28 ตุลาคม 2552 08:12 น.
ครูกระดาษทราย
เสียงน้ำตกนกไพรปลุกให้ตื่น
ตลอดคืนหลับใหลไม่ได้ฝัน
อากาศเย็นเห็นหมอกหยอกตะวัน
ทอแสงอันเรืองรองดั่งทองทา
น้ำค้างพรายปลายหญ้าประดาประดับ
พราวระยับงดงามยามอุษา
ดังมณีแต่งแต้มแซมพนา
ทุกอณูคู่ผืนป่าค่าอนันต์
อาหารเช้าข้าวปลาประสาถิ่น
ไข่เจียวอร่อยลิ้นกินไก่หัน
อิ่มแล้วเราไปดูละลุกัน
อัศจรรย์ตื่นตาพากันชม
ละลุคือทะลุระบุไว้
ด้วยใบไม้ทรายดินสิ้นทับถม
เมื่อฝนฟ้ากระหน่ำซ้ำแรงลม
เซาะโคลนตมเพียงดินแน่นแผ่แผ่นงาม
เรานั่งรถอีแต๋นแอ่นโยกเยก
หัวโขกเขกเกาะไว้ให้เกรงขาม
กลัวจะตกอกเดาะเพราะรถงาม
ใจตูมตามแต่สนุกทั่งทุกคน
ดอกไม้ป่าละลุงามและแกร่ง
สู้ลมแล้งแดดล้อรอสายฝน
คนเรานั้นควรขยันหมั่นฝึกตน
รู้อดทนทำดีงามตามพระธรรม
ก่อนออกจากละลุสู่ศาลา
มองเห็นหมานอนอยู่ดูน่าขำ
ใครเขียนคิ้วให้หมาช่างกล้าทำ
อย่างจะเตรียมไปรำละครลิง
แล้วทำบุญตรงศาลาที่ว่านี้
ขอพรดีมอบเพื่อนชายหญิง
ที่มาอ่านกานท์กลอนจากใจจริง
ประสบสิ่งสุขีทั้งชีวัง
27 ตุลาคม 2552 07:04 น.
ครูกระดาษทราย
ตะวันลอยคล้อยลงชายดงป่า
ใกล้เวลาอาหารเย็นแล้วละหนอ
คุณลุงที่ขับรถคงพักพอ
พาไปตลาดต่อขอเดินชม
ตลาดสดสระแก้วนี้มีสินค้า
คุณภาพกับราคาพอเหมาะสม
ซื้อกล้วยหอม มะละกอ แตงโมกลม
กล้วยน้ำว้า ขนม ส้มโอมา
มุ่งมาร้าน Jam house เรา dinner
กว่าจะเจอผ่านซอกซอยค่อยถามหา
ร้านคล้ายบ้านประดับไม้พันธุ์นานา
รสชาติอาหารอร่อยไม่น้อยเลย
เราทานข้าวเคล้าเพลงแว่วแนว country
romantic อีหลีพี่น้องเอ๋ย
สายฝนพรำร่ำคิดถึงพี่วิเอย
คนคุ้นเคยมิมาน่าเสียดาย
วสันต์ซาฟ้าใสไม่หม่นหมอง
พอดีท้องอิ่มแปล้แหละสหาย
เดินทางกลับที่พักตามสบาย
เย็นพระพายชายเขาเนาพนา
พี่เล็กปูผ้าขวางกลางห้องโถง
นั่งอยู่โยงเป็นเจ้ามือ ติ๊กแลขวา
แฝดดูแต้มแกมคำนวณจวนเวลา
เนตรถือไพ่แทนปลาได้กำไรมี
หนิงกับกุ้งผ่าแตงโมโออร่อย
แล้วนั่งคอยบริการสานสุขี
กระดาษทรายถ่ายทำวีซีดี
เก็บเป็นที่ระลึกถึงซึ่งเรื่องราว
ขอขอบพระคุณยิ่งด้วยใจจริงยังดังก้อง
เพลงน้องน้องประจำบ่อนอ้อนพี่สาว
ใครได้แต้มแย้มยิ้มเป็นครั้งคราว
แป๊บเดียวหนาวโดนกินบ้างไม่ยั่งยืน
ราตรีกาลผ่านล่วงดวงสมร
จำใจจรไปนิทราสุดจะฝืน
ท่าทางจะจั่วติดพันกันทั้งคืน
อากาศชื่นดาวจรัสคัคนานต์
ท่าน ผศ.ขจรศรีมิได้หลับ
ยังบวกนับคะแนนแสนสงสาร
มาท่องเที่ยวมิละวางจางจากงาน
สมเป็นบูรพาจารย์สานศิษยา
ช่วยอาจารย์รวมคะแนนแม่นคล่องแคล่ว
งานล่วงแล้วพักผ่อนนอนเถิดหนา
ประนมกรวอนไหว้ตรัยรัตนา
ทั้งเจ้าป่าเจ้าเขาเข้าคุ้มครอง
Teacher say good night I ขานรับ
ขอให้หลับฝันหวานกันทั้งผอง
เสียงหรีดหริ่งเรไรให้ทำนอง
กล่อมให้ครองนิทราผาสุขกัน
26 ตุลาคม 2552 07:20 น.
ครูกระดาษทราย
อาหารเที่ยงเกลี้ยงจานเข้าบ้านพัก
ไม่ไกลนักก็ถึงซึ่งที่หมาย
ปางสีดาร่มรื่นชื่นใจกาย
ได้ผ่อนคลายผลัดผ้าลงวารี
หลายคนเล่นน้ำตามประสา
แต่ทว่า ผศ.ขจรศรี
นั่งดูศิษย์สนุกสนานน่านนที
อารมณ์ดีแย้มยิ้มอิ่มกมล
พี่เล็กเล่าว่าแฝดเป็นไข้เลือดออก
มิได้หลอกเราต่างฮาพาสับสน
ครูกระดาษทรายก็เป็นด้วยอีกคน
จึงนั่งยลริมฝั่งน้ำ ณ ลำเนา
นอนโรงพยาบาลหรือไม่ใจห่วงหา
ให้น้ำเกลือไหมหนาคำถามเขา
ทุกคนนั้นหัวเราะร่วนกวนไม่เบา
ไข้ใดเล่าเป็นหลายไม่เยียวยา
เจ้าติ๊กนอนในธาราหน้าระรื่น
เหมือนพะยูนเกยตื้นเลยละหนา
เพื่อนเพื่อนพากันนวดเฟ้นเช่นสปาร์
เก็บหินมาขัดสีฉวีวรรณ
กระดาษทรายลงมติมิต้องขัด
ป่วยการจะขจัดจงเชื่อฉัน
เธอคมขำคล้ำเข้มงามครบครัน
เอกลักษณ์ประจักษ์มั่นนั้นคงทน
น้ำตกใสไหลผ่านโตรกธารสวย
รื่นระรวยกล้วยไม้ป่าปลายหน้าฝน
เครือเถาวัลย์พันพฤกษาแซมปะปน
ใบไม้หล่นปานนาวาลอยวารี
ลมรำเพยเชยแผ่วแว่ววิหค
ยินยลนกปรีดิ์เปรมเกษมศรี
เราเริงร่าผาสุกสุขฤดี
ไม่ต่างกับปักษีที่ไพรวัลย์
พอหอมปากหอมคอก็ขึ้นฝั่ง
ไปนอนนั่งสนทนาฮาสังสรรค์
เรื่องต่างต่างนานาสารพัน
หัวชนกันจำนรรจาไม่รารอ
16 ตุลาคม 2552 14:58 น.
ครูกระดาษทราย
............................................
สิบตุลามาต่างแดนแสนสดใส
พร้อมเพื่อนพ้อง-อาจารย์พากันไป
พักผ่อนในวันปิดเทอมเติมอุรา
ออกจากบ้านหกโมงกว่าแวะมารอ
รับ ผศ.ขจรศรี ที่เคหา
รถแล่นถึงอโศกก่อนเวลา
พี่เล็กโทรแซวมาว่าเหลือเรา
ถึงบัณฑิตวิทยาลัยไม่รอช้า
รีบวิ่งมาคิดว่าสายกว่าเขา
แต่ยายปลายังไม่พบประสบเงา
ยังครองแชมป์ก่อนเก่าตลอดกาล
เจ็ดโมงครึ่งจึงครบเพื่อนเคลื่อนล้อได้
มุ่งหน้าไปวัชรพลรับคนหวาน
คือ ผศ.สุมานินคงรอนาน
ถึงหน้าบ้านทราบเรื่องหมาแสนอาลัย
โอ้น้ำตาลพันธุ์พุดเดิ้ลเดินเล่นด้วย
บัดนี้ม้วยลาลับนอนหลับใหล
ทั้งโรคตับ รุมเร้า โรคหัวใจ
นอนหลับให้สบายน้ำตาลเอย
รถออกจากรามอินทราอาจารย์สาม
กับศิษย์งามเก้าชีวิตไม่คิดเฉย
สนทนาพาทีมิเงียบเลย
ราวไม่เคยพบกันมานานปี
หันไปดูหนูแฝดก็เริ่มหลับ
นอนคอพับคอห้อยม่อยสุขี
ด้วยเดินทางมาจากลพบุรี
ตื่นตีสามตีสี่มิช้าพลัน
รามอินทรามาแปดริ้วไม่ถนัด
จราจรติดขัดก็สุขสันต์
ต่างสรวลเสเฮฮาสารพัน
ผศ.บังอรท่านเสวนา
กับพี่ใหญ่ชี่อเล็กประกบคู่
เรานั่งอยู่เคียงข้างอย่างหรรษา
ท่าน ผศ.สุมานินนั่งกับปลา
หนูหนิงมานั่งไม่ห่างข้างหลังเรา
ท่าน ผศ. ขจรศรี นี้นั่งหน้า
ไม่พูดจาจัดเพลงเก่งไม่เหงา
น้องแฝดนั่งคู่กันรับฝันเอา
กุ้งปลอบเนตรนั่งเศร้าน้ำตาคลอ
สงสัยจะหิวขนมนมเนย
ไม่เสบยหรือไรไปหาหมอ
แหย่ให้ยิ้มปริ่มน้ำตาไม่รารอ
เดินทางต่อให้สะแก้วแล้วละซี
แต่ดอกเตอร์พาสนาไม่มาด้วย
แสนคิดถึงครูคนสวยมิหน่ายหนี
ติ๊กนั่งรอไม่น้อยกว่าร้อยนาที
นานกว่านี้ขออภัยซึ้งใจเธอ
ถึงสระแก้วเลี้ยวขวาหน้า seven
มองไม่เห็นไอ้ติ๊กแซวเสมอ
หันมายิ้มยิงฟันจึงเจอะเจอ
โลกของเธอมืดไปเปิดไฟมา
บ่ายโมงกว่ามาทานอาหารเที่ยง
ฟาดจนเกลี้ยงไม่เหลือเลยละหนา
ร้านส้มตำร้อยแปดเราเพิ่งมา
อาหารรสโอชากว่าใดใด
13 ตุลาคม 2552 21:27 น.
ครูกระดาษทราย
วันปิดเทอมเติมพลังยังสระแก้ว
ช่างเพลิศแพร้วปางสีดาพาสดใส
น้ำตกงามลำธารละหานไพร
พายพัดไกวใบพฤกษ์พลิ้วลิ่วล้อลม
ยินน้ำตกนกร้องแซ่ซ้องเสียง
ดังสำเนียงเพลงกานท์สานสุขสม
ทั้งหรีดหริ่งเรไรร่ายระงม
พาเพลินชมแมกไม้ในพนา
ทั้งตะไคร่ ไลเคน เห็นเฟิร์นเกาะ
ลอดลัดเลาะหว่างแถวแนวหินผา
ลิเวอร์เวิร์ตเกิดแซมแจมเห็ด รา
กล้วยไม้ป่าพาเพลินเดินชมดง
นั่นรากไม้กอดหินพ้นดินโผล่
ฮอร์นเวิร์ตโชว์เพียงพิศพิศวง
ชะง่อนผาธารารินระเรื่อยลง
ให้ลุ่มหลงธรรมชาติสะอาดตา
หมู่ภมรร่อนถลาลงมาเล่น
ผีเสื้อเด่นลิ้มน้ำหวานซ่านชิวหา
ทั้งไม้ใบไม้ดอกออกนานา
ฤาจักหายลได้ในป่ากรุง