6 มีนาคม 2549 12:40 น.
คนไม่มีปีก
แฟนเก่าเธอ เค้าดีมากไหม
คงช่างเอาใจ ตามใจ ใช่รึป่าว?
คงอ่อนหวาน พูดจาเสียงเบาๆ
คงขี้เหงา แล้วอ้อนเธอด้วยหัวใจ
เค้าคงต่างกับฉันมากสินะ
เพราะฉันน่ะ พูดหวานๆ ไม่ค่อยได้
ไม่เป็นนางเอก ไม่อ้อนขอร้องใคร
ไม่เคยหวงเธอ แต่ห่วงใยในสายตา
จึงอาจดูเหมือนฉันใจแข็งงั้นใช้ไหม?
แต่เธอไม่รู้อะไร ฉันเจ็บที่ตัวเองดูไร้ค่า
ถ้าใจเธอยังมีให้เค้า รักของเราคงต้องเลิกรา
แม้ฉันจะแคร์เธอเสมอมา...
แต่คงต้องบอกเธอว่า "เราเลิกกัน"
6 มีนาคม 2549 12:33 น.
คนไม่มีปีก
บางคน...รักเพราะชอบหน้าตา
บางคนก็รักเพราะว่าจะได้หายเหงา
"ใครก็ได้" ใครสักคนที่จะใช้คำว่าเรา
แล้วทำให้ความเศร้า ปลิวหายไป
บางคน...รักเพราะอยากลืมคนเก่า
คนที่ทิ้งความปวดร้าวเอาไว้ให้
แต่ฉัน...ไม่ได้เลือกเธอด้วยเหตุผลอย่างใคร
และความเหงาก็ไม่ใช่...เหตุผลที่เรารักกัน
ความบังเอิญไม่ได้มีอยู่จิงในรักแท้
ทุกๆ ความแคร์ หวังดี ห่วงใยจากฉัน
จึงเป็นความตั้งใจ เป็นเยื่อใยชื่อ "ผูกพัน"
เป็นความรู้สึกจากใจฉัน ที่ให้เฉพาะเธอ
6 มีนาคม 2549 12:29 น.
คนไม่มีปีก
มีเวลาว่างสักนิดไหม
ส่งความห่วงใยมาถึงบ้าง
อย่าปล่อยให้สองใจต้องอยู่ห่าง
เพราะใต้ฟ้ากว้าง ช่างอ้างว้างเหลือเกิน
ติดต่อมาหาหน่อย
อย่าให้คอยกับความห่างเหิน
คิดถึงเธอมากนะ ขอเถอะน่า อย่าหมางเมิน
อย่าทำงานจนเพลิน โทรหากันบ้างนะคนดี
3 มีนาคม 2549 12:34 น.
คนไม่มีปีก
ฉันคนนี้มีเพื่อนเป็นความเหงา
กาลเวลาพาเราให้คบหา
จากวันนั้นสู่วันนี้ที่ผ่านมา
ทุกเวลาความทรงจำมิเลือนไป
เธอมาสอนให้รู้จักรักล้ำค่า
สอนความหมายหยดน้ำตาที่รินไหล
เสียงหัวเราะและรอยยิ้มของหัวใจ
แทนสื่อรักอุ่นไอที่ให้กัน
อยากขอบคุณทุกสิ่งที่มอบให้
ทุกความห่วงใยที่ไม่เคยเปลี่ยนแปรผัน
ขอตอบแทนด้วยรัก..ให้หมดทั้งใจเลยละกัน
อนาคตไม่สำคัญ..แต่รักเธอทุกวันเท่านั้นพอ
3 มีนาคม 2549 12:31 น.
คนไม่มีปีก
คนหนึ่งคนใจหนึ่งใจได้หนึ่งรัก
ยิ่งมีมากมายนักจักโศกสรร
ใจดวงหนึ่งแบ่งออกทั่วหน้ากัน
เหลือเพียงเสี้ยวเท่านั้นที่ได้มา
จะดีไหมถ้ารวมใจไว้เป็นหนึ่ง
มอบให้คนที่ซึ่งปรารถนา
คอยดูแลความรักที่ได้มา
ให้เวลาเชื่อมหัวใจไว้ด้วยกัน