22 พฤศจิกายน 2552 19:04 น.
ครูกระดาษทราย
ตุ๊กตาบลายธ์
มองดูก็คล้าย กับคนนั้นหนา
ตัวเล็กหัวโต ไม่โยเยนา
กรอกตาไปมา น่ารักเอ็นดู
ช่างทำผมให้
อย่างทันสมัย ชุดก็สวยหรู
แต่งตัวไฮโซ เก๋โก้โฉมตรู
เห็นมีแต่ผู้ - หญิงบ่มีชาย
ด้วยทั้งเงินทอง
ท่านว่าเป็นของ หายากเพื่อนเอ๋ย
ถ้าลงทะเบียน เพื่อเรียนยอมเอย
ขนมนมเนย ซื้อไม่เสียดาย
จึงชมเฉยเฉย
อยากได้ทรามเชย มากอดเคียงกาย
ตุ๊กตาน่ารัก จำจักบ๊ายบาย
ดูรูปน้องบลายธ์ ไปก่อนแล้วกัน
ติดตามชมเรื่องของน้องบรายธ์ ได้ที่
http://www.leo-toy.com/product.detail_372206_th_1698500
20 พฤศจิกายน 2552 07:53 น.
ครูกระดาษทราย
ยามเย็นจวนย่ำค่ำมา อยุธยา
ชื่นชมโบราณสถาน
เจดีย์องค์เก่าเนานาน งดงามตระการ
แมกไม้รายรอบงามตา
แสงไฟสาดส่องต้องมา เสมือนทองทา
วาววับประดับธานี
อยุธยาราตรี ดลดวงฤดี
คำนึงถึงแดนสวรรค์
ซึ่งปวงเทพไท้เทวัญ สถิตรวมกัน
ปกป้องคุ้มครองนคร
ให้เหล่าพสกนิกร สุขสโมสร
ไร้ทุกข์ไร้โศกโรคภัย
จักสร้างรังสรรค์อันใด ประสบโชคชัย
สมหวังดังจินตนา
เดินเดินเพลิดเพลินอุรา จวนได้เพลา
จำใจจำพรากจากจร
ขอคุณพระประทานพร แก่เพื่อนนักกลอน
ให้ท่านพบสิ่งดีเทอญ
18 พฤศจิกายน 2552 07:53 น.
ครูกระดาษทราย
เขียนเรื่องน้องหมา
มีคนบ่นหา เจ้าแมวสามสี
มันแสนซุกซน วิ่งชนนั่นนี่
ทิชชู่กลมดี กลิ้งเล่นเย็นใจ
เจ้าแมวจอมยุ่ง
ชอบนอนในถุง พลาสติกใส
เห็นถุงวางอยู่ มิรู้เป็นไร
วิ่งตรงเข้าไป ซุกกายลงนอน
ชอบเล่นซ่อนหา
เห็นฉันเดินมา ยื่นขาแขนก่อน
แล้วกระโดดจับ แกล้งงับงาบกร
ทำเสียงออดอ้อน วอนคำจำนรรจ์
ทิวาราตรี
เจ้าแมวตัวดี มีแต่สุขสันต์
จะกินจะนอน อาทรเอื้อมัน
หยอกเย้าทุกวัน ด้วยรักเมตตา
17 พฤศจิกายน 2552 08:11 น.
ครูกระดาษทราย
ดุ๊กดิ๊กคือชื่อผมตัวกลมเล็ก
ผมเป็นเด็กจอมซนไม่ทนเฉย
ชอบวิ่งเล่นเป็นสุขสนุกเอย
ผมไม่เคยอยู่นิ่งยิ่งซุกซน
ชอบแทะกัดผนังห้องหนังสือ
เหมือนจะดื้อแม่ก็ไม่ว่าสักหน
ท่านใจดีมีเมตตากะทุกคน
มิเคยบ่นผมจึงรักแสนภักดี
เมื่อแม่ไปทำงานผมก็เหงา
ไม่มีเพื่อนนั่งเศร้ามิสุขี
รอเมื่อไหร่จะกลับมาสักที
ผมวิ่งรี่หอมแก้มหน่อยค่อยสุขใจ
14 พฤศจิกายน 2552 13:33 น.
ครูกระดาษทราย
แต่ก่อน.....
สำลีน่าสงสาร
ไม่มีบ้านเป็นหมาหอ
สีสันนั้นมอซอ
อยู่ ม.ข. มานานนม
นักศึกษามาเช่า
สำลีเจ้าขอขนม
แบ่งปันทั่วทุกคน
ช่วยเจือจานอาหารมัน
น้องอ้นคนเบื่อหมา
ย้ายเข้ามาเช่าหอนั้น
จำใจเลี้ยงไปครัน
ยิ่งนานวันผูกพันใจ
พอเรียนจบ ป.โท
เพื่อนเฮโลแยกย้ายไป
แต่นี้ไม่มีใคร
เลี้ยงสำลีหนีหมดนา
น้องอ้นอุ้มมาบ้าน
ให้อาหารแก่น้องหมา
เจ็บไข้ได้เยียวยา
พานอนข้างไม่ห่างไกล
วันนั้นฉันยั่วเย้า
ว่าขอเจ้าหมาได้ไหม
อ้นบอกต้องทำใจ
ให้ไม่ได้เพราะรักมัน
บัดนี้.....
สำลีมีเจ้าของ
เลยไม่ต้องเศร้าโศกศัลย์
มีสุขทุกคืนวัน
เพราะน้องอ้นคนใจดี
Calendar
Lovers
14 คน เลิฟครูกระดาษทราย
หน้าส่วนตัว
6846
