30 พฤศจิกายน 2547 19:12 น.
คนใจเย็น
รู้จักกันไม่กี่กันก็จากไกล
หมดหัวใจนี้ให้เธอที่หมายมั่น
เพราะตัวเธอทำให้พบนางในฝัน
จะกี่วันกี่คืนมิลืมเลย
30 พฤศจิกายน 2547 19:08 น.
คนใจเย็น
จงค้นหาหัวใจที่รักแท้
มิยอมแพ้จะรักเธอมิหวั่นไหว
จงค้นหารักนี้ด้วยใจ
เหนืออื่นใดก็มิเทารักแม้จริง
30 พฤศจิกายน 2547 19:00 น.
คนใจเย็น
ในเมื่อเธอไม่มีใครอยู่ในใจ
เธอคงให้รักของฉันเข้าไปหา
ฉันคนนั้คือคนที่คุ้นตา
รอการมาของใจเธอที่รอคอย
30 พฤศจิกายน 2547 18:52 น.
คนใจเย็น
เมื่อแรกพบสบตาได้รู้จัก
เพียงทายทักกันสักนิดก็หวั่นไหว
เพียงจองตาก็รู้สึกหวั่นหัวใจ
ขอขอบใจและยินดีที่พบเจอ
29 พฤศจิกายน 2547 12:48 น.
คนใจเย็น
เธอตะวันที่ทอแสง
เธอคือแรงบันดาลใจให้เข้มแข็ง
เธอคือกำลังใจที่แข็งแกร่ง
เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรอ