23 กันยายน 2546 11:31 น.
คนไกลตา
รู้...ใช่ใหม...
ว่าฉันเสียใจ สักแค่ไหน
กับการจากไปของเธอ
คงเป็นเพราะกรรมเก่าที่เรา..ทำมา
ถึงวันนี้จึงต้องลา...เพื่อใช้กรรม
...อยากจะขอให้เธอ...อดทน
ลุกขึ้นสู้เพื่อเฝ้ารอวันนั้น
ขอจงอย่าเพิ่งท้อ...ก่อนถึงวัน
วัน - วัน หนึ่ง ที่เธอ...ได้กลับมา
16 กันยายน 2546 09:00 น.
คนไกลตา
ในยามที่เธอท้อแท้
อ่อนแอต่ออุปสรรคและขวากหนาม
ขอให้เธอนั้นจงพยายาม
ยึดสู้ด้วยความอดทน
แต่อยากให้เธอรับร้
ว่ามีคนเฝ้าดูอยู่ห่างๆ
ในวันที่เธออ้างว้าง
รับรองได้เลยว่าเธอจะไม่อ้างว้าง
แค่เพียงเธอคิดถึงเรา
-.- ก็หายเหงา -.- แล้วนะเออ
หน้าส่วนตัว
668
