8 กรกฎาคม 2545 21:32 น.
คม คด
ขอนอบน้อมแด่องค์พุทธเจ้า........................ผู้ทรงกล่าวความจริงเป็นไฉน
ผู้ทรงตรัสรู้ด้วนตนความเป็นไป..................ถึงปัจจัยแห่งหมดทุกข์สุดนิรันด์
ในอดีตกาลผ่านล่วงจนเลยลับ.................เรามัวจับซึ่งความทุกข์บ่สุขสันต์
แลต่อมาพุทธองค์ได้รู้ทัน.....................แล้วสอนสั่งทางหมดโศรกหมดภพภัย
ในวันเพ็ญกลางเดือนอาสาฬหะ.................เป็นจังหวะที่ดีมิสงสัย
พุทธองค์ทรงประกาศความจริงใน..................ธรรมนั้นไซร้ที่ไร้คนเคยมี
อันธรรมมะดังกล่าวเล่ากันสู่......................จึงได้รู้ในนามตามวิถี
ธรรมจักรกัปปวัตตนสูตรมี..........................ธรรมอันมีความเป็นไปในล้อเกวียน
อันธรรมนี้พระองค์ตรัสในกาลก่อน..................เป็นคำสอนพราหมทั้งห้าพาสดใส
ต่อแต่นี้เราขอแจ้งแสดงไป.........................สี่ตอนไซร้ท่านทั้งหลายจงติดตาม....
5 กรกฎาคม 2545 20:19 น.
คม คด
ชื่อว่านรชาติสัตว์ประเสริฐ..............ต้องเลอเลิศหิริโอตัปปะล้น
มีความกลัวแลละอายในบาปตน.............จึงถึงชื่อว่าคนตนบนดิน
ต้องมีความเกรงใจพระคุณท่าน................ต้องหวาดหวั่นความชั่วเป็นนิจศีล
มีความกตัญญูอยู่เป็นอาจินต์...............บนดินจึงสมควรเรียกว่าคน
ต้องมีความสื่อสัตย์ในหน้าที่.................และต้องมีสัจจาพาทุกหน
ไม่เป็นชู้คู่รักหนักตัวตน...............จึงเป็นคนที่เป็นคนตนบนดิน
ต้องมีเบญจศีลค้ำจุลจิต...............ต้องไม่ผิดศาสนาพาใจหม่น
มนุษโสมนุษสาที่เป็นคน............คงครองตนมั่นธรรมะในจิตใจ
มีบางพวกมนุษโสสเปโต..............เป็นคนโสโครกจิตคิดไฉน
มีซึ่งความอัปรีย์แลจัญไร.................ชื่อนั้นไซร้เปรตครึ่งคนตนอัปรีย์
คนพวกนี้มีอกตัญญู....................ชอบเป็นชู้เมียผัวมั่วบัดสี
ชอบหยิมของของเขาไม่ใยดี.............ชอบมัวเมากามีที่ต่ำใจ
มีความโง่ในธรรมเลิศล้ำจิต..............ไร้ความคิดสัจจาหาได้ไม่
มีความอวดตนฉลาดลึกล้ำใน................แท้จริงไซร้ใช่คนบนแผ่นดิน
19 มิถุนายน 2545 22:05 น.
คม คด
สมัยหนึ่งช้านานนับมิได้...................ยังมีชายหนุ่มน้อยด้อยกว่าเขา
เพราะไม่มีเงินทองเหมือนเช่นเรา.............เขาอับเฉาชาติตระกูลเพราะมูลกรรม
แล้ววันหนึ่งจีงตรงไปสมัคร.................ที่บ้านพักเศรษฐีมีธรรมล้ำ
เขามาเป็นข้าทาสงานต้องทำ...................งานต้องนำทำขยันเช้าค่ำไป
===========================================================
แล้ววันหนึ่งได้เดินทางไปกับนาย.................เห็นหนูตายตัวริมทางพลางเน่าเหม็น
นายก็ชี้แล้วกล่าวออกมาเป็น.................หนูที่เห็นใครเก็บไปใช้ได้คุณ
ชายดังกล่าวได้ยินก็คิดได้..............จึงไม่อายเก็บซากหนูดูเหมือนเขลา
นำไปขายให้กับคนเลี้ยงไม้เงา.................ได้เงินเท่าห้าบาทขาดกำไร
========================================================
เมื่อได้เงินจึงเข้าไปในตลาด...................เงินห้าบาทเอาไปซื้อเข้าเปลือกไว้
เจ้าของร้านให้หนึ่งกำนำได้ไป.................ข้าวที่ได้เอาไปให้เพื่อนทำนา
หลายเดือนผ่านถึงฤดูที่ขายข้าว................เพื่อนดังกล่าวได้เงินมาพาสุขสม
เงินที่ได้จึงมาแบ่งให้หนุ่มชม....................เพื่อนไม่อมแบ่งมาห้าร้อยเลย
ชายหนุ่มจึงยินดีที่มีทรัพย์.....................เอามาปรับซื้อไม้หอมมาออมไว้
แกะสลักให้แปลกวิจิตรไป...................แล้วไปขายเหล่าคนรวยแลกเงินตรา
จากการขายไม้สลักมากกลิ่นหอม.................ได้เงินทองมาห้าพันนั้นหนักหนา
เงินทีได้ไปซื้อผ้าผื่นไหมมา...................ตัดเย็บพาเป็นเสื้อผ้าน่าดูชม
อาภรณ์นั้นเอาไปให้ร้านขายเสื้อ...................น่าเหลือเชื่อได้เงินมาห้าหมื่นผลัน
พ่อหนุ่มน้อยได้เงินมาหน้าชื่นพลัน..............เงินมากนั้นไม่เคยได้หลายหมื่นชม
ระหว่างทางกลับไปบ้านท่านเศรษฐี.................โชคไม่ดีเจอคนป่วยด้วยงูพิษ
จึงพาไปรักษาด้วยไมตรีจิต.....................รักษาพิษให้พ้นตายได้ชีวี
เมื่อรักษาพ้นตายคลายฉุกเฉิน..................แหมเหลือเกินค่ารักษาห้าหมื่นนี่
พ่อหนุ่มน้อยคิดหนักทำไงดี............................เงินนั้นมีจะต้องจ่ายไม่รู้ใคร
ถึงตรงนี้จะเว้นไว้ให้ท่านคิด......................ซึ่งถูกผิดไม่มีไร้เงื่อนไข
อีกสามวันมาเขียนต่อในทันใด......................ทำอย่างไรถ้าเป็นท่านนั้นจงดี
3 มิถุนายน 2545 23:18 น.
คม คด
ได้เจอผู้มีวาทะเป็นเอก
สามารถเสกอักษรกลอนภาษา
กล่าวธรรมะยิ่งใหญ่หลายบทมา
นามว่าบุษราคัมล้ำปัญญา
===============================
ยี่สิบชุดผลงานตระการลั่น
อ่านสุขสันต์หทัยไร้มัวหมอง
และดีใจได้เป็นเพื่อนในเรื่อนกลอน
เธอนั้นสอนธรรมผ่านร้อยกรอง
==========================
เธอนั้นกล่าวคำคมมากล้นนัก
เธอประจักษ์หลักธรรมลึกล้ำหนา
ขอยอมรักนับถือในปัญญา
นามปากกามีว่าอังโกะจัง
==============================
3 มิถุนายน 2545 21:17 น.
คม คด
คนจนมักรน..........อวดโก้
คนโง่มักโอ่............ฉลาด
คนขลาดมีมาด.......อวดเก่ง
ตนเองมีปมด้อย......มากน้อย รู้ทัน