21 เมษายน 2546 18:04 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
หลับไม่ลงยังจมอยู่กับความเศร้า
ใจมันเหงาคิดถึงเขาเหลือเกินหนา
อยากให้รู้ คิดถึง เธอตลอดมา.
คำสัญญา เก่าเก่า ยังจดจำ .....
คำสัญญา บ้านนา ยังจำมั่น
ขาดสะบั้น มันทำให้ ใจซอกช้ำ .
เพราะตัวเธอ นั้นหนา ลืมน้ำคำ ..
ลืมความหลัง หมดสิ้น จนสิ้นแรง
หลายปีแล้วน้องแก้วไม่เคยกลับ
คนที่รับ กับความเศร้า คือตัวฉัน
คนที่สุข คือเธอ กับเขานั้น ......
ขอแค่เจอเธอสักวันฉันพอใจ ....
ไม่อยากรื้อ ความหลังที่ฝังจิต
ฉากชีวิตแปรผัน เธอ ฉัน เขา ...
อยากขอจบตรงนี้ที่มีเรา .........
เรื่องเก่าเก่า ขอปิดมันวันฉันตาย
ขอมอบเธอคนนี้ที่รักมาก .....
วันพี่จาก ขอเธอสองครองสุขสม
ในชาตินี้ พี่บุญน้อย พลอยระทม
ขอเธอสองครองสุขสมตลอดไป ...
.................................................
2 เมษายน 2546 01:13 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
กาลเวลาพาใจให้หมุนเปลี่ยน
เริ่มหมุนเวียนเปลี่ยนผันฉันกับเขา
เพราะวันนี้มันไม่มีแค่สองเรา ......
เธอเริ่มมีตัวเขานั้น ผ่าน มา ........
อยากจะลาแต่ใจมันไม่กล้า ...
ใจแทบบ้าเธอมาบอกลาฉัน ........
เธอบอกว่าวันนี้เราเลิกกัน ..........
คงเพราะฉันคนนี้ไม่ดีพอ ...........
1 เมษาวันเธอมาลาบอก ......
ก็ยังอยากขอบใจที่บอกฉัน.........
ดีกว่าเธอจากไปไม่บอกกัน ........
ขอหยุดฝันวันนี้ ที่มีเธอ ............
ขอให้เธอโชคดีและมีสุข .....
ขอความทุกข์อย่าใกล้ห่างไกลฝัน.
ขอวันนี้วันสุดท้ายของคืนวัน .....
อย่าจากกันด้วยน้ำตา ขอลาที ....
....................................................