28 สิงหาคม 2551 17:08 น.
ครูกระดาษทราย
.
ผู้จุดประกายฝัน
ให้ศิษย์นั้นเร่งศึกษา
ใช่ใครที่ไหนนา
(ดร.)พาสนาที่แสนดี
เหมือนฝนหล่นจากฟ้า
ประโลมหล้าพาสุขี
สดชื่นปฐพี
ณ ฤดีมีสุขครัน
ดีใจได้พบพาน
มีอาจารย์สานสุขสันต์
แสนรักแสนผูกพัน
ห่างกายไม่คลายใจ
ไม่รู้จะขอบคุณ
ความการุญวิธีไหน
ไม่รู้ทำอย่างไร
ในหทัยยังตรึงตรา
ขอพรพุทธองค์
ให้ครูจงสุขหรรษา
สมหวังดังอุรา
ปรารถนาทุกประการ
27 สิงหาคม 2551 07:14 น.
ครูกระดาษทราย
เมื่อยังเยาว์เราเป็นเด็กเล็กนักหนา
มีแมวมาจับหนูให้ชื่อไอ้แจ๋ว
ขนสีดำลายขาวตาวาวแวว
ร้องเสียงแจ้วอ้อนออดพลอดวาจา
วันหนึ่งพ่อแม่หนูไม่อยู่บ้าน
ฉันจักการอุ้มไอ้แจ๋วแล้วมองหา
หยิบจานข้าวคลุกเคล้าด้วยเนื้อปลา
แล้วนำมาให้เนื้อนิ่มกินอิ่มไป
ยังไม่พอรอสักครู่มองดูเหมียว
ตัวเหม็นเปรี้ยวชอบกลปนสงสัย
นี่เหม็นแมวหรือเหม็นเราไม่เข้าใจ
แจ๋วแน่ไซร้ไม่อาบน้ำมาสามปี
จึงอุ้มแมวมาข้างตุ่มกลุ้มใจนัก
ดิ้นขลุกขลักอยู่ได้เหมียวเดี๋ยวอย่าหนี
หยิบขันน้ำนำรดราดไม่รอรี
เดอร์มาพอนขวดนั้นฉันแบ่งปัน
แจ๋วตาเหลือกกระเสือกกระสนบ่นเหมียว! หง่าว!
กางเล็บเท้าข่วนขาแขนแสนแสบสัน
มือปล่อยแมวแล้วร้องร่ำพร่ำรำพัน
ไม่รักฉันเสียแล้วเจ้าแมวลาย
แม่กลับมาแมวโดนด่าว่าข่วนน้อง
แมวไม่ฟ้องสักคำช้ำใจหลาย
ได้ยาหม่องตราลิงของพี่ชาย
ทาถูกายให้ทุเลานั่งเศร้าครัน
ขออโหสิกรรมนะแมวเอ๋ย
อย่าจองเวรกันเลยอภัยฉัน
ที่ทำไปไม่ได้หวังซึ่งรางวัล
เพียงเจ้านั้นสะอาดหอมกอดดอมดม
: เพลง: แมวเหมียว ..ศิลปิน : 2 become 1
24 สิงหาคม 2551 16:38 น.
ครูกระดาษทราย
วัดแถวบ้านมีงานฝังลูกนิมิต
ฉันตัวนิดไปปิดทองปองสุขสันต์
ทำบุญเสร็จพี่เขาซื้อขนมกัน
ส่วนลูกโป่งสวรรค์ฉันเลือกมา
เดินถือลูกโป่งไปใจเป็นสุข
ร้องเพลงเล่นอย่างสนุกไร้ทุกขา
เดินไม่นานก็ร้องเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
พี่ชายพาขี่คอเหมือนพ่อเรา
ระหว่างทางลูกโป่งหลุดลอยล่องฟ้า
ร้องไห้จ้าอาลัยด้วยใจเหงา
ลูกโป่งติดต้นไม้สูงไม่เบา
พี่ชายเรารีบปีนไปเก็บให้ทัน
น้องยิ้มย่องผ่องใสในใบหน้า
คราบน้ำตายังไม่หายคลายโศกศัลย์
พี่ชายคอยเอาใจใส่ทุกวัน
คุณพ่อฉันนั้นก็ดีเหมือนพี่ชาย
ขอบคุณพี่ชายแสนดีที่คอยห่วง
วันคืนล่วงเลยไปไม่เลือนหาย
ยังรักและเคารพพี่มิเสื่อมคลาย
ด้วยร่วมสายโลหิตจิตผูกพัน
เพลง พี่ชายที่แสนดี (อุ้ย รวิวรรณ จินดา)
23 สิงหาคม 2551 14:32 น.
ครูกระดาษทราย
ในวันหยุดของเรานี้มิมีเหงา
เพราะงานเข้ามากล้นพอทนไหว
ตอนเช้าเปิดก๊อกน้ำนำสายยางไป
รดต้นไม้ให้ชุ่มชื้นผืนโลกา
ถึงยามสายซักผ้าผ่อนถึงค่อนเพล
นั่งอิงเอนดื่มนมไปใจหรรษา
เปิดเพลงฟังสุขสบายกายอุรา
รอเวลาอ่านหนังสือ อือ!อู้ครัน
เครื่องซักผ้าหยุดทำงานปั่นเรียบร้อย
หยิบผ้าห้อยไม้แขวนแสนขยัน
ตากผ้าเสร็จแดดก็เปรียงย่างเที่ยงวัน
อาหารนั้นมีไว้ใส่ไมโคร(เวป)
เสร็จมื้อเที่ยงผ้าหมาดเราเอาไปรีด
ไม่ต้องฉีดน้ำยาผ้าเกือบโหล
รีดผ้าหมดลดน้ำหนักสักกิโล
กินแตงโมดับกระหายได้ดังใจ
หยิบไม้กวาดกวาดชั้นบนจนชั้นล่าง
ถูบ้านอย่างไวว่องคล่องแคล่วไหม
เสร็จทุกอย่างย่างมาเล่นดนตรีไทย
ดีดจะเข้สบายใจไปไม่พะวง
แล้วก็หยุดหยิบตำรามาพินิจ
แก้งานผิดครูสั่งไว้ไม่ไหลหลง
พิจารณามาบทสองต้องงวยงง
หลับตาลงตื่นอีกทีสี่โมงเย็น (แหะๆๆ อู้อีกแล้ว)
เปิดประตูเดินออกนอกรั้วบ้าน
มุ่งสู่ร้านอาหารสั่งดั่งที่เห็น
ผัดกะเพราไข่ดาวข้าวมื้อเย็น
แลเหลียวเห็น นสพ. ก็เปิดดู
ทานข้าวเสร็จหกโมงกว่าพาอิ่มหนำ
แล้วก็นำผลไม้ไม่เลิศหรู
ฝรั่ง ส้ม กลมกลึงจึงชิมดู
มันวางอยู่โต๊ะอาหารบ้านเราเอง
เปิดทีวีดูข่าวคราวสักหน่อย
แล้วรอคอยกะละแมแกจอมเจ๋ง
ไปช่องเจ็ดสะเก็ดข่าวเท่านั้นเอง
ละครเพลงน้ำเน่าเรา Say no
เข้าห้องพระสวดมนต์ไปใจสงบ
ท่องนะโมสามจบอิติปิโส
ต่อคาถาชินบัญชรหลวงพ่อโต
ภาวนาพุท - โธไปไม่กังวล
ทำรายงานอ่านตำรากว่าตีหนึ่ง
แล้วล้มตึงหลับฝันดีมีกุศล
เช้าวันใหม่ใจสดชื่นรื่นกมล
พร้อมผจญโลกกว้างอย่างเช่นเคย
เพลงบ้านของเรา (นันทิดา แก้วบัวสาย)