23 กันยายน 2548 17:10 น.

ความต้องการที่ไม่สิ้นสุด

คนไร้ถิ่น

     สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด คือ สิ่งที่จะได้มาอย่างยากลำบากมากที่สุด...มือที่ไขว่คว้าเท่าไหร่มันก็ยิ่งไกลออกไปจนเอื้อมไม่ถึง...แล้วทำไมจึงอยากได้มันมา...ยิ่งเธออยากได้มันมากเท่าไหร ความรู้สึกอยากจะมีสิ่งนั้นไว้ในครอบครองมันก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ไม่ใช่เหรอ? ....เธออยากได้มันเพราะอะไร...เพราะอยากรู้สึกว่าตนเองชนะ...เพราะอยากทำให้คนอื่นเห็นคุณค่า...เพราะอยากทำให้คนอื่นสนใจ...หรือเพราะใจเธอเองเรียกร้องออกมาจากข้างในจริงๆ แล้วถาหากเธอได้มันมาแล้วเธอจะรักษามันไว้ได้นานแค่ไหนกัน...เธอจะพอแค่นั้น หยุดแค่ตรงนั้นหรือปล่าว ...ถ้าคำตอบ คือ ไม่...แล้วเธอจะอยากได้มันมาทำไม ในเมื่อในท้ายที่สุดเธอก็ต้องทิ้งมันไปอยู่ดี				
1 กันยายน 2548 16:38 น.

กี่ครั้งก็ยังเจ็บ

คนไร้ถิ่น

เริ่มแรกที่ได้รู้จัก
ทั้งรักถูกใจหนักหนา
วันคืนผันผ่านนานมา
เรากลับร้างลาเลิกไป
    ฉันทำได้แค่เมินเฉย
เมื่อเธอเดินควงคนใหม่
ยิ่งมองก็ยิ่งเจ็บใจ
เมื่อเธอจากไปไม่ลา
    วันนี้กลับมาอีกครั้ง
ถ้อยคำหวานหูหนักหนา
บอกว่าที่ไปไม่ลา
เพราะหูตาพร่าบอดไปชั่วคราว
    ยังกลัวที่จะต้องเจ็บ
แต่ด้วยใจยังเหน็บหนาว
จึงรับคำขอโทษอีกคราว
เผื่อรักครั้งนี้จะยืดยาวตลอดไป
    แต่แล้วไม่เป็นอย่างหวัง
คงพังอีกแล้วใช่ไหม
รักของเธอคงไม่มีสำหรับใคร
กับคนหลายใจอย่างเธอ
    ไปแล้วขอให้ไปลับ
อย่ากลับมายื่นข้อเสนอ
จากวันนี้คำหวานเลวๆจากปากเธอ
จะเป็นเพียงภาพเบลอๆ.... ที่ไม่มีค่าควรจดจำ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนไร้ถิ่น
Lovings  คนไร้ถิ่น เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนไร้ถิ่น
Lovings  คนไร้ถิ่น เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนไร้ถิ่น
Lovings  คนไร้ถิ่น เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคนไร้ถิ่น