12 มิถุนายน 2551 15:56 น.
ครูกระดาษทราย
ขอต้อนรับน้องใหม่จากใจพี่
เป็นเกียรติศรี มศว. ก่อสร้างสรรค์
เป็นพี่น้องกลมเกลียวเกี่ยวสัมพันธ์
ร้อยรวมรักสถาบันอันทรงคุณ
มาเป็นศิษย์ร่วมอาจารย์ประสานมิตร
ท่านเจือจิตโอบเอื้อกอปรเกื้อหนุน
มีสิ่งใดขาดเหลือพร้อมเจือจุน
น้องจงอยู่อย่างอบอุ่นทั้งกายใจ
ยามย่างก้าวเข้ามาอย่าย่อท้อ
จงก้าวต่อไปข้างหน้าอย่าหวั่นไหว
ปริญญา กศ.ม.ก็ไม่ไกล
พี่ขอให้น้องสมหวังดังหมายปอง
เราจะได้นำความรู้ที่ครูให้
พัฒนาไทยคุณแผ่นดินตอบสนอง
สังคมไทยได้ฟูเฟื่องสมเมืองทอง
ตามครรลองเราน้องพี่ปณิธาน
12 มิถุนายน 2551 12:23 น.
ครูกระดาษทราย
ยอกรประณมกราบ
ศิโรราบพระคุณครู
ศิลป์ศาสตร์ปราดเปรื่องรู้
ท่านประสิทธิ์ประสาทมา
ดุจเทียนทองส่องสว่าง
แจ่มกระจ่างทั่วทิศา
ศิษย์ดีมีปัญญา
พัฒนาชีวาไกล
สอนสั่งด้วยดวงจิต
ครูอุทิศทั้งกายใจ
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยปานใด
ไม่ท้องานสานสร้างคน
ขอพรพระไตรรัตน์
จงพิพัฒน์พิบูลผล
ประทานบันดาลดล
ท่านสุขสันต์นิรันดร์เทอญ
10 มิถุนายน 2551 19:22 น.
ครูกระดาษทราย
สวนหน้าบ้าน นั้นมีต้น นนทรีใหญ่
ได้แกว่งไกว โลชิงช้า กะเจ้าหมี
ใต้ร่มเงา พฤกษา พาเปรมปรีดิ์
แสงรวี อ่อนอ่อน ไม่ร้อนรน
อยากย้อนมา หาต้นไม้ ในวันเก่า
แต่น่าเศร้า มองเงาไม้ ไม่เห็นหน
เขาปลูกตึก แทนต้นไม้ ไยชอบกล
ท้องถนน มีรถรา ชิงช้า...หายไป
10 มิถุนายน 2551 19:06 น.
ครูกระดาษทราย
ช่วงวันหยุด สุดสุขใจ ให้คิดถึง
ในครั้งหนึ่ง เมื่อเยาว์วัย ใจสุขสันต์
แม่พาเพลิน เดินชมสวน ล้วนพืชพันธุ์
ใบดอกนั้น ดาษดื่น ชื่นใจกาย
ได้เป่าฟอง สบู่ อยู่ใกล้ใกล้
ฟองเล็กใหญ่ ลอยล่อง แล้วลับหาย
แดดทอแสง ส่องวาวแวว พร่างแพรวพราย
ณ ยามบ่าย ในสวนศรี มีสุขเอย
8 มิถุนายน 2551 17:35 น.
ครูกระดาษทราย
ฉันมองไปไกลสุดตาอีกท่าฝั่ง
คุณครูยังแจวเรือถ่อไม่ท้อถอย
กาลเวลาผ่านไปนานไม่น้อย
ศิษย์ยังคอยครูส่งตรงฝั่งชล
คุณครูขาเหนื่อยไหมในวันนี้
ฟ้าเปลี่ยนสีความหม่นหมองของเมฆฝน
เข้าคุกคามตามศิษย์มิดมืดมน
ศิษย์รอคนนำทางสว่างมา
ด้วยสังคมปัจจุบันมันไม่ไหว
มีกลิ่นไอเน่าเหม็นเป็นสุขา
เศรษฐกิจฝืดเคืองเรื่องเงินตรา
ทั้งราคาข้าวของจ้องจะแพง
ทั้งการเมืองเรื่องร้อนไม่ผ่อนผัน
ต่างประจัญโจมจู่ดูกำแหง
ศิษย์อึดอัดขัดใจไหวระแวง
ถูกทิ่มแทงตอกย้ำต่ำราคา
คุณครูขาอย่าล้าหนีหน้าหาย
ศิษย์คงตายถ้าไร้ครูรู้ไหมหนา
เมื่อเติบใหญ่ศิษย์นี้มีวิชา
จะใช้แต่ปัญญาพาชาติเจริญ