5 กันยายน 2550 21:00 น.
ครูพิม
หอบการบ้านกองใหญ่เอาไปตรวจ
ต้องขมวดแนะนำเฝ้าพร่ำสอน
เจ้าทำผิดจิตใจครูสู้อาทร
กลัวเจ้าอ่อนเรียนรู้สู่สังคม
ยามค่ำคืนคิดการอ่านวางแผน
ต้องวางแปลนกิจกรรมให้เหมาะสม
ลำดับขั้นตามทฤษฎีที่นิยม
เขาชื่นชมบูรณาการงานของครู
พาเจ้าทำโครงงานคิดการใหญ่
คว้าด้วยใจคิดค้นพ้นอดสู
ทำงานเป็นขั้นตอนนะโฉมตรู
เจ้างามหรูครูยินดีที่เกิดงาน
ต่างก็ลงมือช่วยด้วยมุ่งมั่น
หน้าที่นั้นรู้แบ่งแจ้งประสาน
หัวหน้ากลุ่มวางแผนเป็นแกนงาน
ผลจึงผ่านงานจึงงามตามต้องการ..
เหนื่อยแค่ไหนไม่อาจบ่นให้คนรู้
โปรดเอ็นดูครูไทยด้วยช่วยสงสาร
ครูสร้างคนสร้างชาติมาแสนนาน
อย่ากล่าวขาน ติเตียนให้..ช้ำใจเลย...
๕ กันยายน ๒๕๕๐
4 กันยายน 2550 19:41 น.
ครูพิม
ข้างนอกงามทรามข้างในมีให้เห็น
ข้างนอกเย็นข้างในร้อนจนอ่อนไหว
ข้างนอกวุ่นละมุนหวานด้านข้างใน
ข้างนอกใสแต่ข้างในดุจใส่เกลือ
ข้างนอกยิ้มข้างในหมองจึงร้องไห้
ข้างนอกไร้ข้างในสวยเพื่อช่วยเหลือ
ข้างนอกแล้งข้างในร้างบ้างจุนเจือ
ข้างนอกเบื่อข้างในชอบมอบแก่กัน
ข้างนอกชมข้างในชังยังมีอยู่
ข้างนอกรู้ข้างในเขลาเศร้ามหันต์
ข้างนอกสุขข้างในทุกข์จาบัลย์
ข้างนอกนั้นบอกไม่ได้เรื่องใจตน
ข้างนอกดีข้างในช้ำระกำแล้ว
ข้างนอกแห้วข้างในบ่มจมสับสน
ข้างนอกจ้าข้างในมัวสลัวจน
ข้างนอกทนข้างในท้อ....ต่อชะตา
ข้างนอกสวยข้างในงามตามลิขิต
คงพิชิตฝันงามได้ไม่กังขา
ข้างนอกก้าวข้างในย่างตามศรัทธา
สู่ปลายฟ้าตามฝันสวย..ไปด้วยกัน..
๔ กันยายน ๒๕๕๐
3 กันยายน 2550 16:38 น.
ครูพิม
ถามใจตัวกลัวอะไรในวันนี้
ทุกสิ่งที่ผ่านเลยเคยได้เห็น
ปัญหามีมากมายหลายประเด็น
ใจลำเค็ญก็เคยสู้อยู่ลำพัง
สุขเคยผ่านวันเคยชื่นตื่นยิ้มสู้
เราต้องอยู่ด้วยศักดิ์ศรีมีความหวัง
กี่ท้อแล้วใจล้าพะว้าพะวัง
ทุกสิ่งยั้งอยู่ได้ด้วยใจตน
เคยหัวร่อต่อวันอันแสนสุข
เคยสนุกกับงานผ่านสับสน
เคยพบเห็นมากมายหลายผู้คน
เคยผ่านพ้นห้วงเหวบ้างเป็นบางครา
ผ่านมาแล้วมากมายหลากหลายเรื่อง
ทั้งฟูเฟื่องจ่อมจมตรมนักหนา
มีสติมุ่งมั่นในศรัทธา
จึงฟันฝ่าเรื่องวุ่นวายได้ด้วยดี
ถามใจตัวกลัวอะไร?
จึงตอบได้ไม่กลัวอะไรนี่
มีความสุขกับวันที่ฉันมี
ต่อแต่นี้จะฝังทุกข์สุขกับงาน..
๓ กันยายน ๒๕๕๐
ภาพจาก
www.o2blog.com/myblog/blog.php?month=9&year=2...
2 กันยายน 2550 13:10 น.
ครูพิม
แว่วเพลงรักทักมาว่าคิดถึง
แว่วเพลงซึ้งที่ส่งให้ห่วงใยฉัน
แว่วคำหวานบอกรักมาหาทุกวัน
โอบกอดกันที่ใจที่ให้มีแรง
เพลงส่งข่าวว่าคนดีพี่ยังรัก
อบอุ่นนักรักร้อยถ้อยแถลง
ไม่ต้องเอื้อนวาจามาแจกแจง
สิ่งที่แจ้งประจักษ์ใจใช่ถ้อยคำ
เพียงแวะมาถามไถ่ในวันว่าง
นั่งข้างข้างคุยจ้อหัวเราะขำ
หลายเรื่องราวผ่านมาล้วนน่าจำ
ถ้อยลำนำขับกล่อมบ้างอย่าร้างนาน
เพียงอยู่ในสายตาว่ายังห่วง
ใจทั้งดวงยินดีมอบตอบคำขาน
ที่สงสัยหลายวันผ่านวันวาร
ว่างดวงมาลย์มอบใครให้เขาจอง
ใจดวงนี้มีรักประจักษ์แน่
มอบให้แด่คนดีไม่มีสอง
แม้นห่างตาแต่ใจใกล้เคียงครอง
กอดตระกองใจกัน..ไว้มั่นคง..
๒ กันยายน ๒๕๕๐
30 สิงหาคม 2550 07:36 น.
ครูพิม
ใจเอ๋ยใจใยเจ็บหนักยามรักร้าง
ใจอ้างว้างเหน็บเนื้อเพื่อตอกย้ำ
ใจเหว่ว้าอาลัยในน้ำคำ
ใจช่างดำลืมใจ..ใครอีกคน..
ใจอดทนได้ไหมใจเจ้าเอ๋ย
ใจที่เคยแกร่งกล้าท้าลมฝน
ใจที่มั่นคงนักรักกมล
ใจเปี่ยมล้นด้วยรักภักดีกัน
ใจอย่าล้าอ่อนแรงแห้งหายเหือด
ใจโดนเชือดเลือดล้นจนโศกศัลย์
ใจเจ้าเอ๋ยถ้าล้มตรมอีกวัน
ใจเจ้านั้นคงโศการ่ำอาลัย
ใจที่ท้อหมองไหม้ร่ำไห้หา
ใจที่ล้าเขาไม่เห็นจะขานไข
ใจอีกดวงเขานี้มีที่ไป
ใจอีกใจจึงเจ็บช้ำทนกล้ำกลืน
ใจบอกใจให้เข็มแข็งเติมแรงต้าน
ใจที่ด้านเพราะเจ็บช้ำจำทนฝืน
ใจที่รอผ่านวันและผ่านคืน
ใจคงชื่นตื่นมารับ...กับตะวัน
๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๐
ใจเราก็เลือดก้อนหนึ่งเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
และสิ่งที่มากระทบทั้งสิ้น..
เราจะอยู่เพื่อนคนที่เรารักและรักเรา
อย่าท้อนะ...
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
3790
