23 เมษายน 2546 14:39 น.
ครูบนดอย ( มส.)
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าดวงจิต
ขาดคนใกล้ชิดสนิทเสน่หา
อยู่คนเดียวแสนเปล่าเปลี่ยวอุรา
หยดน้ำตาตกในใจร้าวรอน
ท่ามกลางป่าเขาลำเนากว้าง
แสนอ้างว้างอยู่เดียวเปลี่ยวนักหนา
อยากมีคู่ใกล้ชิดทุกเพลา
คงจะพาใจสุขหมดทุกข์เอย
เหงาเหงาเศร้าใจนักหนา
ขาดคนเมตตาให้ความสุข
อยากมีรักจนเกิดเป็นความทุกข์
ไม่เคยมีความสุขในรักเลย
1 มีนาคม 2546 15:51 น.
ครูบนดอย ( มส.)
ป่าใหญ่ไพรกว้างห่างไกล ดั้นด้นบุกไปทุกที่
อาชีพเรือจ้างอย่างเรานี้ ต้องมีมานะพยายาม
อาจเหนื่อยอาจล้าไปบ้าง ตามบาทก้าวย่างตามวิถี
ขอสร้างกำลังใจให้น้องพี่ รวมพลังอันยิ่งใหญ่นี้เพื่อเด็กไทยครูบนดอย
1 มีนาคม 2546 15:42 น.
ครูบนดอย ( มส.)
แคบนักมักคับขยับยาก
กว้างมากไม่มีอะไรจะใส่สม
สูงนักมักลิ่วปลิวตามลม
ต่ำนักมักจมสู่บาดาล
หน้าส่วนตัว
826
