11 พฤศจิกายน 2550 22:03 น.
ครูพิม
อยู่บ้านนอกแดนไพรไกลปืนเที่ยง
ยินแต่เสียงเรไรในคืนค่ำ
วันนี้ครูสอนเรื่องเมืองสวยล้ำ
นักเรียนจำจินตการผ่านประเด็น
เจ้าพระยาเป็นอย่างไรก็ไม่รู้
รถไฟฟ้าที่วิ่งอยู่มิเคยเห็น
เคเอฟซีกินอย่างไรกินไม่เป็น
ทุกเช้าเย็นเห็นท้องทุ่งห่างกรุงไกร
ครูสังคมชมเมืองกรุงรุ่งเรืองนัก
ในใจจักอยากเห็นเช่นคำไข
อยากนั่งรถไฟฟ้าอ่าอำไพ
แล้วเลี้ยวไปเที่ยวสยามนามระบือ
จะให้ครูพาไปไหว้พระแก้ว
สว่างแล้วใคร่สำราญอ่านหนังสือ
หอสมุดแห่งชาติคนร่ำลือ
แหล่งรวมสื่ออยากเห็นเป็นอย่างไร
เห็มเอ็มเคน่าทานผ่านจอสี
ครูคนดีช่วยเลี้ยงจะได้ไหม
เบื่อแกงคั่วกะปอมอ่อมเห็ดไค
ต้มปลาไหลแกงมะเขือเบื่อแล้วครู
อยากจะชิมพิซซ่าหน้าผสม
อยากจะชมแสงสีที่สวยหรู
อยากนั่งรถชมเมืองฟ้าคงน่าดู
ช่วยเติมฝันให้หนู...ผู้ห่างไกล
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
9 พฤศจิกายน 2550 22:16 น.
ครูพิม
ริมฝั่งโขงโยงรักจากฝั่งโขง
ที่เชื่อมโยงโยงสายใยฝากใจถึง
คำนึงรักรักมากหากคำนึง
ใจดวงหนึ่งหนึ่งดวงไม่ลวงใคร
รอคนจริงจริงใจจะให้รัก
รอคนภักดิ์ภักดีมั่นไม่หวั่นไหว
รอคนดีดียลทนรอใจ
รอเพียงให้ให้เพียงรักอีกสักครา
หนาวหัวใจใจหญิงยิ่งเหน็บหนาว
หัวใจสาวสาวรอพ้อหน่อยหนา
หัวใจพี่พี่อยู่ไหนไม่เห็นมา
เก็บสัญญาสัญญาใจให้เพียงคุณ
พลิ้วลมหนาวหนาวหนักทักมาแล้ว
ลมหนาวแผ่วแผ่วไกลใจว้าวุ่น
คิดถึงไอไออุ่นรักจักละมุน
คิดถึงแขนแขนเคยหนุนยังอุ่นใจ
อยากให้รู้รู้ใจนี้ที่คงมั่น
คืนและวันวันที่รอพอทนไหว
วันพี่กลับกลับบ้านที่ห่างไกล
จะโอบใจใจโอบอุ่น...กรุ่นรักเรา
๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
8 พฤศจิกายน 2550 10:53 น.
ครูพิม
ความรักจรรโลงโลก
ทุกข์หายโศกโลกสดใส
มีรักคอยห่มใจ
หายโศกแท้อย่างแน่นอน
ความรักคือการให้
คอยห่วงใยใคร่อาทร
ทุกข์ใดที่บั่นทอน
รักสร้างแรงแห่งศรัทธา
ผู้ใดใฝ่หารัก
ต้องรู้จักแสวงหา
ตริตรองด้วยปัญญา
พบรักมั่นฝันงดงาม
ศิษย์เอ๋ยศิษย์ของครู
รักเจ้าอยู่ทุกโมงยาม
ห่วงใยใครติดตาม
คอยชี้แนะและตักเตือน
ขอเจ้าจงรักเรียน
ขยันเพียรนะดวงเดือน
ฝึกฝนอย่าแชเชือน
เจ้างดงามไปตามกาล
ขอพระคุ้มครองเจ้า
ทุกค่ำเช้าเจ้าเบิกบาน
ทุกข์ภัยอย่าแผ้วพาน
เป็นเด็กดี...ศรีชาติไทย..
๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
6 พฤศจิกายน 2550 07:58 น.
ครูพิม
หากมีคนรับประกันในวันนี้
ว่ายังมีชาติหน้าถ้าผิดหวัง
แม้นชาตินี้รักเราเขาทำพัง
น้องจะยังรอชาติหน้าถ้ามีจริง
แต่ไม่มีพยานใดให้คำตอบ
พอจะมอบความหวังใดให้ใจหญิง
แม้นหากมีชาติใหม่ได้พักพิง
จะรออิงแอบซบเพื่อพบกัน
ชาตินี้จึงขอทำดีนี้เพื่อรัก
ให้ประจักษ์ว่ารักมากจากใจฉัน
เป็นผู้คอยช่วยการงานสำคัญ
พร้อมฝ่าฟันขวากหนามยามท้อใจ
จะดูแลสำรับกับข้าวพร้อม
จะอดออมล้อมรักไม่ผลักไส
จะดูแลบ้านเรือนเป็นเพื่อนใจ
จะรับใช้เตรียมข้าวของที่ต้องการ
ยามเจ็บป่วยดูแลไม่แหห่าง
ยามอ้างว้างจะปลอบตอบคำขาน
ยามเงียบเหงาจะขับเพลงบรรเลงกานต์
ยามเบิกบานจะหัวร่อพอชื่นใจ
เพราะไม่มีพยานประกันว่า
ยังจะมีชาติหน้านั้นหรือไม่
จึงขอรักเพียงชาตินี้ตลอดไป
แต่ชาติใหม่...จะพบพราก...ยากยืนยัน...
๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
4 พฤศจิกายน 2550 10:59 น.
ครูพิม
ไม่อยากเป็นศรีใจคนหลายรัก
ไม่อยากจักเป็นหนึ่งซึ่งใจหมอง
ไม่อยากเป็นคนชั่วตัวสำรอง
ไม่อยากครองแต่เศร้าเหงาเดียวดาย
แม้นไม่อาจเป็นหนึ่งซึ่งใจภักดิ์
ก็จะหักใจละก่อนจะสาย
ไม่อยากเป็นมือสองจ้องทำลาย
และไม่หมายเป็นหนึ่งซึ่งต้องทน
เมื่อใจนี้มีเพียงหนึ่งพึงรักมั่น
ฤทัยนั้นแน่ใจไม่สับสน
จึงขอรักภักดีแม้พี่จน
ก็จะทนร่วมสร้างบนทางใจ
ทุกข์ไม่ท้อก้าวไปให้ถึงฝัน
สองใจนั้นก้าวมั่นไม่หวั่นไหว
จะเคียงข้างสร้างฝันทุกวันไป
ปัญหาใดไม่หวั่นใจมั่นคง
ยินดีกับรักนี้ที่มอบให้
ยินดีก้าวต่อไปใช่ใหลหลง
ยินดีวางดวงใจไม่พะวง
ยินดีตรงรักพี่...นี้คนเดียว...
๔ ตุลาคม ๒๕๕๐
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
8646
