สามปีที่ผ่านพ้น ยังซุกซนส่งเสียงใส มิแคล่วคล่องว่องไว แต่กายใจใช่อ่อนแอ เริ่มเรียนเขียนกอขอ กาพย์กลอนพอตามกระแส ด้วยรักจากดวงแด จึงด้นดั้นประพันธ์กานท์ หวังเพื่ออนุรักษ์ ร่วมทอถักรังสรรค์สาน จารึกตรึกจดจาร จรรโลงแจ้งจำเริญใจ ขอบคุณเพื่อนน้องพี่ ปลื้มฤดีจักหาไหน กรุ่นกรุ่นอวลอุ่นไอ บ้านกลอนไทยให้เอนอิง ยามกายใจอ่อนล้า แวะเวียนมาทั้งชายหญิง พำนักพักพึ่งพิง พบเพื่อนพ้องน้องพี่เอย