4 กุมภาพันธ์ 2551 22:14 น.

รักมั่น...

ครูพิม

285462_2749370.jpg

เก็บคำหวานเอาไว้อย่าหมายหลอก
เก็บคำหยอกเอาไว้อย่าหมายหลอน
เก็บถ้อยคำเอาไว้อย่าหมายรอน
เก็บทุกตอนแห่งลวง....สู่ห้วงตรม

มอบความรักหวังดีพลีมอบให้
มอบดวงใจแห่งรักจักสุขสม
มอบความหวงห่วงใยให้เชยชม
มอบใจห่มหอมใจไว้เป็นทุน

รดรักด้วยห่วงใยถามไถ่ถึง
รดรักซึ้งด้วยไมตรีมีเกื้อหนุน
รดรักด้วยสัตย์ซื่อไว้ได้เจือจุน
รดรักคุณด้วยดูแลไม่แชเชือน

ถนอมรักของเราเก็บเอาไว้
ถนอมใจรักกันมั่นเสมือน
ดุจดารามิวายเว้นเป็นห่วงเดือน
อย่าร้างเรือนลับหายไปตามกาล

วันเวลาผ่านไปใจยังมั่น
ไม่มีวันลดเลือนเหมือนวันผ่าน
รักจะยิ่งคงมั่นกว่าวันวาน
ตราบเท่านานสานสัมพันธ์...จงมั่นใจ

				
1 กุมภาพันธ์ 2551 11:25 น.

..ฝนลา...น้ำตาครวญ..

ครูพิม

%E0%B8%9D%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B8%81%E0%
ฝนสั่งลาแล้วหนอพ้อลมหนาว
ต้องกายสาวสะท้านเกินต้านไหว
กระชับกอดตังเองด้วยเกรงใจ
ขออุ่นไอจากจิตตนคนกันเอง

กอดกระชับขวัญเจ้าเข้าแนบอก
เคยตระหนกขวัญเศร้าเขาข่มเหง
ปาดน้ำตาด้วยมือน้อยค่อยบรรเลง
เป็นบทเพลงหนาวหนาว...ว่าสาวครวญ

ขวัญเคยช้ำร่ำไห้จนใจท้อ
ขวัญจงต่อแรงใจในคืนหวน
ขวัญเจ้าเอยขวัญเจ้าข้าเฝ้าชวน
ขวัญรัญจวนโศกตรมให้ข่มใจ

บอกกับใจให้อดทนจนเข้มแข็ง
บอกกับใจให้สร้างแรงแห่งสดใส
บอกกับใจใจจ๋าอย่าห่างไกล
บอกกับใจให้ให้ศรัทธาอย่าสั่นคลอน

แม้นเหน็บหนาวเพียงใดใจคงมั่น
ไม่หวาดหวั่นมั่นใจมิถ่ายถอน
จะเก็บรักเก็บใจพร้อมใส่กลอน
มอบให้ตอน...พี่กลับ...รับคืนเรือน..

				
30 มกราคม 2551 06:37 น.

สรรพสิ่ง..ล้วนเตือนใจ..

ครูพิม


สรรพสิ่งมากมายล้วนได้เห็น
ความลำเค็ญยากแค้นแสนอดสู
หรือมากมีความสุขทุกฤดู
ใจย่อมรู้แก่ใจในตัวตน

สรรพสิ่งมากมายล้วนได้เห็น
ความเปลี่ยนเป็นสัจธรรมย้ำอีกหน
หากยึดมั่นนั้นหนาพาทุกข์ทน
อย่าสับสนพินิจดูคงรู้ดี

สรรพสิ่งมากมายให้เรียนรู้
เพื่อใจสู้ต่อศรัทธาต่อหน้าที่
แม้นมัวจมถมทับดับฤดี
แล้วจะมีวันใหม่อย่างไรกัน

สรรพสิ่งมากมายผ่านไปแล้ว
ยังเหลือแนวผ่านพ้นค้นหาฝัน
อุปสรรคมากมายหมายฟาดฟัน
ก็ห้ำหั่นผ่านแล้วแก้วยาใจ

สรรพสิ่งมากมายในวันนี้
ทุกสิ่งมีคุณค่าน่าเลื่อมใส
ขอเก็บเกี่ยวทุกเรื่องราวคราวผ่านไป
เพื่อเตือนใจ...คราท้อแท้...แพ้ชะตา..

				
27 มกราคม 2551 21:15 น.

...คือรัก..

ครูพิม

55491gv4.jpg
รักคือรัก
ใจประจักษ์รักมั่นฝันยังสวย
บนเส้นทางยาวไกลใคร่อำนวย
เราจึงช่วยสานรักร่วมถักทอ

รักคือรัก
กาลประจักษ์รักมั่นฉันเพียงขอ
โปรดเมตตาอย่าทำน้ำตาคลอ
เรือนยังรออุ่นรักให้พักพิง

รักคือรัก
ร่วมฟูมฟักปลูกไว้บนใจหญิง
แม้นจะร้างห่างไกลไม่ประวิง
มั่นคงยิ่งรักเดียวมิเกี่ยวใคร

รักคือรัก
ผูกสมัครรักเยือนไร้เงื่อนไข
จะร่วมทุกข์สุขสร้างบนทางใจ
ไม่ร้างไกลยึดมั่นคำสัญญา

รักคือรัก
ยินดีนักรักเดียวเที่ยวค้นหา
ยามทุกข์ท้อขอเพียงส่งเสียงมา
จะส่งใจไปหา...รักษาใจ..

				
19 มกราคม 2551 14:56 น.

...รอคอย..

ครูพิม


เย็นยะเยียบเงียบเหงาเราเคว้งคว้าง
ใจอ้างว้างทางใจใครแลเหลียว
ทนสิทนบอกใจแม้นดายเดียว
อย่าหมายเกี่ยวหมายข้องให้หมองใจ

มืดสนิทจิตเราเศร้าถนัด
จิตกระหวัดสับสนจนหวั่นไหว
ให้เหว่ว้าคราเพ้อมิเจอใคร
น้ำตาไหลรินรดหมดความอาย

มือหมายคว้าคว้ามิได้ดังใจหวัง
ทุกสิ่งพังแล้วไซร้ไร้ความหมาย
ที่เกี่ยวข้องหมองหม่นทนเดียวดาย
ด้วยรอบกาย....ว่างเปล่า...เศร้าวังเวง

ยินเสียงเพลงคล้ายคล้ายมิได้ยิน
น้ำตารินคล้ายคล้ายใครข่มเหง
บอกใจแกร่งคล้ายคล้ายใจนักเลง
บอกใจเก่งคล้ายคล้ายแรงใจมี

เย็นยะเยียบเงียบเหงากับเงารัก
แม้นประจักษ์แก่ใจว่าหน่ายหนี
แม้นรักหายไปนานผ่านขวบปี
แต่ใจนี้...ยังไม่ท้อ...เฝ้ารอคอย....

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟครูพิม
Lovings  ครูพิม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟครูพิม
Lovings  ครูพิม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงครูพิม