13 สิงหาคม 2553 10:32 น.
ครวญฝุ่น
๏ อาวรณ์อกเพียงว่าอุราร่ำ
เพลงพลบค่ำดื่มฝากความอยากฝ่า-
เพลิงรักแผดโลมผ่านเพียงม่านตา
เพื่อหวังหน้าเรามั่นสัมพันธ์นาน
๏ หรือรูปรวงดาวแรมมาแต้มหม่น
ให้หมองปนเศร้าเหม่อเมื่อเธอผ่าน
ความปวดร้าวลึกฝังคงกังวาน
ณ ห้วงกาลเคยขีดอดีตเรา
๏ จึงแต่ร่ำเสียงต่อมาคลอตอบ
เพื่อส่งมอบความง่ายพอคลายเหงา
ฝ่าแรงฝนลมผ่านแม้นานเนา
มาบอกเล่าบางเรื่องอันเรืองรอง
๏ กับความฝันที่ใฝ่ถึงไกลโพ้น
ยังปลอบโยนใจเปลี่ยวมั่นเกลียวสอง-
เรามั่นในหลักไว้ซึ่งใฝ่ปอง
สู่ห้วงของคำกล่าวเมื่อคราวนั้น
๏ ถามเถิดถึงความนัยจงไถ่ถาม
ว่ากี่ความคำเอ่ยมาเปรยฝัน
จากอดีต ที่ดื่มลึก ผนึกกัน
ยังเปี่ยมปั้นรสเดิมเพื่อเสริมรส
๏ อาวรณ์อกเพื่ออุ่นให้กรุ่นอีก-
ครา,ผ่านหลีกส่ายหลบเพียงซบ,จด-
จำ,ความพลาด..ผิดพร่ำ..จึงร่ำพจน์
เพื่อปล่อยปลด,เพิ่มปรับ....สำหรับนี้ ๚ะ๛
๐๙๓๙
๑๒๐๘๕๓
5 สิงหาคม 2553 01:21 น.
ครวญฝุ่น
๏ คืนฝน คนผื่นขึ้น-.............หลังตาม
ลามตั่ง ตกเตียงยาม............หย่อนก้น
ยลกลอน กาพย์โคลงหาม.....ฉันท์ป่าย
ชายปั่น หญิงเปิบล้น............เปี่ยมล้ำคืนฝน
๏ คนฝืน โคลงผ่าวแล้ว........ลืมใด
ไหลดื่ม หยดยามไหว...........หว่านกั้น
วันกานท์ ว่อนเวียนไกล........กลอยบ่น
กลบ่อย โคลงขบคั้น............อ่วมค้นคำสนอง
๏ คลองหนำ ใจฉ่ำล้น..........หลากพา
ลาพราก ฝอยขยะครา..........ขุ่นทั้ง
ขังถุน เจิ่งนองนา................จนเบื่อ
เจือบ่น ลำบากครั้ง..............ปริ่มคุ้ง คะนองไหล
๏ ไหนลอง โปรยจึ่งฟุ้ง.........นอนฝัน
หนัน,ผ่อน เนินทิวหัน...........ห่วงเร้น
เห็นรวง ผ่านคืนวัน..............วอนผ่าน
วานผ่อน เบา-หนัก,เต้น........ต่อฟ้า ครวญฝน
๏ คนผวน ยังแผ่วอ้อน.........พรำกล
ฝนก่ำ มืดเวหน...................ห่ำฟ้า
หาพรำ แต่เราปน................แปรต่าง
ปางแต่ ตกทั่วหล้า..............แหล่งบ้าน ใครหนอ
๏ คลอไหน คืนหม่นฟ้า........ฝนกรำ
พรำก่น โกรกแรงหนำ.........หนักร้าว
หนาวรัก หน่วงแรงจำ..........ใจหม่น
จนใหม่ คืนฝนอ้าว..............อ่วมฟ้า ยังฝัน ๚ะ๛
๒๒๕๙
๐๔๐๘๕๓
ฝากโหวตบล๊อกงานประกวด thailandblogawards 2010 ด้วยขอรับ เชิญชวนพี่น้องชาวบ้านกลอนช่วยโหวตช่วยวยดันให้หน่อยนะขอรับ...คลิกๆๆโหวตๆๆๆๆ
20 กรกฎาคม 2553 09:40 น.
ครวญฝุ่น
(๑)
๏ โอม... เอยโอมรำพึงคิดถึงประเทศ
มีมากเหตุหลายผล ชม-ก่นด่า
หลากคารม..เรียบ-ร่าน,ร้อยมารยา
ยังคงสาไถย์,เถื่อน.บิดเบือนบัง
๏ เมื่อความบอดคลุมปิดจึงฤทธิ์บ้า
อำนาจกร่างสั่งฆ่าจับมาขัง
ร้อยวจีร่ำเรียดเพิ่มเกลียดชัง
แล้วก็ยังตามฆ่าประชาชน
๏ จึงประเทศไทยจำ..ผู้นำเถื่อน
พูดบิดเบือนสื่อตามคอยพล่ามพ่น
วาดหวังให้เลิศหรู..เพื่อกู-ตน
จีบปากคอ กล่าวก่น..วก วนเวียน
๏ ยังกลบชั่วกล่าวดีเพื่อหนีโทษ
ทีตนโฉดห่ามหืนแทบคลื่นเหียน
ตากระพริบปากพร่ำเหมือนทำเนียน
แต่ใจเฆี่ยนขากถุย..เพื่อลุยปราม
๏ ยังหยิบโยง ทางเถื่อนที่เคลื่อนถาง
เพื่อเปิดทางเท็จก่นเทียวบ่นพล่าม
ปิดความจริงจูงสื่อกระพือตาม
หยุดคำถามไยท่าน..สังหารไทย
๏ เอา..ความจริงแค่ท่อนมากร่อนกรีด
นำทางผิดสกปรกกันยกใหญ่
บริหารถ่อยถึกยังคึกใจ
วาดหวังไล่ตามเก็บ,..ให้เจ็บจำ
(๒)
๏ คือความเขลาขุ่นขลาดจนชาติยับ
ยังโถมทัพถึกถ่อย,มาย่อยย่ำ
เด็ก-ผู้หญิง,ยังฆ่า-บ้าระยำ
แล้วปรักปรำปลงปลิดว่าพิษแดง
๏ เมื่อปิดฉากชุมนุม...ใครรุมเผา ?
โจรหน้าจอ นั่งเดาเพราะเมาแบ่ง-
สี,และชั้น ศักดินา ที่ว่าแพง-
กว่าทุกแห่งของค่า..ประชาชน
๏ แหย่ไมค์,จับ..จ่อปากสำรากถ่ม-
ถุยคารมใส่ร้ายแล้วป้ายป่น
เป็นผู้ก่อการร้ายทำลายจน-
ประเทศหม่นหมองเถื่อนเหมือนอย่างนี้
๏ ไหนฤาผู้ ก่อการ ร้าย,หาญนัก
สไนปเปอร์..กี่กระบัก...กระบุง...พี่ !
หนังสติ๊ก-ลูกแก้ว ยิงแล้วพลี-
ชีพ,ป่นปี้ แล้วหนอ ผู้ก่อการ
๏ ออกทีวีแลบลิ้นปลิ้นตาเหลือก
หลุกหลิก,เทือก โก่งแขน กร่างแมนหาญ
บดขยี้ประชานั้น...ว่าอันธพาล
แล้วสังหารเจาะกะโหลกให้โลกชม
๏ อา..กากเดน อำมาตย์ ผงาดผงก
ดังคางคกขึ้นวอหัวร่อขรม
ฟากซีกมวลชาวมหาประชาตรม
ที่ถั่งถมทุกข์ท่วม..จึงรวมพลัง
(๓)
๏ เพียงมาขอให้ยุบ..มันยิงยับ
สร้างข้อหาแล้วจับพร้อมปรับขัง
ไล่ล่า,ล้าง..โคตรเหง้า,..เชื้อเก่ายัง-
ทรงความหวัง,เพื่อไทย,..แล้วใส่ความ
๏ เหวย..สังเวชผู้นำกุมอำนาจ
มีนายทาสยิ่งใหญ่,มิไถ่ถาม-
ถึงชีวิต,ไม่ทราบแต่ปราบปราม
โลกประณามยังผงาดอำนาจตน
๏ เมื่อเกมรุกมากเรื่องมาเปรื่อง,ลาก
ฉุด-กระฉาก-วาง-ก่อ เพื่อฉ้อฉล
ยังเวียนว่ายไร้หวังแห่งวังวน
ยากหลุดพ้นหุบเหวความเลวร้าย
๏ ยังเถื่อน,ถาโถมแถก..เพื่อแหวกถ่วง-
เวลาล่วงผุกร่อนไม่ผ่อนผาย
ให้ลืมเรื่องทุกข์ถมที่ล้มตาย
เพียงแต่หมายเอาชนะชาวประชา
๏ โห...ภาพกร่างวางมาดชายชาติ,เทพ-
เทือกเหล่ากอใครเจ็บกรงเล็บฆ่า
ย่อมกรุ่นฝังลึกเข้มเต็มประดา
ยังรอวันข้างหน้าเพื่อล่าคืน
๏ จงเพลินเถิดเหล่าทาสอำมาตย์เฒ่า
อีกไม่นานกรรมเก่าจะเข้าขืน-
ฉกกระชากความถ่อยให้ย่อยกลืน
ไปกับผืน ดินกลบ...เพื่อทบกรรม
๑๙๕๖
๑๓๐๗๕๓
8 กรกฎาคม 2553 23:29 น.
ครวญฝุ่น
๏ ในห้องเขาเงาทุมสองหนุ่มสาว
สืบเรื่องราวรักป่ายยามสายฝน-
เรียงเม็ดหล่นเพลินหลั่งถึงฝั่งชล
เงาสองคนยังแนบเอินแอบอิง ๚
๏ แสงไฟหรี่พอเลือนมองเพื่อนบ้าน
ไอเย็นผ่านยามผ่าวพอหนาวผิง
คงซบความอุ่นลึกผนึกพิง
อาบไอหญิง-ชายห่มช่วยข่มเย็น ๚
๏ ยินแต่เสียงฝนฟาดพาสาดกลั้ว
ถั่งแรงรัวโถมหนักเงารักเห็น
หญิงที่ชายคลอเคล้า,..ก่อนเขาเป็น-
คนเคยเช่นตอนนี้..แทนที่เรา ๚
๏ ในห้องพักของเขาผ่านเงาฝน
เห็นดำหม่นชายใหม่ในที่เก่า
แสงพวยพุ่งผ่านเห็นทอเป็นเลา
แอบมองเขาใจหม่น..คืนฝนพรำ ๚
๏ เถิดใจเอยโอมอ่านเหตุการณ์ออก
เงาเคลื่อนบอกโยงขยับกระชับ,ย่ำ-
เพลงยุทธ์รักแจ่มรส..ต้องจดจำ
ยามคืนร่ำฝนโลมเจ้าโหมใคร ๚
๏ ในห้องเขาเงาฝนพรูหล่นผ่าน
เป็นสายม่าน,เงาหม่นเขาคนใหม่
ด้วยเพลงรักหลั่งชื่นเหนืออื่นใด
แต่ห้วงใจเราหม่น..เหลือทนแล้ว.! ๚ะ๛
๒๑๐๐
๐๘๐๗๕๓
21 มิถุนายน 2553 23:48 น.
ครวญฝุ่น
๐๗๔๘
๐โอม..เอยโอม..เพลงบอลกระฉ่อนโลก
เพื่อดับโศกดับเศร้าให้เหงาผ่อน
เมื่อกีฬา..กาลี..มีบทตอน
มาคลี่,คลอน ชาวโลก ให้โยกโยน
๐ ในแง่ดีงามเด่นให้เห็นด้วย
สร้างโลกสวยหลากชาติเกมส์ผาดโผน
หลายชีวิตบัดซบหลบกระโจน
บางห้อยโหนให้เห็นบ้างเป็นภัย
๐ คือการ ปั่น ฟรีคิก,ให้พลิกโลก
บางสุข-โศก,นำพาไขว่คว้าใหม่
ด้วยหวังแต่เห็นต่างก็ทางใคร-
ทางมัน,ให้ทราบผลเพราะกลกลวง
๐ คงคือความสามัคคีวิถีมนุษย์
เพื่อให้หลุดพ้นหลักที่ปักบ่วง
หยุดสงครามสร้างหวังให้ทั้งปวง
พาลุล่วงเสริมส่งให้ยงยืน
๐ เถิดจงถาโถมทัพเข้าขับศึก
เพลินผนึกเพลงบอลกระฉ่อนตื่น
มากล่อมโลกจากหลับให้กลับคืน
จะมีชื่นกับเศร้าคลุกเคล้ากัน
๐โอม..โอมอ่าน...เพลงบอลกระฉ่อนโลก
ผู้คนโศกเศร้าสลดเพราะหมดฝัน
จากหัวเราะ..ร้องให้ อะไรกัน
โธ่...นี่มัน..กีฬา หรือ..กาลี ๚ะ๛
๐๘๔๕
๒๐๐๖๕๓
หน้าส่วนตัว
1434
