14 ตุลาคม 2554 19:24 น.
ครูทิพย์วลี ศรีคนกลอน
ดอกโศกเศร้า เหงาทรวง ล่วงลาลับ
ตะวันลับ ขอบฟ้า กาลเปลี่ยนสี
ดอกโศกล่วง หลายลับ ก็ยังมี
ดอกรักสี สดสวย มาอวยชัย
ดอกรักแท้ งดงาม ตามนิมิตร
หนึ่งดวงจิต โหยหา คราสับสน
ทั้งดอกโศก ดอกรัก มาปะปน
สื่อกมล ยอดรัก ที่ชักพา
ดอกโศกลับ ลาไป ไกลสุดโลก
ดอกรักโบก มือไหว ใจเฝ้าหา
มาครานี้ ดอกรัก ที่นำมา
สื่อนำพา ดอกรัก มาคู่ครอง
ดอกรักแท้ มีหนึ่ง ไม่มีสอง
จะคู่ครอง ร่วมเรียง เคียงข้างหมอน
มามอบรัก ภักดี ใฝ่ใจปรอง
ให้เราสอง รักมั่น ชั่วนิรันดร์ฯ
(..ทิพย์ กวีมีรัก..)
จากคำคมที่ว่า "ดอกโศก ย่อมมีวันโรยรา และมีดอกรักมาแทนที่เสมอ"
6 ตุลาคม 2554 18:51 น.
ครูทิพย์วลี ศรีคนกลอน
ผมต้องการลบกลอนที่โฟสทั้งหมด กรุณาลบให้ผมด้วยครับ
หรือลบผมออกจากระบบเลยก็ได้
หน้าส่วนตัว
2544
