26 พฤษภาคม 2550 14:45 น.
คนไม่มีค่า
เธอช่วยบอกกับฉันหน่อยจะได้ไหม
ว่าทำไมถึงได้ทำช้ำเพียงนี้
ตัดสัมพันธ์กันง่ายไปไม่ใยดี
หรือเธอมีกี่หัวใจไหนบอกมา
คำว่ารักจากหัวใจไหนเคยบอก
ไม่ทิ้งหรอกฉันคนนี้ดีนักหนา
ดีที่สุดกว่าคนที่มีผ่านมา
ไม่นึกว่าเธอพูดจาพาหลอกกัน
ยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งแสนแค้นจับจิต
มองคนผิดทำชีวิตพลิกผกผัน
มาลวงบอกหลอกให้รักปักสัมพันธ์
แล้วทิ้งกันทำอย่างงั้นไปทำไม
แล้วตอนนี้สิ่งที่มีในความคิด
คือจะปิดหัวใจไว้ไม่มีใหม่
ถึงจะแค้นแต่แสนรักปักหัวใจ
ทำไงได้ในเมื่อใจไม่ลืมเธอ
25 พฤษภาคม 2550 11:49 น.
คนไม่มีค่า
ถึงวันนี้ก็รู้ตัวดีแล้วว่า
ที่ผ่านมาไม่มีค่าและความหมาย
ที่ทำดีให้กับเธอเพ้อแทบตาย
แสนเสียดายวันเวลาระหว่างเรา
ความรู้สึกสิ่งดีๆที่มีให้
ความไว้ใจไม่เคยห่างและจางหาย
มีความรักความห่วงใยให้มากมาย
ทั้งหัวใจฉันคนนี้มีแต่เธอ
ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้
ไม่เคยมีความผูกพันกันใช่ไหม
ที่ผ่านมาเธอเห็นฉันเป็นอะไร
ของเล่นใหม่หรือแค่คนคั่นเวลา
ในเมื่อฉันนั้นมันเป็นได้แค่นี้
พอกันทีกับความรักที่ไร้ค่า
ในวันนี้ฉันจะเป็นคนบอกลา
ให้รู้ว่าเธอก็แค่.........
24 พฤษภาคม 2550 12:49 น.
คนไม่มีค่า
ความรู้สึกต่างๆที่ผ่านมา
ไม่รู้ว่าจะมีค่ากับเธอไหม
อาจรู้จักทักทายกันแล้วจากไป
อาจอยู่ลึกจนสุดใจไม่เคยลืม
ถ้าหากฉันนั้นไม่อาจมีความหมาย
มันเป็นได้แค่ผู้ชายมีเพียงฝัน
ขอให้เธอแค่บอกลาแล้วลืมกัน
จะหันหลังเดินจากไปไกลสุดตา
แต่ถ้าหากยังเห็นฉันนั้นมีค่า
แค่บอกว่าฉันนั้นยังมีความหมาย
เพียงแค่นี้ก็จะรักเธอจนตาย
ทั้งหัวใจขอแค่นี้มีเพียงเธอ
23 พฤษภาคม 2550 14:23 น.
คนไม่มีค่า
เมื่อสองเรานั้นไม่อาจ...ไปกันได้
เป็นดั่งใจที่วาดไว้...เหมือนในฝัน
เราสองคนจึงต้องแยก...ทางจากกัน
และตัวฉันไม่เคยโกรธ...คิดโทษใคร
อันความรักนั้นไม่อาจ...บังคับจิต
ต่างความคิดก็ไม่อาจ...ไปกันได้
จำต้องยอมปล่อยให้เธอ...เดินจากไป
เหลือทิ้งไว้เพียงความเหงา...เศร้าเหลือเกิน
ถึงเราสองจำต้องห่าง...จากกันไกล
ถึงเธอไปแต่หัวใจ...ยังคอยผัน
ว่ามันคงจะต้อง...มีสักวัน
ที่รานั้นจะรักกัน...เหมือนดังเดิม
16 พฤษภาคม 2550 19:26 น.
คนไม่มีค่า
กับความจริงที่เห็นที่เป็นอยู่
ก็รับรู้ด้วยใจสัมผัสได้
ว่าคนรักจำต้องลาจากไกล
แล้วสุดท้ายก็ต้องเหลือตัวคนเดียว
แต่มันเจ็บข้างในใจลึกๆ
มันรู้สึกเงียบเหงาและเปล่าเปลี่ยว
ก็เพราะใจฉันนั้นมีเธอคนเดียว
ไม่เคยเหลียวมองใครเลยสักคน
จำต้องทนปวดร้าวอยู่อย่างนี้
จำต้องมีเธออยู่แค่ในฝัน
จำให้เรานั้นต้องแยกทางจากกัน
ไม่มีวันที่มีเราเศร้าเหลือเกิน
เมื่อทุกอย่างที่ผ่านมานั้นไร้ค่า
แล้วรู้ว่าฉันไม่เคยมีความหมาย
ฉันจะจำเธอไว้จนวันตาย
ได้ยินไหมทั้งหัวใจมีแต่เธอ