20 กรกฎาคม 2553 09:40 น.
ครวญฝุ่น
(๑)
๏ โอม... เอยโอมรำพึงคิดถึงประเทศ
มีมากเหตุหลายผล ชม-ก่นด่า
หลากคารม..เรียบ-ร่าน,ร้อยมารยา
ยังคงสาไถย์,เถื่อน.บิดเบือนบัง
๏ เมื่อความบอดคลุมปิดจึงฤทธิ์บ้า
อำนาจกร่างสั่งฆ่าจับมาขัง
ร้อยวจีร่ำเรียดเพิ่มเกลียดชัง
แล้วก็ยังตามฆ่าประชาชน
๏ จึงประเทศไทยจำ..ผู้นำเถื่อน
พูดบิดเบือนสื่อตามคอยพล่ามพ่น
วาดหวังให้เลิศหรู..เพื่อกู-ตน
จีบปากคอ กล่าวก่น..วก วนเวียน
๏ ยังกลบชั่วกล่าวดีเพื่อหนีโทษ
ทีตนโฉดห่ามหืนแทบคลื่นเหียน
ตากระพริบปากพร่ำเหมือนทำเนียน
แต่ใจเฆี่ยนขากถุย..เพื่อลุยปราม
๏ ยังหยิบโยง ทางเถื่อนที่เคลื่อนถาง
เพื่อเปิดทางเท็จก่นเทียวบ่นพล่าม
ปิดความจริงจูงสื่อกระพือตาม
หยุดคำถามไยท่าน..สังหารไทย
๏ เอา..ความจริงแค่ท่อนมากร่อนกรีด
นำทางผิดสกปรกกันยกใหญ่
บริหารถ่อยถึกยังคึกใจ
วาดหวังไล่ตามเก็บ,..ให้เจ็บจำ
(๒)
๏ คือความเขลาขุ่นขลาดจนชาติยับ
ยังโถมทัพถึกถ่อย,มาย่อยย่ำ
เด็ก-ผู้หญิง,ยังฆ่า-บ้าระยำ
แล้วปรักปรำปลงปลิดว่าพิษแดง
๏ เมื่อปิดฉากชุมนุม...ใครรุมเผา ?
โจรหน้าจอ นั่งเดาเพราะเมาแบ่ง-
สี,และชั้น ศักดินา ที่ว่าแพง-
กว่าทุกแห่งของค่า..ประชาชน
๏ แหย่ไมค์,จับ..จ่อปากสำรากถ่ม-
ถุยคารมใส่ร้ายแล้วป้ายป่น
เป็นผู้ก่อการร้ายทำลายจน-
ประเทศหม่นหมองเถื่อนเหมือนอย่างนี้
๏ ไหนฤาผู้ ก่อการ ร้าย,หาญนัก
สไนปเปอร์..กี่กระบัก...กระบุง...พี่ !
หนังสติ๊ก-ลูกแก้ว ยิงแล้วพลี-
ชีพ,ป่นปี้ แล้วหนอ ผู้ก่อการ
๏ ออกทีวีแลบลิ้นปลิ้นตาเหลือก
หลุกหลิก,เทือก โก่งแขน กร่างแมนหาญ
บดขยี้ประชานั้น...ว่าอันธพาล
แล้วสังหารเจาะกะโหลกให้โลกชม
๏ อา..กากเดน อำมาตย์ ผงาดผงก
ดังคางคกขึ้นวอหัวร่อขรม
ฟากซีกมวลชาวมหาประชาตรม
ที่ถั่งถมทุกข์ท่วม..จึงรวมพลัง
(๓)
๏ เพียงมาขอให้ยุบ..มันยิงยับ
สร้างข้อหาแล้วจับพร้อมปรับขัง
ไล่ล่า,ล้าง..โคตรเหง้า,..เชื้อเก่ายัง-
ทรงความหวัง,เพื่อไทย,..แล้วใส่ความ
๏ เหวย..สังเวชผู้นำกุมอำนาจ
มีนายทาสยิ่งใหญ่,มิไถ่ถาม-
ถึงชีวิต,ไม่ทราบแต่ปราบปราม
โลกประณามยังผงาดอำนาจตน
๏ เมื่อเกมรุกมากเรื่องมาเปรื่อง,ลาก
ฉุด-กระฉาก-วาง-ก่อ เพื่อฉ้อฉล
ยังเวียนว่ายไร้หวังแห่งวังวน
ยากหลุดพ้นหุบเหวความเลวร้าย
๏ ยังเถื่อน,ถาโถมแถก..เพื่อแหวกถ่วง-
เวลาล่วงผุกร่อนไม่ผ่อนผาย
ให้ลืมเรื่องทุกข์ถมที่ล้มตาย
เพียงแต่หมายเอาชนะชาวประชา
๏ โห...ภาพกร่างวางมาดชายชาติ,เทพ-
เทือกเหล่ากอใครเจ็บกรงเล็บฆ่า
ย่อมกรุ่นฝังลึกเข้มเต็มประดา
ยังรอวันข้างหน้าเพื่อล่าคืน
๏ จงเพลินเถิดเหล่าทาสอำมาตย์เฒ่า
อีกไม่นานกรรมเก่าจะเข้าขืน-
ฉกกระชากความถ่อยให้ย่อยกลืน
ไปกับผืน ดินกลบ...เพื่อทบกรรม
๑๙๕๖
๑๓๐๗๕๓
8 กรกฎาคม 2553 23:29 น.
ครวญฝุ่น
๏ ในห้องเขาเงาทุมสองหนุ่มสาว
สืบเรื่องราวรักป่ายยามสายฝน-
เรียงเม็ดหล่นเพลินหลั่งถึงฝั่งชล
เงาสองคนยังแนบเอินแอบอิง ๚
๏ แสงไฟหรี่พอเลือนมองเพื่อนบ้าน
ไอเย็นผ่านยามผ่าวพอหนาวผิง
คงซบความอุ่นลึกผนึกพิง
อาบไอหญิง-ชายห่มช่วยข่มเย็น ๚
๏ ยินแต่เสียงฝนฟาดพาสาดกลั้ว
ถั่งแรงรัวโถมหนักเงารักเห็น
หญิงที่ชายคลอเคล้า,..ก่อนเขาเป็น-
คนเคยเช่นตอนนี้..แทนที่เรา ๚
๏ ในห้องพักของเขาผ่านเงาฝน
เห็นดำหม่นชายใหม่ในที่เก่า
แสงพวยพุ่งผ่านเห็นทอเป็นเลา
แอบมองเขาใจหม่น..คืนฝนพรำ ๚
๏ เถิดใจเอยโอมอ่านเหตุการณ์ออก
เงาเคลื่อนบอกโยงขยับกระชับ,ย่ำ-
เพลงยุทธ์รักแจ่มรส..ต้องจดจำ
ยามคืนร่ำฝนโลมเจ้าโหมใคร ๚
๏ ในห้องเขาเงาฝนพรูหล่นผ่าน
เป็นสายม่าน,เงาหม่นเขาคนใหม่
ด้วยเพลงรักหลั่งชื่นเหนืออื่นใด
แต่ห้วงใจเราหม่น..เหลือทนแล้ว.! ๚ะ๛
๒๑๐๐
๐๘๐๗๕๓
หน้าส่วนตัว
1404
