7 เมษายน 2550 12:30 น.
ครูพิม
วันต้องจ่าย ค่าระดม ทรัพยากร
แม่เดือดร้อน พ่อลำเค็ญ เห็นแล้วหนอ
เก็บเงินมา เพื่อใช้จ่าย วันที่รอ
ลูกของพ่อ เข้าโรงเรียน พากเพียรกัน
แม่กำเงิน ก้อนสุดท้าย ในเดือนนี้
เงินที่มี เก็บกำไว้ ให้ลูกนั่น
เจ้าเด็กน้อย จะรู้ไหม..เหงื่อใครกัน
คืนและวัน..อดและออม แม่ยอมพลี
จะกินขนม อร่อย..พลอยคิดถึง
ลูกสาวซึ่ง อยู่บ้านนา ห่างมานี่
ทำงานใน เมืองใหญ่ รายได้มี
ก็พอที่ ส่งให้ ลูกได้เรียน
ทางโรงเรียน เรียกเก็บเงิน ระดมทุน
เพื่ออุดหนุน การศึกษา ด้านอ่านเขียน
ขอเถิดนะ ลูกเอ๋ย ตั้งใจเรียน
ขยันเพียร....แม้เหนื่อยท้อ..พ่อยอมทน
2 เมษายน 2550 14:17 น.
ครูพิม
สบายดีหรือไหมพี่ชายจ๋า
ทำงานมานานปีพี่รวยไหม
ครอบครัวพี่มีสุขหรืออย่างไร
ช่วยขานไขส่งข่าวมาอย่าปิดบัง
ปิดเทอมนี้น้องต้องลาพี่กลับบ้าน
ต้องหอบงานกองใหญ่แบกใส่หลัง
พี่ทำงานต้องรอบคอบชอบระวัง
เดี๋ยวพลาดพลั้งโดนนายด่าขายหน้าเอา
พักผ่อนบ้างนะพี่น้องนี้ห่วง
งานทั้งปวงก็ทำด้วยช่วยคลายเหงา
พาน้องแฝดไปเที่ยวบ้างอย่าดูเบา
จิตซบเซา..อาจสดชื่น..ทุกคืนวัน
30 มีนาคม 2550 09:43 น.
ครูพิม
มองท้องฟ้าคืนนี้ดูเงียบเหงา
แลดูเศร้าคืนนี้มีเพียงฉัน
มองท้องฟ้าคืนนี้ไม่มีจันทร์
เหมือนตัวฉันคืนนี้ไม่มีใคร
ดาราพราวสกาวฟ้าครามืดค่ำ
ยังจดจำคำหวานที่ขานไข
เขาลืมแล้วสิ้นรักสิ้นเยื่อใย
จึงหนาวใน..ใจนี้..มิเสื่อมเลย
จึงฝากดาวเกลื่อนฟ้าเวลานี้
ฝากวจีวอนว่าพี่ยาเอ๋ย
โปรดส่งรักส่งใจให้เหมือนเคย
อย่าเลือนเลย..ราร้าง..ห่างกันไกล
เหงานะ...คนดี...น้องนี้เหงา
ลมแผ่วเบา...ก็สะท้าน...เกินต้านไหว
อ้อมกอดพี่...เคยอุ่น...ละมุนละไม
อ้อมกอดใจ...ยังเพ้อ..ละเมอคอย..
๓๐ มีนาคม ๒๕๕๐
29 มีนาคม 2550 09:45 น.
ครูพิม
เหล่านักเรียน ของครู อยู่ที่ไหน
วันรวมใจ คืนสู่เหย้า เฝ้าฝันถึง
ศิษย์ทั้งหลาย ชายหญิง ให้คำนึง
ว่าครั้งหนึ่ง ที่แห่งนี้..นั้นมีคุณ
การจัดงาน ครั้งนี้ มีความหมาย
ระดมทุน ครั้งใหญ่ ไว้อุดหนุน
จัดซื้อคอม ให้น้องน้อง ต้องการุณย์
วานแม่คุณ พ่อคุณ..ช่วยจุนเจือ
วันสงกรานต์ มาพร้อมกัน ลานสักเดียว
ที่เคยเคี่ยว ดุด่า..ว่าเจ้าเสือ
ชอบโดดร่ม...ปีนรั้วข้าม...ตามเป็นเบือ
พวกเธอเบื่อ...ครูบ่น...ยังทนฟัง
มารวมตัว รวมใจ ในวันนี้
ที่สิบสอง...เมษา...อย่าลืมหลัง
เป็นวันที่...กรมท่าเหลือง..รวมพลัง
ร่วมก่อตั้ง..องค์ผ้าป่า..สามัคคี..
๒๙ มีนาคม ๒๕๕๐
28 มีนาคม 2550 10:00 น.
ครูพิม
สองฝากฝั่งนทียังมีรัก
พี่น้องจักร่วมสร้างสรรค์สัมพันธ์สาน
ประเพณีสองฝั่งแต่บรรพกาล
เราลูกหลานสืบทอดตลอดมา
จะลงแขกช่วยงานก็วานบอก
จะออกเรือนแต่งกันนั่นแหละหนา
ก็แค่บอกส่งข่าวเราก็มา
ฉลองศรัทธาร่วมยินดีพี่น้องกัน
บุญเดือนสี่รี่มาถึงเดือนหก
บุญบั้งไฟพี่ก็ยกมาสังสรรค์
พี่พายเรือข้ามฟากมาหาทุกวัน
สายสัมพันธ์น้องพี่มีเยื่อใย
แต่รักเราคราวนี้มีเรื่องเศร้า
มีข่าวเล่าแว่วมาพาหวั่นไหว
พี่พบสาว...สาวสวย..รวยกว่าใคร
น้องคนไกล..ฟากฝั่งฝัน....นั้นต้องตรม
ฝากฝั่งน้ำ..ริมนที..ที่เก่าเก่า
มองรักเรา..ที่เคยชื่น..กลับขื่นขม
ฝากใจช้ำ..ลอยไปพร้อม..ความตรอมตรม
ให้จ่อมจม...ลงแม่โขง...ตรงที่เดิม..
๒๘ มีนาคม ๒๕๕๐
แก่งคุดคู้ยามเช้า..