9 มีนาคม 2550 08:33 น.
ครูพิม
รักเอย
รักที่เคย อบอุ่น ละมุนหวาน
นำพาสุข ชื่นใจ ในวันวาร
จิตชื่นบาน รักสมหวัง ดั่งตั้งใจ
รักเอย
รักที่เคย ซ่อนคู่ อยู่ที่ไหน
เป็นรักซ้อน ซ่อนรัก จงหักใจ
เจ็บเกินไป เพราะรักซ้อน ซ่อนอารมณ์
รักเอย
รักที่เคย ผิดหวัง มักขื่นขม
รักข้างเดี่ยว เปลี่ยวใจ ให้ระทม
ทุกข์ตรอมตรม เขาไม่เห็น ซ่อนเร้นใจ
รักเอย
รักที่เอ่ย บอกรัก รักแค่ไหน
รักจริงหรือ รักหลอก บอกกันไป
เขาจะได้ เตรียมรับ กับหัวใจ
รักเอย
หากได้เชย ชื่นชิด พิสมัย
หอมรักที่ อิงแอบ แนบชิดใจ
จะอยู่ไกล ก็คงมั่น นิรันดร
รักเอย
รักที่เคย พบเห็น เป็นบทสอน
จะผิดหวัง สมหวัง พึงสังวร
เป็นสื่อร้อน เผาใจ ได้เช่นกัน....
๙ มีนาคม ๒๕๕๐
8 มีนาคม 2550 09:03 น.
ครูพิม
หนาวบ้างไหม "ปราณรวี " ของพี่เอ๋ย
เจ้าไม่เคยร้างไกลด้วยใจหมาย
สู่ฝันงามตามทางอย่างเดียวดาย
ด้วยรอบกายต่างภาษามาสื่อกัน
เหงาบ้างไหม "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
มีใครเอ่ยใกล้ชิดสนิทนั่น
พี่จึงฝากบทกลอนมาอย่าจาบัลย์
ช่วยเร่งวันคืนกลับรับจอมใจ
อดทนนะ "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
อย่าละเลยฝันดีดีที่สดใส
น้องจากพ่อแม่มาฟากฟ้าไกล
ความห่วงใยตามคุ้มครองผองภัยพาล
อย่ากลัวนะ "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
ขอชมเชยความมุ่งมั่นฝันห้าวหาญ
ต้องต่อสู่กับความเหงาที่เข้าราญ
วันคืนผ่านเจ้าเข้มแข็งด้วยแรงใจ
ฝากเพลงกล่อม "ปราณรวี" ของพี่เอ๋ย
พี่ไม่เคยจะร้างห่างไปไหน
ฝากความรักลอยมาว่าห่วงใย
ยามหลับใหล..คนดี..พี่ให้พร..
ขอเชิญน้องพี่ชาวบ้านกลอน..ร่วมส่งกำลังแรงใจ
ให้นักเรียนทุนจากเมืองไทย
ผู้ที่มีฝันงดงาม..ว่าสักวันจะนำความรู้
สู่มาตุภูมิ..เพื่อช่วยเหลือเพื่อนพ้อง..น้องพี่..ที่เมืองไทย
น้องสาวคนนี้นาม "ปราณรวี"
7 มีนาคม 2550 08:23 น.
ครูพิม
ก็เพราะรัก จึงต้องทนจนหมองไหม้
ก็เพราะใจ ดวงนี้ยังมีหวัง
ก็เพราะรอ พี่ต่อก่อพลัง
ก็ใจฝัง แรงใจไฟยังมี
ถึงจะอยู่ แสนไกลเกินไขว่คว้า
ถึงเหว่ว้า ก็อยู่ได้ไม่หน่ายหนี
ถึงต้องอยู่ กับสัญญามานานปี
ถึงพี่มี ใครต่อใครไม่ว่ากัน
ถึงตาพี่ จะมองใครในวันนี้
ถึงตาพี่ มีใครใครในความฝัน
ถึงตาพี่ เปลี่ยนเป้าหมายไปทุกวัน
ถึงตาพี่ คู่นั้นมันแสนซน
ก็ยังรัก ภักดีมีใจมั่น
ก็ยังฝัน ก้าวไปไม่สับสน
ก็ยังยึด คำสัญญาประสาจน
ในกมล รักเดียวนี้...คือพี่ยา
6 มีนาคม 2550 12:51 น.
ครูพิม
สายลมแล้งพัดมาพาลมร้อน
ให้มองย้อนทางหลังยังมองเห็น
รอยร้าวรานหาญหักรักเคยเป็น
เขาซ่อนเร้นซ่อนใครในแววตา
กว่าจะผ่านวิกฤติชีวิตเศร้า
เจ็บปนเหงา...เหงาปนขมตรมหนักหนา
มีรอยยิ้มพิมพ์ใจในแววตา
มาพึ่งพาเพื่อนเพื่อนเยือนบ้านกลอน
หลายบทกลอนสอนใจให้ข้อคิด
ก่อเกิดมิตรสหายไม่ถ่ายถอน
รักจึงก่อเกิดมีที่บ้านกลอน
เอื้ออาทรห่วงใยในสัมพันธ์
มิตรออนไลน์ให้โทษนี้มีที่อื่น
แต่สดชื่นมิตรแท้มิแปรผัน
มีที่นี่จริงใจให้แก่กัน
เพื่อสานฝันต่อความคิดมิตรมอบมา
จึงขอบคุณเพื่อนบ้านกลอนขอนอนฝัน
มาสร้างสรรค์งานกวีที่สูงค่า
เป็นสื่อจากหลายดวงใจมอบให้มา
ล้วนสมค่า คมความคิด มิตรให้กัน..
ขอขอบคุณเพื่อนๆที่มีส่วน
สร้างสรรค์งาน
และคอยเป็นกำลังใจให้แก่กันตลอดมา
ขอบคุณจริงๆ
3 มีนาคม 2550 10:52 น.
ครูพิม
ทำบุญกันวันนี้มีความสุข
ละความทุกข์หมองใจให้ไกลห่าง
เรื่องทุกข์ร้อนอ่อนใจให้ละวาง
เห็นแนวทางสร่างทุกข์พบสุขกัน
ไม่โกรธเกลียดผู้ใดให้ใจหมอง
ไม่เรียกร้องให้ใครได้เห็นฉัน
จะอยู่อย่างเพียงพอรอแบ่งปัน
น้ำใจนั้นพอมีเอื้อเพื่อช่วยชู
แม้นมีเรื่องหมองเศร้าที่เหงาหงอย
อย่ารอคอยให้ใครปลดเรื่องอดสู
ปล่อยละวางช่วยตนก่อนช้อนชื่นชู
เพราะเรารู้เหตุแท้ที่แปรไป
จะคิดดี พูดดี ทำดีด้วย
เป็นสื่อช่วยชีวิตให้สดใส
ไม่เบียดเบียนกล่าวร้ายให้ผู้ใด
แต่ห่วงใย..มอบให้เพื่อน..เหมือนเช่นเคย
ทุกข์หรือสุขอยู่ที่ใจใช่วัตถุ
จะบรรลุสุขได้ให้วางเฉย
ไม่โกรธแค้นแน่นทรวงลุล่วงเลย
ชีวิตเอ๋ย...เดินทางธรรม..นำสุขจริง...
ไปทำบุญมาค่ะเพื่อนๆ
จะสุขหรือทุกข์..พระท่านบอกว่า อยู่ที่ใจ
เมื่อพิจารณาแล้วก็เห็นเป็นจริง
ไม่ปรุงแต่งจิตใจ..
ให้ลุ่มหลงไปตามวัตถุ
และสังคมที่แปรเปลี่ยน...
ปล่อยวาง...ไม่ยึดถือ
คิดดี พูดดี ทำดี
แค่นี้ก็จะพบสุขจริงๆ