
เหล่าผองเพื่อนที่มาอย่าปรารมย์
คงชื่นชมธรรมชาติงามสำราญใจ
แล้วจะพาเที่ยวสวนหินถิ่นป่าเขา
ผ่านลำเนาภูกระดึงจึงอาศัย
นักท่องเที่ยวมากมายทั้งเทศไทย
เที่ยงพงไพรแดนป่าอย่ารำคาญ
จะค่ำแล้วแวะทานอาหารค่ำ
จะทานยำผักกูดหน่อไม้หวาน
ลวกพอสุกกับน้ำพริกชวนเพื่อนทาน
เป็นตำนานท่องเมืองเลยเอ่ยคำลา
ส่งเพื่อนเพื่อนขึ้นรถหมดหน้าที่
หากว่ามีวันว่างก็มาหา
จะต้อนรับสู่เมืองเลยเคยนำพา
แดนดงป่า คนเมืองเลย..ไม่เคยลืม
16 กุมภาพันธ์ 2550 15:49 น.
ครูพิม
พี่บอกน้องเป็นคนดีที่พี่รัก
ผู้สมัครมั่นคงไม่สงสัย
เป็นคนดีที่พี่นี้ภูมิใจ
ให้มั่นใจในรักภักดิ์คนดี
หมั่นทำงานสร้างตัวเพื่อวันหนึ่ง
เป็นวันซึ่งสองเราได้สุขี
เก็บใจกายไม่ให้ใครย่ำยี
เพื่อวันที่เราสองครองรักกัน
เหมือนฟ้าฟาดกลางใจให้ราญแหลก
เขาแจงแจกส่งข่าวมาว่าแปรผัน
ไม่อาจรักคนดีขวัญชีวัน
ไม่ผูกผันเหมือนก่อนสะท้อนทรวง
มีอีกคนที่เขารักเป็นนักหนา
จำจากลาคนดีที่เคยหวง
ไม่อาจยื้อสัญญาวาจาลวง
น้ำตาร่วงเพราะคนดีพี่ให้มา
เป็นคนดีที่พี่ไม่อาจรัก
เป็นคนดีที่หมองพักตร์เศร้านักหนา
เป็นคนดีที่ฉันนี้มีน้ำตา
เป็นคนเลว..ดีกว่านี้...จะดีไหม...
15 กุมภาพันธ์ 2550 15:17 น.
ครูพิม
กระท่อมน้อย ริมห้วย พี่ช่วยสร้าง
และริมทาง ดอกไม่สวย พี่ช่วยปลูก
ริมฝั่งสระ ปล่อยน้อยใหญ่ ว่ายกับลูก
รักเริ่มผูก สัมพันธ์ก่อ ต่อด้วยใจ
พี่บอกว่า จำต้องไป ไกลแล้วน้อง
น้ำตานอง อาบหน้า ผวาไหว
แม้นสัญญา จะมั่นคง ตลอดไป
แต่ดวงใจ ดวงนี้ มีน้ำตา
ด้วยหน้าที่ จำไกล ด้วยใจเหงา
เก็บรักเรา ใส่กลอ่งใจ นะขวัญจ๋า
น้องอย่าแอบ ซ่อนใคร ในแววตา
ส่วนพี่ยา จะเก็บใจ ไว้วันเคียง
น้องอยู่หลัง ทางนี้ พี่รู้ไหม
กระแสใจ โทรจิต คิดส่งเสียง
ผ่านคลื่นใจ อิงแอบ แนบหมอนเรียง
ขอแค่เพียง ยึดคำมั่น สัญญาใจ
กระท่อมน้อย ริมห้วย ช่วยเติมฝัน
มาสร้างสรรค์ เติมรัก อย่าผลักไส
เสร็จงานแล้ว พี่จ๋า กลับเร็วไว
มาสานใจ สานรัก พักที่เดิม
14 กุมภาพันธ์ 2550 07:59 น.
ครูพิม
อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า
หมดภาษาจะพิสูจน์พูดรักได้
เต็มอยู่ในความว่างกว้างและไกล
คือหัวใจสองดวงห่วงหากัน
อย่าถามฉันว่ารักใครในอดีต
เหมือนเอามีดกรีดใจให้โศกศัลย์
รู้เพียงว่าวันนี้เรารักกัน
ผูกสัมพันธ์มั่นคงนัก... รักศรัทธา..
13 กุมภาพันธ์ 2550 16:57 น.
ครูพิม
(๑) ขอ
เธออาจบอกรักใครฉันไม่รู้
เธออาจอยู่กับใครฉันไม่เห็น
เธออาจจะจีบใครไม่ใช่ประเด็น
ฉันขอเป็นแค่หนึ่งในหัวใจคน
(๒) จำ
๑๔ กุมภาพันธ์ นั้นถึงแล้ว
หูยังแว่วหวานรักอีกสักหน
เขาออกปากฝากรักไปหลายผู้คน
เราคนจนจำต้องนิ่งซ่อนน้ำตา
(๓) สัญญา
ไม่อาจทวงสัญญาเวลาผ่าน
ไม่อาญหาญจะทวงเสน่หา
ไม่นะไม่อย่าหวนทวนสัญญา
เพราะน้ำตาทำนบพัง..เกินยั้งใจ
(๔) ตลอดไป
ใครรักกันวันนี้ให้สมรัก
สมานสมัครรักกันไม่หวั่นไหว
อย่าได้พรากจากกันตลอดไป
เป็นคู่รักคู่ใจไปชั่วกาล
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1234
