4 สิงหาคม 2551 12:21 น.
ครูพิม
Free Image Hosting and Photo Sharing
แว่วเพลงไพรค่อนคืนสะอื้นร่ำ
เหงากระหน่ำมาเยือนเหมือนเยาะหยัน
บนนภาดาราอยู่คู่ดวงจันทร์
แต่ตัวฉันอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
นกมีคู่อยู่เคียงบินเรียงร่อน
ถลาว่อนเล่นลมชมเวหา
หมู่ภมรดอมดมชมมาลา
ข้างกายาของเราไร้เงาเคียง
อ่านลำนำคลอเพลงบรรเลงแว่ว
สำเนียงแผ่วแผ่วหวานจากจานเสียง
เพลงรักบอกหยอกคล้ายสายสำเนียง
แต่เราเพียงลำพังฟังเดียวดาย
เสียงน้ำค้างหล่นพรมลมยามดึก
คะนึงนึกคนเก่าเขาลับหาย
ปล่อยเราเคว้งรอคอยดุจรอยทราย
ลบกลบกลายวาบวับกับคลื่นชล
แว่วเพลงไพรค่อนคืนสะอื้นอก
ขวัญตระหนกตกจริตคิดสับสน
ฤๅแพ้พิษความเหงาเร้ากมล
เถอะจะทนฟ้าใหม่...ส่องใจเรา..
Free Image Hosting and Photo Sharing
2 สิงหาคม 2551 09:52 น.
ครูพิม
ที่รัก
แม้นเหนื่อยนักพักบ้างบนทางฝัน
หลับตาลงตรงตักพักสักวัน
คอยแบ่งปันแรงใจให้ทุกครา
ที่รัก
อุปสรรคขวางกั้นใช่ปัญหา
แม้นยามท้อต่องานที่ผ่านมา
สติพาเห็นทางสว่างพลัน
ที่รัก
ใจคอยภักดิ์ดูแลมิแปรผัน
ปรารถนาเคียงใกล้ในทุกวัน
ห่มใจนั้นด้วยใจในราตรี
ที่รัก
อบอุ่นนักรักใคร่มิหน่ายหนี
แม้นเส้นทางห่างไกลเยื่อใยมี
โอบฤดีคราเหงาเศร้าเดียวดาย
ที่รัก
ส่งใจทัก..แต่เงียบไป..จนใจหาย
พลิ้วลมพัดเนื้อนวลป่วนมิวาย
กระชับกายด้วยอ้อมแขนแทนอ้อมใจ
ที่รัก
สายตาทักสาวอื่นชื่นใจไหม
สายตาที่จดจ้องมองสาวใด
อย่าเผลอไผลลืมฉันเท่านั้นพอ
ที่รัก
ปลายฟ้าจักแสนสวยด้วยคำขอ
สัญญาใจซื่อตรงปลงใจรอ
ที่ห้องหอ...แห่งรัก...ที่พักใจ
30 กรกฎาคม 2551 18:59 น.
ครูพิม
Recados, Gifs e Imagens no Glimboo.com
โอ้..ดวงดาวหนาวไหมในคืนหม่น
ยามลมฝนพัดอู้เจ้าอยู่ไหน
เมฆประโลมโฉมเจ้าหรืออย่างไร
เจ้ากลัวไหมอัสนีเขาบีฑา
ในคืนหม่นซ่อนกายใต้ผ้าห่ม
น้ำตาพรมแก้วนวลเพ้อครวญหา
ฟ้าคำรามกึกก้องท้องนภา
อัสนีบีฑาช่างน่ากลัว
กระชับกอดผ้าห่มข่มกลัวไว้
มองกอไผ่ลู่ลมล้มไปทั่ว
เงาทะมึนมืดมิดจิตหมองมัว
คืนฟ้ารั่วเราร้าง...คนข้างกาย
พายุร้ายกระหน่ำย้ำดวงจิต
ฤๅแพ้พิษริษยาน่าใจหาย
คราอ่อนแอแพ้ชีวิตจิตวุ่นวาย
มิเปล่าดายเพราะมีพี่นี้อยู่เคียง
แม้นอยู่ไกลใช่ห่างบนทางฝัน
ดูแลจันทร์นิ่มอนงค์แค่ส่งเสียง
แม้นมิได้ใกล้ชิดจิตส่งเพียง
ร้อยจำเรียงถ้อยคำย้ำห่วงใย
โอ้...ดวงดาวหนาวนักตระหนักแล้ว
ยามลมแผ่วต้องเนื้อเมื่อหลับใหล
คิดถึงอ้อมอกอุ่นละมุนละไม
กรุ่นกลิ่นไอรักซึ้ง...ยังตรึงทรวง
29 กรกฎาคม 2551 07:16 น.
ครูพิม
วัฒนธรรมล้ำค่าภาษาสาร
สื่อจดจารงานทุกอย่างที่สร้างสรรค์
ใช้ภาษาบันทึกตรึกตรองกัน
งานสำคัญพัฒนาก้าวหน้าไกล
“สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ”
ยกมือรับทายทักพักตร์สดใส
เพียงพบหน้าไหว้กันในทันใด
สื่อปราศรัยคือรอยพิมพ์ยิ้มงดงาม
“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณครับ”
น้ำเสียงจับพร้อมรอยยิ้มพิมพ์สยาม
ความช่วยเหลื่อเพื่อดูแลและติดตาม
ชนทุกนามรู้ใช้ได้สัมพันธ์
“ขอโทษค่ะ ขอโทษครับ”
สำนึกกับความผิดจึงขานไข
ยินสำเนียงอ่อนโยนจนอภัย
ความหมองใจลบเลือนเตือนจิตตน
วัฒนธรรมล้ำค่าภาษาสวย
อ่อนหวานด้วยบทกวีนี้อีกหน
สายสร้อยพจน์จดจารลานกมล
ไทยทุกคนรู้ค่าภาษาไทย
มาร่วมมือรักษ์ภาษาคุณค่าชาติ
เอกราชวัฒนธรรมนำสมัย
วรรณคดีนิทานงานวิจัย
บันทึกไว้ได้ศึกษาคุณค่างาน
จะพูดอ่านงานเขียนเพียรฝึกฝน
ทบทวนจนมั่นใจใช้สื่อสาร
ภาษาไทยงามงดพจมาน
ร่วมสืบสาน...คุณค่า...ภาษาไทย
27 กรกฎาคม 2551 09:50 น.
ครูพิม
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
เหนื่อยและล้าใช่ไหมไยเศร้าหมอง
น้ำตานองเพราะใคร ที่ไหนหนอ
รินน้ำตาให้หมดรดให้พอ
ฉันจะรอเคียงข้างบนทางใจ
ดวงตะวันส่องฟ้าครารุ่งสาง
โลกสว่างทุกชีวิตจิตเคลื่อนไหว
พลังน้อยถอยแรง แกร่งทันใด
ลุกขึ้นใหม่อีกครั้งหวังยังมี
เมื่อก้าวพลาดล้มลงใจคงรู้
มัวหดหู่ชีวิตเฉาไม่เข้าที่
เสียเวลาซังกะตายดูไม่ดี
ลุกเร็วรี่ตั้งต้นใหม่ไม่อับจน
เห็นตะวันนั่นไหม
ส่งพลังยิ่งใหญ่ไปทุกหน
ส่องสว่างทางใจให้ทุกคน
ธราดลพลันตื่นฟื้นชีวา
เคยผิดหวังท้อแท้แพ้ชีวิต
เคยก้าวผิดเป็นครูรู้เถิดหนา
หนึ่งชีวิตสั้นนักสู้สักครา
ที่ผ่านมาเป็นบทเรียนเพียรจดจำ
เก็บพลังสร้างแรงให้แกร่งกล้า
แม้นฝนฟ้าพายุร้ายมากรายกล้ำ
คงไม่นานผ่านพ้นที่ฝนพร่ำ
ตะวันนำแสงฉาบทาบอัมพร
อยากเข้มแข็งดุจตะวันของวันรุ่ง
ให้ใจมุ่งมั่นคงดุจสิงขร
ขอกอบเก็บสุรีย์แสงแห่งอัมพร
แม้นจะจรก็มาเยือนเหมือนเช่นเคย
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1045
