8 กรกฎาคม 2545 22:45 น.
คม คด
เสียงบันลือเหล่าเทวาพากันเปล่ง...................แสดงเห็นความยอมรับนับศักดิ์ศรี
เสียงได้ดังถึงพรหมโลกในทันที......................จึงรู้ทั่วทั้งตรีภพประจบแดน
ทันใดนั้นโลกธาตุสะท้านไหว........................ดังลั่นไปอีกทั้งแสงสว่างฉาย
ล่วงรัศมีของเทวาเสียมลาย..........................แสงนั้นฉายไปทั่วหล้าหาเขตได
ลำดับนั้นพุทธองค์ทรงอุทาน........................โกณฑัณญาณได้รู้ธรรมแล้วหนอ
จึงเป็นเหตุให้นามท่านขึ้นมีพอ.....................ในนามขออัญญาโกณฑัญญา
........................................ธมฺมจักฺกัปฺปวัตฺตนสุถํ นิฐิตํ.....................................
8 กรกฎาคม 2545 22:16 น.
คม คด
เมื่อสิ่นตรัสคำสอนธรรมจักร......................เทวาทักความยินดีปรีดาขัย
เหล่าภุมมาเทวายังเสียงให้........................บันลือไปทั่วทั้งไตรโลกภูมิ
นั่นและจักรคือธรรมอันล้ำจิต......................บ่มีคิดมีจักรใดสู้ไม่เหมือน
พุทธองค์ทรงเป็นไปใช่ขอยืม.....................ที่ป่าตื่นอิสิปตนาคาทายวัน
เหล่าจาตุมหาราชาชน....................ได้ยินคนภมุพาพามีเสียง
ก็บันลือต่อไปให้ทัดเทียม......................พามีเสียงจนถึงฝั่งดาวดึง
ครั้นเหล่าทวยเทพดาวดึงชน....................ได้ยินคนจตุมาพามีเสียง
ก็บันลือต่อไปให้ทัดเทียม...................พามีเสียงจนถึงฝั่งซึ่งยามา
ครั้นเหล่าทวยเทพตุสิตาชน..................ได้ยินคนยามาพามีสียง
ก็บันลือต่อไปให้ทัดเทียม....................พามีเสียงถึงปรนิมวสวัตดี
ครั้นปรนิมวสวัตดีชน.......................ได้ยินคนดุสิตคิดมีเสียง
ก็บันลือต่อไปให้ทัดเทียม......................พามีเสียงถึงพรหมโลกา
ว่านั่นแลจักรคือธรรมอันล้ำจิต...............บ่มีคิดผู้ใดสู้ไม่เหมือน
พุทธองค์ทรงเป็นไปใช่ขอยืม....................ที่ป่าตื่นอิสิปตนาคาทายวัน
8 กรกฎาคม 2545 21:40 น.
คม คด
ดูก่อนปัญจวัคคีพราหมทั้งห้า....................ทุกข์นี้หนาเป็นความจริงไร้เสมือน
ควรกำหนดให้รู้อย่าบิดเบือน......................ให้เป็นเหมือนตถาคตจดในใจ
ดูก่อนปัญนวัคคีพราหมทั้งห้า...................สมุทัยหนาความจริงไร้เสมือน
ควรกำหนดให้รู้อย่าบิดเบือน.....................ให้เป็นเหมือนตถาคตจดในใจ
ดูก่อนปัญจวัคคีพราหมทั้งห้า....................นิโรธหนาความจริงไร้เสมือน
ควรกำหนดให้รู้อย่าบิดเบือน....................ให้เป็นเหมือนตถาคดจดในใจ
ดูก่อนปัญจวัคคีพราหมทั้งห้า...................มรรคนี้หนาเป็นความจริงไร้เสมือน
ควรกำหนดให้รู้อย่าบิดเบือน.....................ให้เป็นเหมือนตถาคตจดในใจ
ดูก่อนปัญจวัคคีพราหมทั้งห้า...................อันปัญญาญาณเป็นอยู่รู้ไฉน
อริยสัจสี่มีสามรอบเป็นอย่างไร...............รวมแล้วได้สิบสองควรลองทำ
ดูก่อนปัญจวัคคีพราหมทั้งห้า................เรานั้นหนาประกาศตนอย่าสงสัย
เป็นพุทธเจ้าตรัสรู้ชอบทุกสิ่งไป.................ความรู้ใดยิ่งใหญ่กว่าย่อมไม่มี
แม้เทวามารพรหมในหมู่สัตว์.................อีกทั้งจัดเหล่าพราหมมาดูศรี
รวมมนุษย์เหล่าเทพทั่วทั่งตรี....................ยังไม่มีใครค้นพบประจบกัน
ปัญญาอันรู้เห็นได้เกิดแล้ว........................อีกทั้งแคล้วชาติภพจบหมดผลัน
อีกวัฎฎะสงสารไม่ขวางกัน........................ความรู้อันประเสิรฐเลิศกว่าใคร
ปัญจวัคคีเมื่อได้ฟ้งเทศนา....................ต่างก็พายินดีปรีดาใส
แสนเพลิดเพลินธรรมกถาจับจิตใจ................ต่างกราบไว้สมเด็จภควา
ในขณะนั้นธรรมจักษุได้บังเกิด.......................แจ่มบรรเจิดแต่ท่านโกณทัญญา
ท่านได้ว่ารู้ทุกสิ่งอนิจจา........................เกิดขึ้นมาต้องดับไปนัยเป็นจริง
8 กรกฎาคม 2545 21:36 น.
คม คด
อันตัวเรา(พระอานนท์)ได้สดับรับฟังว่า................ครั้งหนึ่งคราพุทธองค์ได้ทรงไข
ณ ที่ป่าอิสิปนมฤคทัย.............................แถลงไขต่อปัญจาวัคคีพราหมณ์
หนึ่งงดการเบียดเบียนซึ่งสังขาร.......................อีกทั้งการเสพกามนั้นบ่อสม
ขึ้นชื่อว่าสมณาไม่ควรชม..........................สองนี้ข่มไว้ให้มั่นในสันดาน
จงดูก่อนพ่อพราหมณ์นามว่าห้า.................ที่ดีกว่าสองทางนั้นเรียกขาน
มัชฌิมาทางเดินอันสายกลาง....................ไม่เข้าข้างสองอย่างนั้นในทันที
ทั้งสามนี้ตถาคตได้ค้นพบ..........ได้ประสบด้วยปัญญาแลญาณยิ่ง
ทำดวงตาทำปัญญาเพิ่มความจริง.............เพื่อถึงสิ่งความดับจับในใจ
ดูก่อนท่านภิกษุผู้ทรงศีล...............อันความจริงมัชฌิมาเป็นไฉน
อันทางนี้มีทั้งหมดแปดทางไป................เป็นเครื่องใช้เผากิเลสเศษสันดาน
หนึ่งคือความคิดเห็นที่ถูกต้อง...............และที่สองริเริ่มดีมีให้เห็น
อีกที่สามพูดให้ดีไม่ลำเค็ญ......................สี่นั้นเป็นการทำงานที่มีธรรม
ห้าต้องมีอาชีพสุจริต.......................หกต้องไม่คิดมีขี้เกียจฉัน
เจ็ตต้องมีระลึกชอบตอบชีว้น...................แปดนั้นตั้งจิตชอบขอบดวงใจ
ดูก่อนท่านภิกษุผู้ทรงศึล............แปดนี้จริงทางเดินที่สดใส
เรานั้นรู้ด้วยปัญญาอันกว้างไกล...............รู้ด้วยใจและญาณในการทำ
8 กรกฎาคม 2545 21:32 น.
คม คด
ขอนอบน้อมแด่องค์พุทธเจ้า........................ผู้ทรงกล่าวความจริงเป็นไฉน
ผู้ทรงตรัสรู้ด้วนตนความเป็นไป..................ถึงปัจจัยแห่งหมดทุกข์สุดนิรันด์
ในอดีตกาลผ่านล่วงจนเลยลับ.................เรามัวจับซึ่งความทุกข์บ่สุขสันต์
แลต่อมาพุทธองค์ได้รู้ทัน.....................แล้วสอนสั่งทางหมดโศรกหมดภพภัย
ในวันเพ็ญกลางเดือนอาสาฬหะ.................เป็นจังหวะที่ดีมิสงสัย
พุทธองค์ทรงประกาศความจริงใน..................ธรรมนั้นไซร้ที่ไร้คนเคยมี
อันธรรมมะดังกล่าวเล่ากันสู่......................จึงได้รู้ในนามตามวิถี
ธรรมจักรกัปปวัตตนสูตรมี..........................ธรรมอันมีความเป็นไปในล้อเกวียน
อันธรรมนี้พระองค์ตรัสในกาลก่อน..................เป็นคำสอนพราหมทั้งห้าพาสดใส
ต่อแต่นี้เราขอแจ้งแสดงไป.........................สี่ตอนไซร้ท่านทั้งหลายจงติดตาม....
หน้าส่วนตัว
1068
