13 กุมภาพันธ์ 2553 22:48 น.
คมดาบนารี
..แว่ววิเวกเวงวังประดังว่า..
..ดวงยิหวาเลือนลับแลดับหาย..
..คืนหดหู่ไร้หมู่ดาววับวาวพราย..
..เงาสงัดเวียนว่ายเข้ากลายกลืน..
..จิตวิญญาณหลับไหลใต้ธรณี..
..เหล่าภูติผีด้วยกันปลุกฉันตื่น..
..ทุกดวงตากระพริบกว้างยามกลางคืน..
..ยิ่งดึกดื่นยิ่งระรื่นชื่นตระการ..
..ปล่อยดวงจิตลอยละล่องท่องราตรี..
..สรรพสิ่งรู้ทันทีที่ฉันผ่าน..
..สุนัขหอนโหยหวนชวนสำราญ..
..แสนสนานงานฉลองของหมู่พราย..
..บ้างทะเล้นเล่นหลอกหยอกผู้คน..
..บ้างทดลองร่ายกลเวทมนตร์ร้าย..
..ฉันลอยนิ่งข้างหน้าต่างหลังม่านลาย..
..มองหนึ่งชายหลับสนิทในนิทรา..
..พลันหายตัวไปนั่งที่ข้างเตียง..
..เพื่อหวังเพียงได้เห็นเช่นใบหน้า..
..สังเกตุได้จากรอยช้ำและน้ำตา..
..ปากละเมอเพ้อหาผู้มาเยือน..
..เธอเป็นทุกข์เพราะมิติที่ขว้างกั้น..
..หยดน้ำตาเหล่านั้นที่หยาดเปื้อน..
..ไร้ตัวตนแต่รู้สึกนึกสะเทือน..
..ดั่งถูกเฉือนด้วยอาคมระทมกาย..
..โปรดรับรู้ว่าความตายไม่อาจพราก..
..คำสัญญาที่เคยฝากยังจำได้..
..แม้กี่ภพที่จุดจบฉันต้องไป..
..หากเลือกได้จะขออยู่เป็นคู่กัน..
..ห้วงราตรีกำลังผ่านฉันต้องกลับ..
..แต่เมื่อใดตะวันลับจะมีฉัน..
..ขอดูแลทุกค่ำคืนด้วยผูกพัน..
..ภพภูมิใดไม่อาจกั้นฉันและเธอ..
12 กุมภาพันธ์ 2553 07:46 น.
คมดาบนารี
..ถ้วยกาแฟยังอุ่น ๆ ..
..ไดอารี่หน้าปกการ์ตูน..ก็ยังวางที่เก่า..
..นานแล้ว..ที่ไม่ได้เขียนเรื่องของเรา..
..แม้แต่ถ้วยกาแฟก็ยังเหงา..เมื่อเราไกล..
..ฉันชงและดื่มในถ้วยเดิมทุกวัน..
..เหมือนที่เราเคยดื่มด้วยกันบนโซฟาตัวใหญ่..
..เธอว่า..ฉันชอบรสหวาน..
..แต่เธอไม่อยู่..รสชาดมันกลับเปลี่ยนไป..
..มันหวานน้อยลงไม่รู้ทำไม..
..ช่วยกลับมาหน่อยได้มั้ย..มาดื่มด้วยกัน..
..ถ้วยกาแฟว่างเปล่า..
..ฉันดื่มไม่ลง..เพราะเหงา..ซะอย่างงั้น..
..ไดอารี่ไม่ได้วางที่เก่า..เพราะฉันใช้มันบอกเล่า..ความร้าวราน..
..การอยู่คนเดียวในที่ ๆ ไม่มีกัน..เธอเป็นมั้ยเมื่ออยู่ตรงนั้น..
..เหมือนตอนนี้ที่ฉัน.......คิดถึงเธอ........
...................ตีสี่เป๊ะ..!...12 กุมภา...53...................ZZZzzzzzzz......
9 กุมภาพันธ์ 2553 22:51 น.
คมดาบนารี
..ไม่ต้องก้มหน้า..
..ฉากละครที่สร้างมาหลอกกันไม่ได้..
..ทำเป็นสำนึกผิด ทั้งที่ไม่เคยรู้ซักนิด..ฉันจะคิดยังไง..
..อึดอัดนักก็เชิญไป..
..ไม่ได้จับหางเธอไว้ ไม่อยากดูละคร..
..ไป๊ ! ฉันไล่เธอแล้วนะ..
..มันจะเสียเวลาเพราะมัวแต่เห่าหอน..
..หรือว่าเธอต้องการคำอวยพร..
..เอาละนะ..ฟังซะก่อนจะจากไป..
..โชคดีนะที่รัก..
..ฉันจะฝากรอยเท้าประทับให้..
..หลังมืออีกที..จากกันคราวนี้ ให้คนดีประทับใจ..
..แล้วรีบไปไกล ๆ ไม่ต้องกลับมาใหม่ให้รกตา..
7 กุมภาพันธ์ 2553 01:14 น.
คมดาบนารี
..ที่เธอทนหน้าด้านกลับมาหา..
..คิดเหรอว่าฉันจะอภัยให้..
..ความเลวที่เธอทำ ฉันเจ็บช้ำเพียงใด..
..ปวดร้าวเกินกว่าจะเอื้อมมือออกไป..รับเธอกลับมา..
..และที่ยังทนฝืนอยู่ตรงนี้..
..ใช่ว่ารอวันที่กลับมาหา..
..มันก็เรื่องของฉัน จะอยู่ไหนก็เจ็บเหมือนกัน..ที่เธอลา..
..พอใกล้จะหายดันกลับมา..
.. ฉันไม่โง่แล้วนะ..บ้าหรือไง..
..เมื่อเธอเคยเห็นว่าฉันดีไม่พอ..
..แต่วันนี้กลับจะขอคบกันใหม่..
..โปรดรู้ด้วยว่า ต่อให้นานถึงชาติหน้า ก็ไม่มีใจ..
..โทษทีนะ ที่ต้องพูดออกไป..
..ก็คนอย่างฉันมันโกหกใคร..ไม่เป็น..
..หมดชีวิต หมดใจ เคยให้แล้วนี่..
..แต่เธอก็ช่างแสนดี..
..ตอบแทนผู้หญิงคนนี้ ด้วยการรักเล่น ๆ ..
..วันนี้ซมซานกลับมา คงลืมไปสินะ..ว่าเคยเลือดเย็น..
..สะใจเหมือนกันที่ได้เห็น..
..คนเก่งกลายเป็นแค่เศษเดนของใคร..
..กลับไปซะเถอะ พ่อคนดี..
..ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนนี้ ไม่มีความเมตตาเหลือให้..
..ความเจ็บช้ำที่เคยทำร้ายใจ..
..ไม่คู่ควรกับคำว่าให้อภัยจากฉันเลย..
4 กุมภาพันธ์ 2553 21:57 น.
คมดาบนารี
..เธอยอมเป็นแค่สายลมที่พัดผ่าน..
..ฉันยอมเป็นแค่ความฝันในคืนเหงา..
..สายลมอุ่นที่ผ่านมาเพียงเบา ๆ ..
..กับภาพฝันเศร้า ๆ แต่แสนดี..
..ฉันไม่อยากให้เธอแค่ผ่านมา..
..เธอไม่อยากลืมตาจากคืนนี้..
..แต่ความจริงฉันและเธอย่อมรู้ดี..
..ลมต้องพัด..และราตรี..ต้องจากไป..
หน้าส่วนตัว
2701
