18 สิงหาคม 2553 08:05 น.
ครูกระดาษทราย
โอ้อรุณ
โลกอบอุ่นสุรีย์ฉาย
น้ำค้างพรมพร่างพราย
ย่างยามสายหายเหือดลา
โหยหิว
ท้องไส้กิ่วเลยล่ะหนา
โจ๊กร้อนก่อนลายตา
น้ำเต้าหู้ดูเข้าที
อิ่มจัง
มีพลังช่างสุขี
สนทนาพาที
พบน้องพี่ที่ทำงาน
เข้าแถว
เตรียมตัวแล้วระฆังขาน
พานักเรียนเขียนอ่าน
ทำรายงานการวิชา
ลาก่อน
ต้องจำจรนะเพื่อนจ๋า
พักเที่ยงแล้วจะมา
สุขหรรษากับการงาน
13 สิงหาคม 2553 17:59 น.
ครูกระดาษทราย
ครูขอชื่นชมศิษย์จากจิตยิ่ง
ยอดเยี่ยมจริงเกียรตินิยมสมศักดิ์ศรี
เป็นบัณฑิตจุฬาพายินดี
ครุศาสตร์ดนตรีมีฝีมือ
จะคิดทำสิ่งใดให้ก้าวหน้า
เป็นมหาบัณฑิตศิษย์นับถือ
เป็น Doctor ปราดเปรื่องชนเลื่องลือ
จงมีชื่อเสียงยศปรากฏไกล
ขอจงนำความรู้สู้ศึกษา
พัฒนาอนาคตชาติสดใส
สำหรับครูขอเป็นกำลังใจ
ส่งเสริมให้ศิษย์สมหวังดังต้องการ
10 สิงหาคม 2553 10:58 น.
ครูกระดาษทราย
แม่ตื่นพร้อมรอยยิ้มพริ้มยามเช้า
แล้วท่านเข้ามาปลุกลูกสุขสันต์
แหละไม่เคยหายห่างข้างเคียงกัน
ด้วยเธอนั้นว่าคือนางฟ้าประจำใจ
แม่นำนมอุ่นล้ำค่ามาให้ดื่ม
มิเลือนลืมนอกบ้านเราหนาวเพียงไหน
แม่มาส่งที่โรงเรียนพากเพียรไป
แม่ของฉันยิ่งใหญ่ในโลกา
แม่สร้างความรู้สึกแก่ลูกยิ่ง
ว่าลูกทำได้ทุกสิ่งปรารถนา
ต่างอยู่ดีมีสุขทุกวันมา
อื่นใดหนาจะเทียมเท่าเราเปรมปรีดิ์
เมื่อโรงเรียนเลิกแล้วแม่รออยู่
หน้าประตูต่างพบมารดาพาสุขี
กลับถึงบ้านพร้อมกันทุกวันมี
อาหารที่อร่อยแท้แม่ทำเอง
ลูกไม่ยอมอาบน้ำทำวิ่งหลบ
แม่สยบวิ่งจับกระฉับกระเฉง
ที่จริงนั้นฉันทำได้ด้วยตนเอง
คุณแม่เก่งเจ๋งจนใครไม่เทียมทัน
เมื่อแม่พาเข้านอนก็อ้อนออด
อิงโอบกอดด้วยรักภักดืจอมขวัญ
พร้อมทั้งเล่านิทานสานสัมพันธ์
เรื่องเจ้าหญิงเฉิดฉันอันแสนไกล
ลุกอบอุ่นในชีวีมิอยากห่าง
อยากให้แม่นอนข้างข้างยามหลับใหล
ขับกล่อมลูก ณ นิทราตลอดไป
ช่างโชคดีกระไรใกล้แม่เรา
ทว่าฉันตื่นขึ้นมาทิวาสว่าง
แสนอ้างว้างไม่มีท่านพลันหงอยเหงา
แหละรับรู้มิมีแม่แม้เพียงเงา
เด็กกำพร้าอย่างเราเศร้าใจกาย
ฉันเริ่มต้นบนความฝันอันเลือนพร่า
ยากเยียวยาสุดสลดหมดความหมาย
ก็หวังไว้ในข้างหน้าฟ้าเพริศพราย
ทอประกายมีแม่มาน่าอัศจรรย์
4 สิงหาคม 2553 23:35 น.
ครูกระดาษทราย
แม่ของฉันคือผู้ให้ใหญ่หลวงยิ่ง
ท่านบันดาลทุกสิ่งปรารถนา
ลูกขอตั้งจิตมั่นกตัญญุตา
ทดแทนคุณมารดาผู้ปรานี
แม่จ๋าแม่เมื่อลูกเยาว์เฝ้าสอนสั่ง
ลูกพร้อมพรั่งทั้งกายใจสุขี
แม้มิมีแม่โอบอุ้มคุ้มชีวี
ลูกคนนี้จะเป็นเช่นใดกัน
ด้วยแม่ให้ความสุขคลายทุกข์ร้อน
เอื้ออาทรหาใครเยี่ยมเทียมแม่ฉัน
พระคุณแม่นั้นล้ำค่ากว่าจำนรรจ์
ทุกคืนวันลูกคำนึงถึงคุณา
แม่จ๋าแม่วันนี้ลูกเติบใหญ่
ยืนหยัดได้มั่นคงแน่แล้วแม่จ๋า
ขอดูแลแม่ดั่งแม่เลี้ยงลูกมา
รักบูชาชนนีแสนดีเอย